طرفداری | ارلاند یانسن (Erland Johnsen) زاده پنجم آوریل 1967 در شهر فردریکستاد نروژ است. او در پست دفاع میانی بازی میکرد. یانسن فوتبالش را از تیمهای پایه باشگاهی با نام «ایکا» شروع کرد و در سال 1983 به تیم اصلی موس منتقل شد. پس از یک فصل حضور در تیم موس، این بازیکن شاهد سقوط تیمش به دسته پایینتر فوتبال نروژ بود اما طولی نکشید تا این باشگاه با صعود به لیگ برتر نروژ، یانسن را به سطح بالای مسابقات کشورش بازگرداند. یانسن به مدت دو سال دیگر در باشگاهش ماندگار بود تا با بازیهای خوب خود در 20 سالگی، مورد توجه استعدادیابهای بایرن مونیخ قرار گیرد. مبلغی معادل با 175 هزار یورو، هزینهای بود که بایرن مونیخ برای این استعداد نروژی متحمل شد. نخستین بازی ارلاند برای باواریاییها، دیدار هفته دوم بوندسلیگا برابر کارلسروهه بود. این بازیکن، آرام آرام خود را به ترکیب اصلی بایرن رساند و در دیدار مرحله یکچهارم نهایی جام یوفا، دروازه هارتس اسکاتلند را باز کرد. 19 بازی و یک گل که به قهرمانی بوندسلیگا منتهی شد، نتیجه همکاری ارلاند با بایرن در فصل 89-1988 بود.
این مدافع نروژی، نیمه نخست فصل 90-1989 را در بایرن حضور داشت و پس از حضور در 10 بازی تا ماه ژانویه، راهی باشگاه چلسی شد. این باشگاه انگلیسی در نقل و انتقالات زمستانی سال 1990، یانسن را با هزینهای معادل 335 هزار یورو، خریداری کرد. نخستین بازی یانسن برای چلسی در هفته 17 لیگ برتر انگلستان برابر کوئینزپارک رنجرز به ثبت رسید. نمایش یانسن در نخستین مسابقه خود برای چلسی، چندان قابل توجه نبود زیرا چلسی در این مسابقه، چهار گل دریافت کرد و ستارگان خط حمله رقیب همانند لس فردیناند، شب کمزحمتی را پشتسر گذاشتند. از این رو، یانسن به مدت یک ماه نیمکتنشین شد و با بازی جام حذفی برابر کرو الکساندرا، بار دیگر خود را به ترکیب اصلی چلسی رساند. این بار، یانسن توانست تا با بازیهای مطمئن و خوب خود، زوج موفقی برای کن مونکو در خط دفاعی شود. پس از 21 بازی در این فصل، یانسن دچار شکستگی در مچ دستش شد و بازیهای بسیاری از فصل 91-1990 را از دست داد. این بازیکن که تنها در هفت بازی فصل، در دسترس سرمربی خود قرار گرفته بود، در دو فصل بعدی، جایگاهش در ترکیب اصلی شیرهای لندن را از دست داد و آمارهای هفت بازی در فصل 92-1991 و 13 بازی در فصل 93-1992 را به ثبت رساند.
گلن هادل، سرمربی چلسی در فصل 94-1993، سبک بازی یانسن را بسیار میپسندید و او را به بازیکن ثابت تیمش در خط دفاعی تبدیل کرد. این بازیکن از فرصت پیشآمده، نهایت استفاده را برد و توانست تا با حضور در 37 بازی فصل، گلزنی برابر ساوتهمپتون و ثبت پاس گل برابر تاتنهام را تجربه کند. یانسن در 46 بازی فصل 95-1994، آنچنان عملکرد قابل قبولی را ارائه کرد که در پایان فصل، بازیکن سال تیمش شد. این مدافع نروژی که حال به بهترین فرمش در لندن رسیده بود، در دو فصل بعدی همکاری خود با چلسی، آمارهای 26 بازی در فصل 96-1995 و 22 بازی و یک پاس گل در فصل 97-1996 را ثبت کرد. یکی از مهمترین سکانسهای یانسن در چلسی به دیدار مرحله یکهشتم نهایی جام حذفی انگلستان در فصل 97-1996 بازمیگردد؛ در حالی که دیدار چلسی و لستر در این مرحله به وقتهای اضافی رسیده بود، در دقیقه 117 بازی، یانسن درون محوطه جریمه لستر، تعادلش را بدون برخورد با بازیکنی از حریف از دست داد. پس از به زمین افتادن یانسن، داور یک پنالتی به سود چلسی اعلام کرد و یک ورزشگاه را به بهت فرو برد. فرانک لبوف، این پنالتی را به گل تبدیل کرد و چلسی با همین گل، راهی مرحله بعدی شد. یانسن به دلیل این پنالتی اشتباه و دایوش، بسیار مورد قضاوت قرار گرفت و تا سالها، مورد غضب هواداران لستر سیتی بود. او در سال 1997 به کشورش و باشگاه روزنبورگ بازگشت و در 12 بازی به میدان رفت. پس از 11 بازی در سال 1998 برای باشگاه استرومسگودست، یانسن از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
یانسن پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان نروژ، در تیمهای پایه کشورش بازی میکرد. نخستین بازی ملی او برای تیم ملی نروژ، دیدار برابر ترکیه در سال 1987 بود. این بازیکن تنها در جام جهانی 1994، حضور در یک تورنمنت ملی را تجربه کرد و در یک مسابقه برابر ایرلند به میدان رفت. دیدار برابر هلند در سال 1995، آخرین بازی ملی یانسن برای نروژ بود و آمارش را در 24 بازی و دو گل برابر اسکاتلند و ایرلند شمالی، متوقف کرد. گل یانسن برابر اسکاتلند، از میانه زمین به ثمر رسید و باعث شد تا این بازیکن، زننده یکی از گلهای برتر دهه 90 میلادی باشد. جیم لایتون، دروازهبان وقت تیم ملی اسکاتلند، گل یانسن را فراموشناشدنیترین گلی که دریافت کرد، میدانست و در سال 2009، آن را به همراه این مدافع نروژی، بازسازی کرد. لقب یانسن در چلسی، «مرد ماه» بود که دلیل آن، هیچگاه رسانهای نشد.
