مهدی مجاهد-رجانیوز: علت خلاف گویی های مدام آقای روحانی را نمیدانم. شاید عذاب وجدان ناشی از کوتاهی او در واردات واکسن که منجر به جان باختن هزاران هموطن بر اثر کرونا شد، او را به دروغگویی واداشته و امید دارد با تحریف تاریخ، خود را تبرئه کند و شاید هم سن و سال بالا سبب ایجاد فراموشی شده و دیگران آنگونه که دوست دارند برایش از گذشته روایت میسازند.
در هر صورت ای کاش ایشان همانند روزهای تحصیلش در گلاسکو، عمامه مقدس روحانیت را کنار میگذاشت که حقیقتا برازنده اش نیست.
لذا یادآوری میکنم که آن روزها آقای روحانی حتی اگر میتوانست آب مقطر به نام واکسن وارد کند، میکرد و هرگز منتظر هیچ تولید داخلی نمی ماند؛ واردات واکسن چینی که جای خود دارد! اما رییسجمهور چین آن روزها حتی حاضر نبود جواب تلفنش را بدهد! حتی ظریف هم برای رفع اتهام از خودش میگفت به خدا قسم من هرکاری میتوانستم کردم ولی کسی به ما واکسن نداد.
در خصوص چینیها هم میگفت من هرچه تلاش کردم نشد اما اگر «شی» حاضر باشد برای رییسجمهور جدید ایران پشت خط بیاید و تلفنی حرف بزند شاید گشایشی رخ بدهد.
واقعیت تاریخی این است که با تغییر دولت و چرخش سیاست خارجی در ایران، امکان گفتگوی دو رییسجمهور در زمان شهید رئیسی فراهم شد و واردات واکسن انجام و جان ایرانیان نجات یافت.
اگر به فعل ها و ترک فعل های خسارت بار حسن روحانی در آن «۸ سال عبرت» رسیدگی شود، اینگونه جرات عوض کردن جای شهید و جلاد را نخواهد کرد.
انتهای پیام/