در این گزارش آمده است: اپیزود آلودگی هوای کلان شهر تهران در بازه زمانی ۱ تا ۶ آذر ۱۴۰۴ یکی از قابل توجه‌ترین دوره‌های آلودگی در  سال‌های اخیر محسوب می‌شود. میانگین ۲۴ ساعته غلظت ۲.۵ PM در سوم آذر به ۱۰۷ میکروگرم بر مترمکعب  رسیده است؛ رقمی که حدود ده برابر رهنمود سازمان جهانی بهداشت  ³m/µg ۱۰) است. تحلیل داده‌های سالانه  نیز نشان می‌دهد غلظت ۲.۵ PM از ابتدای سال تا ۵ آذر ۱۴۰۴ نسبت به مدت مشابه سال ۱۴۰۳ حدود ۱۳ درصد افزایش داشته است. مناطق، ۲۲، ۱۸ باقرشهر، آزادگان و شهرری بیشترین افزایش را تجربه کرده‌اند که همگی در  امتداد نقاط داغ آلایندگی خارج شهری و مسیر باد غالب قرار دارند. الگو‌های مکانی بیانگر آن است که آلودگی با غلظت بالا در غرب و جنوب غرب تهران متمرکز بوده و تحت تأثیر الگوی باد غالب، به سمت مرکز و جنوب شهر گسترش یافته است.

از سوی دیگر، تصاویر ماهواره ا‌ی بلندمدت نیز وجود نقاط داغ پایدار آلایندگی خارج از محدوده شهر تهران، به ویژه  در جنوب غرب، را تأیید می کند. این نقاط عمدتاً شامل فعالیت هایی نظیر صنایع کوچک، واحد‌های بازیافت ضایعات، لاستیک سوزی و سوزاندن پسماند هستند. با توجه به جهت باد غالب، آلودگی ناشی از این فعالیت‌ها وارد تهران  شده و در اپیزود اخیر نقش مؤثری داشته است.

نتایج آنالیز ترکیب شیمیایی ۲.۵ PM (بر اساس اندازه گیر‌ی در ایستگاه‌های مختلف (نشاندهنده سهم قابل توجه کربن سیاه EC) و کربن آلی OC) است؛ موضوعی که نقش مستقیم ناوگان دیزلی فرسوده، سوزاندن ضایعات و  فرآیند‌های احتراقی را برجسته می‌کند. سهم نیترات در برخی مناطق به بیش از ۲۵ درصد رسیده که گویای انتشار بالای اکسید‌های نیتروژن و تشکیل ذرات ثانویه است. داده‌های مربوط به گوگرد دی اکسید نیز نشاندهنده استفاده از سوخت با محتوای گوگرد بالا در برخی واحد‌های ثابت و نیروگاه‌های پیرامون‌ی شهر است.