به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سال 1401 شمسی (2022 میلادی)، همزمان با التهابات اجتماعی و اعتراضات سراسری پس از مرگ مهسا امینی، جریانهای برانداز خارج از کشور، بویژه سلطنتطلبان و هواداران رضا پهلوی، از کمپینی تحت عنوان «خرابکاری شرافتمندانه» رونمایی کردند.
این پروژه که توسط فعالان اپوزیسیون در خارج از ایران هدایت میشد، مردم داخل کشور را به اقدامات اعتراضی از جمله آسیبرسانی کنترلشده به تأسیسات عمومی، مانند اختلال در سیستمهای برق، آب یا حملونقل، دعوت میکرد تا فشار بر حکومت افزایش یابد.
در همان ایام، دفترچهای با عنوان «خرابکاری شرافتمندانه» منتشر شد که حاوی راهنماییهای عملی برای چنین اقداماتی بود و به عنوان بخشی از استراتژی اعتراضات توصیف میشد.
با این حال، هدف از طراحی و اجرای چنین کمپینهایی، آسیب به زیرساختهای کشور و در نهایت ضربه به منافع ملی ایران است، زیرا هرگونه خرابکاری، جدا از نیت، منجر به تضعیف اقتصاد و امنیت عمومی میشود که مستقیماً مردم ایران را تحت تأثیر قرار میدهد اما اپوزیسیون این اقدامات «تروریستی» و «خرابکارانه» را روشی «شرافتمندانه» میدانست.
این الگو سالهای بعد نیز ادامه یافت. سال 1404، طی جنگ 12 روزه ایران و اسرائیل که از 23 خرداد آغاز شد و تا اوایل تیر ادامه یافت، گزارشهایی از عملیاتهایی تحت عنوان «ستون دود» منتشر شد که شامل راهاندازی آتشسوزیهای عمدی و ایجاد ستونهای دود برای ایجاد ترس و دلهره در جامعه بود.
این عملیاتها توسط عناصر مختلف، از جمله نیروهای اپوزیسیون یا حتی عوامل خارجی، گزارش شد و هدف آنها ایجاد هرجومرج و فشار بر کشور بود. رژیم صهیونی از جنگ 12 روزه که با حملات هوایی به تأسیسات هستهای و نظامی ایران آغاز شد، برای فعالسازی گروهکهای تروریست هم استفاده کرد اما چنین اقداماتی که اغلب از خارج هدایت میشود، نهتنها به دشمنان خارجی ایران سود میرساند، بلکه منابع طبیعی و زیستمحیطی کشور را نابود میکند و مردم را در برابر فجایع طبیعی آسیبپذیرتر میکند. ریشه این الگوها به پاییز 1401 بازمیگردد.
پس از انتشار فراخوانها و دفترچه «گارد جاویدان ایران؛ راهنمای آغاز» - که 6 آبان 1404 توسط دفتر ربع پهلوی منتشر شد و هدف آن سازماندهی غیرمتمرکز گروههای کوچک برای خیزش ملی بود - به طور ناگهانی شاهد افزایش چشمگیر آتشسوزیها در بافت جنگلی شمال کشور بودیم.
در این دفترچه که نسخه PDF آن به طور گسترده در شبکههای اجتماعی مانند تلگرام و اینستاگرام توزیع شد، راهنماییهایی برای تشکیل گروههای عملیاتی کوچک وجود دارد و بر اهمیت اقدامات هماهنگ اما غیرمتمرکز تأکید شده است. پاییز 1404، آتشسوزیهای متعددی در جنگلهای هیرکانی شمال ایران، از جمله در استانهای مازندران، گیلان و گلستان رخ داد که برخی منابع محلی آنها را عمدی میدانستند، هرچند عوامل طبیعی مانند خشکسالی نیز نقش داشت.
چنین اقداماتی در عمل به محیط زیست ایران آسیب میزند و میراث طبیعی کشور را که هزاران سال قدمت دارد، تهدید میکند؛ میراثی که برای نسلهای آینده باید حفظ شود، نه آنکه قربانی اهداف سیاسی کوتاهمدت شود. پستهای متعدد در شبکههای اجتماعی و گزارشهای محلی، شواهدی از عمدی بودن آنها ارائه کردهاند، از جمله ویدئوهایی که نشاندهنده آتش زدن عمدی درختان بدون آتش اطراف است.
بتازگی، تصاویر ویدئویی از ردپای آتشسوزیهای عمدی در نقاط مختلف ایران، از جمله سنندج نیز منتشر شده که عوامل آتشسوزی توسط مردم محلی دستگیر شدند. این مووع، نشاندهنده برنامهریزی هماهنگ است.
در نهایت، چنین اقداماتی از سوی جریانهای برانداز در عین حال که اهداف سیاسیشان را محقق نمیکند، به سرزمینی با تاریخ غنی و منابع طبیعی بینظیر آسیب جبرانناپذیری وارد میکند. دفاع از ایران یعنی اولویت دادن به حفظ محیط زیست، وحدت ملی و پیشرفت، نه تشویق به خرابکاری که تنها دشمنان خارجی را تقویت میکند.
منبع: وطن امروز
انتهای پیام/