به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، سیاست‌های دولت ترامپ در قبال ونزوئلا و به‌ویژه اقدامات نظامی ایالات متحده در دریای کارائیب، در راستای فشار فزاینده این کشور به دولت نیکولاس مادورو، مورد انتقادهای شدیدی قرار گرفته است. ایالات متحده تحت پوشش مبارزه با قاچاق مواد مخدر و "جنگ علیه مواد مخدر"، اقدامات نظامی خود را در منطقه افزایش داده است. اما این اقدامات نه تنها فاقد شواهد مستند و قانونی کافی هستند، بلکه عواقب فاجعه‌باری برای مردم ونزوئلا به همراه دارند. در این گزارش، به بررسی ابعاد این سیاست‌ها و اثرات آن‌ها بر وضعیت ونزوئلا و مردم این کشور پرداخته می‌شود.

 ادعای "جنگ علیه مواد مخدر" و حملات هوایی مرگبار

دولت ترامپ بارها از ادعای "جنگ علیه مواد مخدر" برای توجیه حملات هوایی خود علیه کشتی‌های حامل مواد مخدر در کارائیب استفاده کرده است. از سپتامبر ۲۰۲۵، نیروی هوایی ایالات متحده به تعدادی قایق‌های کوچک در دریای کارائیب حمله کرده است که به ادعای واشنگتن، حامل مواد مخدر بوده‌اند. در این حملات، ۸۳ نفر کشته شده‌اند که سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، از جمله سازمان ملل، آن‌ها را اعدام‌های خارج از روند قضائی توصیف کرده‌اند.

اما نکته قابل توجه این است که ایالات متحده هیچ شواهد مستند و معتبری ارائه نکرده است که نشان دهد این قایق‌ها واقعا حامل مواد مخدر بوده‌اند. کارشناسان حقوقی معتقدند که حتی اگر این قایق‌ها حامل مواد مخدر بوده‌اند، هیچ تهدید فوری برای ایالات متحده نداشته‌اند. از سوی دیگر، قربانیان این حملات به کشورهای خود بازگشتند و هیچ اتهامی علیه آن‌ها مطرح نشد، چرا که ایالات متحده نتوانسته است هیچ مدرکی ارائه دهد.

این حملات نه تنها به کشته شدن افراد بی‌گناه منجر شده است، بلکه بسیاری از ناظران آن‌ها را نقض حقوق بشر و قوانین بین‌المللی می‌دانند. این سیاست‌ها تنها به شدت‌گیری بحران انسانی در ونزوئلا و تشدید رنج مردم این کشور منجر شده است.

 سیاست‌های توسعه‌طلبانه ترامپ و تهدید به حمله نظامی

دولت ترامپ، که از زمان آغاز ریاست‌جمهوری خود فشارها علیه دولت مادورو را افزایش داده است، هیچ تردیدی از تهدید به استفاده از نیروی نظامی برای برکناری مادورو ندارد. این تهدیدها و افزایش حضور نظامی ایالات متحده در منطقه، به ویژه در دریای کارائیب، به شدت موجب نگرانی‌های جهانی در خصوص احتمال جنگ و خونریزی بیشتر در این منطقه شده است.

مقامات ایالات متحده در چندین نوبت اعلام کرده‌اند که تمام گزینه‌ها بر روی میز هستند، از جمله اقدام نظامی برای سرنگونی مادورو. ترامپ و مقامات ارشد دولت او به صراحت گفته‌اند که اگر راه‌های دیپلماتیک و مذاکره‌ای نتیجه‌بخش نباشد، گزینه حمله نظامی را در نظر دارند. این تهدیدات به طور ویژه از ماه اوت ۲۰۲۵ و با حضور گروه‌های حمله آبی‌خاکی و ناو هواپیمابر "جرالد آر. فورد" در کارائیب تشدید شده است.

این اقدامات نظامی، به ویژه با حضور بیش از ۱۲ هزار سرباز ایالات متحده، نه تنها در چارچوب مبارزه با مواد مخدر قرار نمی‌گیرد، بلکه به عنوان یک فشار مستقیم به دولت ونزوئلا و مردم این کشور محسوب می‌شود که ممکن است موجب تشدید بحران سیاسی و انسانی در ونزوئلا شود.

تأثیرات بر مردم ونزوئلا و امنیت کشور

یکی از مهم‌ترین پیامدهای سیاست‌های توسعه‌طلبانه ایالات متحده در ونزوئلا، تأثیرات منفی آن‌ها بر مردم این کشور است. همانطور که اشاره شد، حملات هوایی ایالات متحده منجر به کشته شدن ۸۳ نفر در منطقه کارائیب شده است. این حملات نه تنها جان انسان‌ها را می‌گیرند، بلکه باعث ایجاد ترس و بی‌اعتمادی در میان مردم ونزوئلا و کشورهای همسایه می‌شود.

علاوه بر این، تهدیدات نظامی ایالات متحده باعث ایجاد نگرانی‌های جدی در مورد امنیت داخلی ونزوئلا شده است. مادورو، در واکنش به این تهدیدات، از مردم کشور خواسته است که برای دفاع از "هر اینچ" از سرزمینشان آماده باشند و این تهدیدات را به عنوان تجاوز به حاکمیت ملی ونزوئلا می‌بیند. در حالی که ایالات متحده به دنبال تضعیف دولت مادورو است، این سیاست‌ها ممکن است به بی‌ثباتی بیشتر در کشور منجر شود و در نهایت آسیب‌های جبران‌ناپذیری به مردم ونزوئلا وارد کند.

 استفاده از "کارتل دِ لوس سُولِس" به عنوان توجیه حملات

دولت ایالات متحده در حالی که هیچ مدرک معتبری مبنی بر وجود یک کارتل واقعی تحت عنوان "کارتل دِ لوس سُولِس" ارائه نکرده است، مادورو را به رهبری این کارتل قاچاق مواد مخدر متهم کرده است. کارشناسان معتقدند که این اصطلاح بیشتر به عنوان یک برچسب برای توجیه سرکوب‌های داخلی و اقدامات نظامی علیه ونزوئلا استفاده می‌شود.

این کارتل به عنوان یک گروه واحد و سازماندهی‌شده در واقعیت وجود ندارد. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که دولت مادورو به جای ایجاد یک کارتل واحد، اجازه داده است که شبکه‌های جنایتکار مختلف در ونزوئلا فعالیت کنند تا از آن‌ها به عنوان ابزاری برای حفظ قدرت خود استفاده کند. با این حال، توصیف رژیم مادورو به عنوان یک "سازمان تروریستی" می‌تواند به ایالات متحده این امکان را بدهد که تحت عنوان مبارزه با تروریسم، اقدامات نظامی خود را علیه ونزوئلا توجیه کند.

گزارش‌های جهانی مواد مخدر از جمله UNODC نشان می‌دهند که کلمبیا بزرگ‌ترین تولیدکننده کوکائین در جهان است و قاچاق این مواد عمدتاً از طریق کشورهای مکزیک و آمریکای مرکزی به ایالات متحده و اروپا انجام می‌شود. ونزوئلا بیشتر به‌عنوان یک مسیر ترانزیت برای مواد مخدر شناخته می‌شود و نقش چندانی در تولید و مدیریت کارتل‌های مواد مخدر ندارد. این شواهد نشان می‌دهند که ادعاهای ایالات متحده مبنی بر وجود کارتل‌های مواد مخدر در ونزوئلا بی‌پایه است.

سیاست‌های توسعه‌طلبانه ایالات متحده تحت رهبری دونالد ترامپ علیه ونزوئلا نه تنها بر اساس شواهد مستند و قانونی بنا نشده‌اند، بلکه منجر به تشدید بحران‌های انسانی و سیاسی در این کشور شده است. افزایش فشار نظامی و تهدید به حمله به ونزوئلا به طور مستقیم به مردم این کشور آسیب می‌زند و باعث بی‌ثباتی بیشتر در منطقه می‌شود. در حالی که دولت ترامپ از جنگ علیه مواد مخدر برای توجیه حملات خود استفاده می‌کند، این سیاست‌ها بیشتر به نظر می‌رسد که به دنبال سرنگونی یک دولت مستقل و اعمال فشار به مردم ونزوئلا برای تغییرات سیاسی است. چنین اقداماتی نه تنها قوانین بین‌المللی را نقض می‌کند، بلکه عواقب جبران‌ناپذیری برای مردم ونزوئلا و کل منطقه به همراه خواهد داشت.