محتواهای مختلفی در این رابطه وجود دارند اما اغلب آنها جامع نیستند، بنابراین در اینجا مطلبی کامل‌تر را به شما ارائه می‌دهیم. در ادامه در ارتباط با خشک و ترمیم کردن کفش‌های چرمی و جین با آب، سرکه، واکس، ژل‌های نرم‌کننده و چگونگی مقابله با رسوبات نمک سخن خواهیم گفت.

در ابتدای این مقاله، به تمام مراقبت‌ها و اصول نگهداری از کفش‌ها در باران و همچنین تجربه و توصیه‌های شخصی من می‌پردازیم.

 

این مطلب در مورد ترمیم آسیب کفش، پس از خیس شدن آن است. در ادامه در مورد جلوگیری از ایجاد این مشکل برای انواع مختلف کفش و کفی، صحبت می‌کنیم.

کفش‌های چرمی برای بسیاری از موقعیت‌ها عالی هستند، اما به طور طبیعی در باران خوب نیستند. آب می‌تواند به چرم نفوذ کند، با گذشت زمان شاید باعث ترک خوردن آن شود و رسوبات نمک احتمالاً سبب تغییر شکل دائمی آنها شوند.

 

چرم هنوز هم در مقایسه با بسیاری از کفش‌های کتانی و برزنتی، کاملاً مقابل آب مقاوم است، اما احتمال دارد که ظاهر آنها توسط باران خراب شود و این تغییر ظاهر، دلیل اصلی نپوشیدن یا دور انداختن کفش‌ها است.

 

بسته به شدت خیس شدن و اینکه چه کفشی می‌خرید و چگونه از آن مراقبت می‌کنید، راه‌های مختلفی برای مقابله با این مشکل وجود دارد.

با نحوه خشک کردن کفش‌ها می‌توان آسیب به آنها را به حداقل رساند. قرار دادن قالب کفش، به حفظ شکل کفش کمک می‌کند و از ایجاد چین‌های سخت روی قسمت پنجه کفش که امکان دارد بعداً ترک بخورد، جلوگیری می‌کند.

 

با این حال، اگر کفش‌ها خیلی خیس شده‌اند، بهتر است کفش‌ها را برای چند ساعت بیرون بگذارید تا هوا بتواند وارد شود و به خشک شدن کمک کند.

 

همچنین می‌توانید مقداری روزنامه داخل آن قرار دهید که به بیرون کشیدن آب کمک می‌کند. خواباندن کفش‌ها به پهلو نیز می‌تواند به خشک شدن کف آنها کمک کند، که (به دلیل ضخیم بودن) مقدار زیادی آب را جذب می‌کنند.

 

مانند اکثر مواد طبیعی، کفش‌ها را نزدیک هیچ منبع گرمای مصنوعی مانند رادیاتور خشک نکنید، زیرا این کار باعث خشک شدن غیرطبیعی آنها می‌شود.

 

پس از خشک شدن کفش‌ها (بهتر است یک روز کامل صبر کنید)، آنها را کاملاً برس بزنید. اغلب بخش بزرگی از مشکل، کثیفی و آلودگی‌هایی است که هنگام خیس بودن به درزها یا چین‌های کفش‌ها نفوذ کرده‌اند.

 

سپس، مقداری واکس کفش بمالید. وقتی چرم خشک می‌شود، روغن‌های موجود در پوست به سطح می‌آیند و عدم وجود آنها در چرم باعث ترک خوردن آن می‌شود.

 

بنابراین، واکس را طبق معمول بمالید، یا اگر به نظر می‌رسد که خیلی خشک است، از یک ژل نرم‌کننده‌ قوی استفاده کنید.

 

ژل نرم‌کننده‌، مقداری از واکس روی کفش را از بین می‌برد، بنابراین احتمالاً می‌خواهید دوباره آنها را واکس بزنید.

 

این یک دردسر است، کار زیادی برای بازگشت به حالت اولیه لازم است؛ و یکی از دلایلی است که اغلب افراد می‌گویند از خیس شدن کفش‌ها متنفرند چون زحمت زیادی دارد.

 

با این حال، این بدان معناست که چرم کاملاً قابل بازیابی است، که در مورد بسیاری از مواد صدق نمی‌کند. چرم یک ماده‌ طبیعی و زنده است که می‌توان روی آن کار کرد و آن را تعمیر کرد، برخلاف کفش‌های روکش پلاستیکی یا چرم مصنوعی و ارزان قیمت دو تکه روی کفش‌های کتانی.

 

بزرگ‌ترین خطر باران، رسوبات نمک است، زیرا می‌توانند باعث ایجاد آسیب‌های دائمی روی چرم شوند و به طور بالقوه آنها را غیرقابل استفاده کنند.

 

نمک همه جا هست، نه فقط وقتی که برای مقابله با برف به خیابان‌ها اضافه می‌شود و می‌توانید ببینید که با خشک شدن کفش‌ها، به صورت لکه‌های سفید روی سطح کفش ظاهر می‌شوند.

 

این لکه‌ها همچنین باعث می‌شوند که چرم متورم ‌شود و در امتداد لبه آن برآمدگی ایجاد می‌کند. خلاص شدن از شر این برآمدگی، سخت‌ترین کار است!

 

آنها معمولاً بالای تکیه‌گاه کفش و در کناره‌های پنجه پا، جایی که کفش انحنا پیدا می‌کند (و محافظت کمتری توسط واکس وجود دارد) هستند.

 

اگر می‌توانید لکه‌ها را ببینید، یک پارچه مرطوب بردارید و روی آنها بمالید. این کار باعث از بین رفتن نمک و کاهش برآمدگی‌ها می‌شود.

 

وقتی این کار تمام شد و کفش‌ها کاملاً خشک شدند (هر از گاهی آنها را بررسی کنید)، می‌توانید ژل نرم‌کننده و واکس اضافه کنید.

 

تفاوت این است که به مقدار بیشتری نیاز خواهید داشت، زیرا سطح بیشتری را تمیز کرده‌اید. در نتیجه در بسیاری از نقاط کفش، واکس قبلی، پاک می‌شود.

گاهی اوقات فقط یک پارچه مرطوب کافی است. اما گاهی اضافه کردن سرکه سفید به آب، معجزه می‌کند؛ پس ارزش انجام این کار را دارد.

 

در اینجا، شما همان فرآیند قبلی را انجام می‌دهید اما با ترکیبی از سرکه و آب با نسبت 3 به 1 یعنی 3 برای آب و 1 برای سرکه.

 

محکم کشیدن دستمال خیس شده با ترکیب آب و سرکه روی کفش، باید با آن برآمدگی‌ها مقابله کند و سطح چرم را صاف نگه دارد.

 

اگر اینطور نشد، می‌توانید غلظت را تا ۱:۱ افزایش دهید. در صورت امکان، استفاده از آب مقطر نیز بهتر است زیرا هیچ ناخالصی روی چرم باقی نمی‌گذارد.

 

استفاده از سرکه همچنین اگر لکه‌های نمکی وجود نداشته باشند، اما چرم دارای کثیفی‌هایی است که با پاک کردن یا برس زدن از بین نمی‌روند، مفید است.

 

محصولات تخصصی برای از بین بردن لکه‌های نمک هم وجود دارند؛ اگرچه من متوجه شدم که مخلوط سرکه به همان اندازه مؤثر (و ارزان‌تر) است.

جیر اغلب به عنوان یک ماده ظریف و نامناسب برای آب و هوای مرطوب، تلقی می‌شود. مطمئناً هنگام تمیز کردن، پرز آن به راحتی جدا یا ساییده می‌شود.

 

اما جیر یک مزیت بزرگ دارد و آن این است که به ندرت لکه‌های نمکی روی آن ایجاد می‌شود. پس از خشک شدن (برای خشک کردن کفش، به نکاتی که در بالا توضیح دادیم، توجه کنید)، معمولاً تنها کاری که باید انجام دهید این است که پرزهای کفش را دوباره برس بزنید.

 

یک برس مخصوص جیر برای کثیفی مفید است اما برای پاک کردن لکه‌های باران از کفش جیر، شاید یک دستمال هم کافی باشد و نیازی به برس نداشته باشید.

 

اگر روی کفش جیر، لکه‌های نمکی ایجاد شد، می‌توانید از یک محلول رقیق از آب و سرکه که در بالا توضیح دادیم، استفاده کنید؛ اما مراقب باشید.

 

با دستمال کشیدن آرام و تلاش برای خشک کردن سطح شروع کنید، نه محکم کشیدن. مشکل کفش‌های جیر این است که به راحتی خراش می‌بینند و پرزهای آنها آسیب می‌بینند.

این موضوع، لزوما به آب و هوای مرطوب مربوط نمی‌شود، اما لکه‌های روغنی روی کفش معمولاً سخت‌ترین لکه‌ها هستند و معمولاً مخلوط سرکه، کمکی به رفع آنها نمی‌کند.

 

محصولاتی برای پاک کردن چربی‌ها وجود دارند، اما من فقط یک بار از آنها استفاده کردم و مشکل را بدتر کرد. در نهایت، فکر می‌کنم این مشکلی است که به ندرت با آن مواجه خواهید شد اما بعید است بتوانید آن را حل کنید! در مورد این مشکل و هر چیز جدی‌تری از لکه‌های آب و خیس شدن یا کثیفی، توصیه می‌کنم کفش‌ها را نزد یک متخصص ببرید. شاید بهترین گزینه، کندن چرم و دوباره پتینه کردن آن باشد.

 

منبع: اکالا