به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، صندوق ذخیره فرهنگیان که با هدف حمایت از معلمان در دوران بازنشستگی تأسیس شده، پس از سه دهه تنها آورده اعضا، سهم دولت و سود عرفی را پرداخت کرده و "حق مالکانه" ناشی از سرمایه‌گذاری‌ها را به فرهنگیان نداده است. این موضوع موجی از اعتراضات و حتی کمپین‌های درخواست انحلال صندوق را به دنبال داشته است.

صندوق ذخیره فرهنگیان که سال ۱۳۷۴ بر اساس تبصره ۶۳ برنامه دوم توسعه با هدف حمایت از معلمان در دوران بازنشستگی تأسیس شد، اکنون پس از گذشت ۳۰ سال به مجموعه‌ای بزرگ با ده‌ها شرکت در حوزه‌های مختلف تبدیل شده است. با این حال، مشکل اصلی این است که این صندوق تاکنون تنها آورده فرهنگیان، سهم دولت و سود عرفی را به اعضا پرداخت کرده و ارزش افزوده ناشی از سرمایه‌گذاری‌ها که همان «حق مالکانه» محسوب می‌شود، به فرهنگیان داده نشده است. همین مسئله باعث شکل‌گیری اعتراضات گسترده و حتی طرح کمپین‌هایی برای انحلال صندوق شده است.

بر اساس قانون، دولت موظف بود برای تشویق فرهنگیان به عضویت، تا سقفی از حقوق ماهانه آنان را به عنوان کمک به صندوق واریز کند. آورده فرهنگیان به همراه سهم دولت، سرمایه هر عضو محسوب می‌شد و قرار بود این سرمایه‌گذاری‌ها در طول سال‌ها سودآور باشد و در زمان بازنشستگی به عنوان پشتوانه معیشتی به فرهنگیان پرداخت شود. اما اکنون مشخص شده که حق مالکانه اعضا که حاصل ارزش افزوده دارایی‌های صندوق است، پرداخت نشده و همین امر زمینه‌ساز نارضایتی و مطالبه سهم واقعی فرهنگیان از دارایی‌های صندوق شده است.

یکی از فعالان صنفی تأکید می‌کند که حفظ خصوصی بودن صندوق، جلوگیری از دخالت نهاد‌های بیرونی، بورسی شدن، برگزاری انتخابات و واگذاری مدیریت به فرهنگیان، چکیده مطالبات معلمان است. حتی اگر فردی سال ۷۴ به عضویت صندوق درآمده و سال ۸۴ بازنشسته شده باشد، با وجود تنها ۱۰ سال سابقه عضویت، همچنان از دارایی‌های صندوق سهم دارد و این سهم پس از فوت نیز به وراث تعلق می‌گیرد. این حق مالکانه سال‌هاست که مطالبه می‌شود، اما تاکنون پرداخت نشده است.

در همین حال، گزارش‌هایی از رختی‌ها و سوءاستفاده‌های فراوان در مدیریت صندوق نیز منتشر شده که به ناکارآمدی آن دامن زده است. فرهنگیان طی سال‌های گذشته بار‌ها از طریق نامه‌نگاری، برگزاری جلسات و گفت‌و‌گو با اعضای هیأت امنا و وزرا، خواستار احقاق حقوق خود شده‌اند، اما به دلیل خصوصی بودن صندوق، دولت و مجلس رسماً حق ورود مستقیم ندارند. با این حال، مداخله وزرا و نهاد‌های بیرونی در مدیریت صندوق گزارش شده و شائبه شکل‌گیری شبکه‌ای غیرشفاف و سفارشی در آن قوت گرفته است.

تقاضای انحلال صندوق نیز از سوی برخی معلمان به عنوان اعتراضی نمادین و از روی ناامیدی مطرح شده است. آنها تأکید می‌کنند که این درخواست نه یک راهکار، بلکه بیانگر عمق نارضایتی از عملکرد صندوق پس از سه دهه است.