دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا میلیون‌ها دلار پرداخت و مشوق‌های دیگر را برای ترغیب کشور‌ها به پذیرش مهاجران اخراج‌شده از آمریکا که هیچ ارتباطی با کشور‌های مقصد ندارند، ارائه می‌دهد. در این فرآیند، آمریکا دست‌کم با یک کشور که وزارت خارجه خودش آن را به قاچاق انسان متهم کرده و کشور‌های دیگری که به شهروندان خود توصیه کرده از آنها دوری کنند، توافق کرده است.
دولت آمریکا می‌گوید از اخراج به کشور‌های ثالث (رویه فرستادن افراد به کشور‌هایی که شهروند آنها نیستند) به‌عنوان روشی برای خارج کردن مهاجران از آمریکا در شرایطی که کشور‌های مبدا افراد آنها را نمی‌پذیرند، استفاده می‌کند.
وکلای مدافع برخی از این اخراج‌شدگان، استدلال دولت آمریکا را به چالش کشیده‌اند و کشور‌های مبدا آنها در برخی موارد گفته‌اند که در واقع اخراج‌شدگان از آمریکا را می‌پذیرند.
برخی رسانه‌ها نسخه‌هایی از توافق‌نامه‌های اخراج بین دولت ترامپ و برخی از کشور‌های ثالث مورد بحث، و همچنین اسناد دادگاه و سوابق عمومی مرتبط را بررسی کرده‌اند. این توافق‌نامه‌ها که در دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ منعقد شده‌اند، رویه انتقال یک فرد غیرشهروند از آمریکا را به یک کشور ثالث (و آنچه هر کشور از آن به دست می‌آورد) تشریح می‌کنند.
فعالان حقوق بشر نگرانی‌هایی را درمورد جزئیات این توافق‌ها، از جمله اینکه آیا واشنگتن قادر به نظارت صحیح بر این روند خواهد بود، مطرح کرده‌اند.
نیکول ویدرشایم، معاون مدیر شعبه واشنگتن در دیده‌بان حقوق بشر، گفت: ما هیچ ایده‌ای نداریم که این پول برای چه چیزی می‌تواند استفاده شود. به نظر می‌رسد که آمریکا هیچ دستورالعمل یا محدودیتی اعمال نمی‌کند.
ویدرشایم اضافه کرد که این کشور‌ها مجبور نیستند به دولت آمریکا گزارش دهند.
وزارت خارجه آمریکا نیز در بیانیه‌ای در پاسخ به پرسش‌های مربوط به این توافق‌ها گفت: اجرای سیاست‌های مهاجرتی دولت ترامپ اولویت اصلی وزارت خارجه است.
در اینجا برخی از کشور‌هایی که از دولت آمریکا برای پذیرش مهاجران اخراج‌شده پول می‌گیرند و آنچه در ازای آن دریافت می‌کنند، آورده شده است.
گینه استوایی
به گفته سناتور جین شاهین، دموکرات ارشد کمیته روابط خارجی سنا، آمریکا در ازای موافقت با پذیرش مهاجران اخراجی از کشور‌های ثالث، ۷.۵ میلیون دلار به گینه استوایی، کشوری کوچک در سواحل غربی آفریقا، پرداخت کرده است.
شاهین در نامه‌ای در نوامبر (آبان/آذر) خطاب به مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، نگرانی خود را در مورد اخراج مهاجران به کشوری که در رتبه ۱۷۳ از ۱۸۰ فساد در شاخص ادراک فساد سازمان شفافیت بین‌الملل قرار دارد، ابراز کرد.
در این کشور، مقام‌های ارشد دولتی به دست داشتن در قاچاق انسان و سایر موارد نقض حقوق متهم شده‌اند. تئودورو اوبیانگ نگوما، رئیس‌جمهور این کشور به فساد و سوءاستفاده از بودجه عمومی متهم شده است.
شاهین با استناد به گزارش وزارت خارجه آمریکا در سال ۲۰۲۵ که همدستی مقام‌های ارشد در جرایم قاچاق انسان در این کشور را برجسته کرده بود، نوشت: من نگرانی‌های جدی دارم که آیا بدون سازوکار‌های نظارتی و حفاظ‌های مناسب، پرداخت مستقیم به دولت گینه استوایی می‌تواند برای تسهیل قاچاق انسان مورد استفاده قرار گیرد یا خیر.
او نوشت که این پرداخت بزرگترین در نوع خود است که به گینه استوایی انجام شده و از میزان کمک‌های خارجی آمریکا به این کشور در ۸ سال گذشته فراتر رفته است.
- بیشتر بخوانید:
- شکستی دیگر برای سیاست‌های مهاجرتی ترامپ در دادگاه فدرال آمریکا
- بازداشت‌های گشت مرزی آمریکا با استفاده از برنامه‌های نظارت مخفیانه
این سناتور آمریکایی اضافه کرد که دولت آمریکا به‌طور مستقیم با استفاده از بودجه حساب مهاجرت و کمک به پناهندگان وزارت خارجه، که سازمان‌هایی را که به پناهندگان کمک می‌کنند، تامین مالی می‌کند، به دولت اوبیانگ پرداخت کرده است.
مشخص نیست که این کشور آفریقای مرکزی با پذیرش چه تعداد مهاجری که از آمریکا اخراج می‌شوند موافقت کرده است.
اسواتینی
آمریکا در ماه می (اردیبهشت/خرداد) با اسواتینی، یک کشور کوچک و محصور در خشکی در جنوب آفریقا، توافقی امضا کرد. اسواتینی موافقت کرد در ازای دریافت ۵.۱ میلیون دلار از آمریکا، تا ۱۶۰ مهاجر اخراج‌شده را بپذیرد. براساس نسخه‌ای از توافق، این مبلغ برای ایجاد آنچه ظرفیت مدیریت مرز و مهاجرت خوانده شده، اختصاص داده شده است.
براساس این سند، این پول می‌تواند برای جابه‌جایی مهاجران اخراج‌شده و ایجاد زیرساخت‌ها برای جابه‌جایی آنها استفاده شود.
ثابیل مدلی، سخنگوی موقت دولت اسواتینی، در ماه جولای (تیر/مرداد) این توافق را تایید کرد و در بیانیه‌ای نوشت که مهاجران اخراج‌شده از آمریکا در نهایت به کشور‌های مبدا خود بازگردانده خواهند شد.
براساس مصاحبه با وکلای مستقر در آمریکا و اسواتینی، تاکنون تنها یک نفر از مهاجران اخراج‌شده به اسواتینی به کشور محل تولدش بازگردانده شده است.
اورویل اتوریا ۶۲ ساله، که حدود نیم قرن در نیویورک زندگی کرده بود، بخشی از نخستین گروه مهاجرانی بود که در ماه جولای به این کشور اخراج شدند.
میا اونگر، وکیل اورویل گفت که این فرد اخراج‌شده بیش از ۲ ماه در زندان ماتسافا، زندان اصلی این کشور با حداکثر امنیت محبوس بود تا اینکه سازمان بین‌المللی مهاجرت بازگشت او به جامائیکا را تسهیل کرد.
دولت آمریکا به‌طور جداگانه نسبت به وضعیت رو به وخامت حقوق بشر در اسواتینی ابراز نگرانی کرده و به قتل‌های خودسرانه یا غیرقانونی، شکنجه و رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز؛ و محدودیت‌های آزادی بیان در میان سایر موارد اشاره کرده است.
فعالان می‌گویند که دست‌کم ۱۴ نفر از اخراج‌شدگان بدون اتهام یا دسترسی به وکیل در اسواتینی زندانی هستند.
السالوادور
آمریکا در ماه مارس (اسفند/فروردین) بیش از ۲۵۰ مهاجر را به یک زندان فوق امنیتی در السالوادور منتقل کرد.
کارولین لیویت، سخنگوی کاخ سفید در آن زمان گفت که آمریکا حدود ۶ میلیون دلار به السالوادور برای بازداشت مهاجران پرداخت کرده است. لیویت گفت که بیشتر این مهاجران تحت قانون دشمنان بیگانه در زمان جنگ اخراج شدند.
حدود ۱۰۰ نفر دیگر از طریق مراحل مهاجرتی منظم اخراج شدند. سخنگوی کاخ سفید ادعا کرد که ۲۳ نفر از آنها اعضای یک باند تبهکار السالوادوری بودند.
لیویت گفت: این مبلغ در مقایسه با هزینه زندگی و هزینه‌ای که نگهداری این افراد در زندان‌های فوق امنیتی در آمریکا بر مالیات‌دهندگان آمریکایی تحمیل می‌کند، ناچیز است.
تمام بازداشت‌شدگان در ماه جولای (تیر/مرداد) طی توافقی که توسط واشنگتن، کاراکاس و سان سالوادور انجام شد، از السالوادور به ونزوئلا بازگردانده شدند.
رواندا
براساس نسخه‌ای از توافق‌نامه امضا شده در ۳ ژوئن (۱۳ خرداد)، رواندا موافقت کرد که در ازای دریافت مبلغ اولیه ۷.۵ میلیون دلار از دولت آمریکا، حداکثر ۲۵۰ نفر از مهاجران اخراج‌شده را بپذیرد.
توافق‌نامه رواندا مشابه توافق‌نامه‌ای است که دولت آمریکا در ماه می‌با اسواتینی امضا کرد و گفت که این پول می‌تواند برای تقویت ظرفیت مدیریت مرزی و مهاجرتی رواندا، از جمله کمک به جابه‌جایی و زیرساخت‌های مرتبط لازم برای اجرای چنین کمکی استفاده شود.
این نخستین‌باری نیست که دولت آمریکا به رواندا برای پذیرش مهاجران اخراج‌شده پول پرداخت کرده است.
آمریکا در ماه آوریل (فروردین/اردیبهشت) یک بار ۱۰۰ هزار دلار به دولت رواندا پرداخت کرد تا یک مهاجر اخراج‌شده از آمریکا را بپذیرد. رواندا همچنین موافقت کرد که ۱۰ نفر دیگر از اتباع اخراجی از ملیت‌های مختلف را به‌عنوان بخشی از یک برنامه پایدار برای پذیرش سایر اخراجی‌ها بپذیرد.
دولت آمریکا آخرین توافق‌نامه اخراج خود با رواندا را در حالی امضا کرد که میانجی‌گری یک توافق‌نامه صلح جداگانه بین این کشور شرق آفریقا و کنگو را برعهده داشت که قرار بود به درگیری طولانی مدت آنها پایان دهد.
یک کارشناس حقوق بشری این توافق‌نامه ۷.۵ میلیون دلاری را نگران‌کننده خواند و به محدودیت‌های قبلی دولت آمریکا در کمک به رواندا اشاره کرد.
کنگو، رواندا را به استفاده از شبه‌نظامیان M۲۳ برای ارعاب جوامع هوتو و غارت ذخایر معدنی گسترده این کشور متهم کرده است.
این کارشناس گفت که رواندا هنوز از M۲۳ در شرق کنگو حمایت می‌کند.
غنا
براساس دادخواستی که در ماه اکتبر (مهر/آبان) توسط گروه حقوق بشری Democracy Hub غنا موافقت کرده که دست‌کم ۴۰ مهاجر اهل غرب آفریقا را که توسط آمریکا اخراج شده بودند، در ازای کاهش تحریم‌ها، تعرفه‌ها و محدودیت‌های مهاجرتی بپذیرد، و آنها را بازداشت و اخراج کند.
مقام‌های غنا این توافق را به‌عنوان اقدامی از همدلی آفریقایی توصیف کرده و تاکید کرده‌اند که شهروندان سایر کشور‌های غرب آفریقا می‌توانند بدون ویزا وارد این کشور شوند و به مدت ۹۰ روز در آنجا اقامت داشته باشند.
طبق این دادخواست، دست‌کم ۴۲ شهروند غرب آفریقا از ماه سپتامبر (شهریور/مهر) به غنا اخراج شده‌اند.
انتهای پیام/