در حالی‌که تقریباً تمام کشورهای جهان دست‌کم یک فرودگاه برای اتصال به شبکه حمل‌ونقل هوایی بین‌المللی دارند، برخی کشورهای کوچک اروپایی به دلایل جغرافیایی، تاریخی و فضایی همچنان فاقد هرگونه فرودگاه هستند.
این ویژگی کم‌نظیر باعث شده جابه‌جایی هوایی به این مناطق تنها از مسیر کشورهای همسایه یا از طریق هلیکوپتر صورت گیرد. جدیدترین گزارش‌ها نشان می‌دهد پنج کشور واتیکان، موناکو، آندورا، سان‌مارینو و لیختن‌اشتاین همچنان در جهان بدون فرودگاه باقی مانده‌اند.
واتیکان، کوچک‌ترین کشور روی زمین، به دلیل مساحت بسیار محدود و معماری کاملاً مذهبی خود، هیچ‌گاه باند فرود یا پایانه هوایی نداشته است. فاصله این کشور تا فرودگاه‌های ایتالیا بسیار کوتاه بوده و تمام سفرهای ورودی و خروجی از طریق رم انجام می‌شود.
موناکو، پایتخت زندگی اشرافی اروپا، نیز با وجود تراکم بالای میلیاردرها و لوکس‌ترین سبک زندگی، فرودگاه ندارد. مسیر هوایی موناکو تنها از طریق هلی‌پورت موناکو برقرار است که با پروازهای هلیکوپتری به فرودگاه نیس فرانسه متصل می‌شود.
آندورا که میان رشته‌کوه‌های مرتفع پیرنه واقع شده، به دلیل توپوگرافی بسیار خشن، امکان ساخت فرودگاه را ندارد. ارتفاعات کوهستانی، شیب‌های تند و مسیرهای محدود زمینی باعث شده سفر به این کشور تنها از مسیر زمینی اسپانیا و فرانسه یا با هلیکوپتر امکان‌پذیر باشد.
سان‌مارینو، یکی از قدیمی‌ترین جمهوری‌های جهان، نیز همچنان بدون فرودگاه فعالیت می‌کند. نزدیکی آن به فرودگاه‌های شهر ریمینی و بولونیا در ایتالیا موجب شده نیازی به ایجاد زیرساخت مستقل احساس نشود.
در نهایت، لیختن‌اشتاین به عنوان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان، برخلاف انتظار هیچ‌گونه زیرساخت فرودگاهی ندارد. این کشور به طور کامل به فرودگاه‌های سوئیس و اتریش وابسته است و مسیر هوایی مستقیم در خاک خود ایجاد نکرده است.
این وضعیت منحصربه‌فرد نشان می‌دهد که اندازه کشور، شرایط جغرافیایی و سیاست‌گذاری زیرساختی تعیین‌کننده‌ترین عوامل در ایجاد فرودگاه هستند؛ حتی اگر کشور موردنظر ثروتمند یا بسیار گردشگری باشد.