جهان در حالی در سال ۲۰۲۵ روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان و دختران (۲۵ نوامبر/ ۴ آذر) را گرامی داشت که زنان و دختران فلسطینی طی ۸ دهه گذشته تحت خشونت‌های مستمر، نظام‌مند و مهارناپذیر رژیم صهیونیستی قرار داشتند.

حقایق مرگ‌بار درباره وضعیت زنان و دختران غزه

شروع جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ۱۴۰۲) خشونت این رژیم علیه زنان و دختران فلسطینی را وارد مرحله هولناکی کرد؛ مرحله‌ای که سهم زنان و دختران از قربانیان جنایت نسل‌کشی را به‌شدت افزایش داد.

آوارگی اجباری ۹۰ درصد از جمعیت غزه، بدون وجود هیچ منطقه امنی، زنان این منطقه را با آسیب‌های روحی جدی مواجه کرد و فروپاشی مراقبت‌های بهداشتی در این منطقه آن‌ها را در میان چالش‌ها و بحران‌های جسمی و درمانی رها کرد.

براساس بیانیه وزارت خارجه فلسطین به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان و دختران، نسل‌کشی ۲ ساله رژیم صهیونیستی در غزه شهادت دست‌کم ۳۳ هزار زن و دختر فلسطینی را رقم زد.

این وزارتخانه با استناد به آمار دفتر رسانه‌ای دولت غزه، اعلام کرد که از اکتبر ۲۰۲۳ بیش از ۱۲ هزار و ۵۰۰ زن و ۲۰ هزار کودک بر اثر حمله‌های رژیم صهیونیستی به غزه قتل‌عام شدند.

در بیانیه وزارت خارجه فلسطین آمده است که رژیم صهیونیستی مرتکب جنایت‌های نظام‌مند علیه زنان فلسطینی ازجمله نسل‌کشی، ناپدیدشدن‌های اجباری، بازداشت‌های خودسرانه و اداری، شکنجه، تعرض جنسی، تصرف زمین، تخریب منازل، گرسنگی و ارعاب و تروریسم شهرک‌نشینان می‌شود.

ضمن اینکه رژیم صهیونیستی را به استفاده از ابزار‌ها و فناوری‌های پیشرفته نظارتی، ازجمله هوش مصنوعی و جاسوسی سایبری، برای هدف قرار دادن و ارعاب فلسطینی‌ها، به‌ویژه زنان، متهم کرد.

زنان غزه؛ آخرین خط حمایت از خانواده‌ها

زنان غزه آخرین خط حمایت برای خانواده‌هایشان در بحبوحه حمله‌های رژیم صهیونیستی، گرسنگی و زمستان سخت هستند.

براساس اعلام آژانس برابری جنسیتی سازمان ملل، زنان در غزه «با شجاعت و دستان خسته» بقای خانواده‌هایشان را تضمین می‌کنند، در حالی که خشونت ادامه دارد و مایحتاج ضروری همچنان کمیاب است.

سوفیا کالتورپ، رئیس اقدام‌های بشردوستانه زنان سازمان ملل که به‌تازگی بازدیدی از این منطقه تحت محاصره داشت، گفت که زنان آنجا بار‌ها به او گفته‌اند ممکن است آتش‌بس برقرار شده باشد، اما جنگ تمام نشده است.

کالتورپ در جمع خبرنگاران گفت: در طول سفر که تمام طول نوار غزه را از جبالیا در شمال تا المواصی در جنوب در بر می‌گرفت، متوجه شدم که زن بودن در غزه امروز به معنای مواجهه با گرسنگی و ترس، تحمل آسیب‌ها و غم و اندوه و محافظت از فرزندان در برابر آتش و شب‌های سرد است.

وی تاکید کرد: این به معنای آخرین خط محافظت در مکانی است که دیگر امنیتی وجود ندارد؛ بیش از ۵۷ هزار زن در غزه اکنون سرپرست خانوار خود هستند و تنها مانده‌اند تا در شرایط بسیار سخت دست‌وپنجه نرم کنند؛ زنان غزه به من گفتند که نه تنها از یک جنگ نظامی، بلکه از یک جنگ روانی نیز جان سالم به در برده‌اند، جنگی که به گفته آن‌ها حتی سخت‌تر است؛ هر زنی که من ملاقات کردم دست‌کم ۲ نفر از اعضای نزدیک خانواده، فرزندان، خواهر و برادر، والدین خود را از دست داده بود.

این مقام سازمان ملل با اشاره به دشواری‌های پیش روی زنان غزه درپی فرا رسیدن فصل سرما، گفت: زنان به من نشان دادند که چگونه آب از چادر‌های موقت آن‌ها عبور می‌کند و کودکان را در تمام طول شب از سرما می‌لرزاند؛ این معنای زن بودن در غزه امروز است، اینکه بدانی زمستان از راه می‌رسد و بدانی که نمی‌توانی از فرزندانت در برابر آن محافظت کنی.

کالتورپ گفت که زنانی که با آن‌ها صحبت کرد «بار‌ها و بارها» آواره شده بودند، در یک مورد تا ۳۵ بار از زمان شروع جنگ در اکتبر ۲۰۲۳.

وی توضیح داد: هر حرکتی به معنای جمع کردن اندک دارایی‌هایشان، حمل فرزندان، والدین مسنشان و انتخاب بین یک مکان ناامن و مکان دیگر است؛ بحران زنان و دخترانی که به‌تازگی در اثر این جنگ معلول شده‌اند، وجود دارد؛ بیش از ۱۲ هزار نفر از آن‌ها با معلولیت‌های طولانی مدت مرتبط با جنگ زندگی می‌کنند.

این مقام سازمان ملل در امور زنان گفت: زنان غزه با وجود این همه مشکلات علیه خود و خانواده‌هایشان، به آتش‌بس پایدار نیاز دارند، به غذا، کمک‌های نقدی و لوازم زمستانی، خدمات بهداشتی و حمایت‌های روانی-اجتماعی حیاتی نیاز دارند؛ آن‌ها بسیار مشتاق کار کردن و بازسازی غزه با دستان خود هستند.

کالتورپ تصریح کرد: هیچ زن یا دختری نباید مجبور باشد فقط برای زنده ماندن اینقدر سخت بجنگد؛ ما به کمک‌های بیشتری برای ورود نظام‌مند و ایمن به غزه نیاز داریم و باید کشتار‌ها متوقف شود.

نگاهی به زن بودن در غزه

گواه و شاهدی واضح‌تری از اراده و قدرت زنان غزه برای بازسازی زندگی‌شان وجود ندارد.

آنچه امروز زن بودن در غزه به معنای آن است، باید جامعه جهانی و نهاد‌های بین‌المللی به اقدام وادارد.

زن بودن در غزه امروز به معنای حفظ مرز بین زندگی و فقدان است، تنها با شجاعت و دستان خسته؛ اگر زن بودن در غزه امروز به این معناست، پس باید به این معنی نیز باشد که جهان نمی‌تواند حتی برای یک روز دیگر هم رویش را برگرداند.

وضعیت زنان فلسطینی در گزارش آکسفام

آکسفام در گزارشی که بر اساس تحقیقات مبتنی بر مشورت با متخصصان تهیه شده است، تاثیر‌های مخرب اشغال غیرقانونی رژیم صهیونیستی بر زنان را تشریح می‌کند؛ در این گزارش آمده است که از اکتبر ۲۰۲۳ در غزه، تقریبا ۷۰ هزار فلسطینی قتل‌عام و بیش از ۱۷۰ هزار فلسطینی مجروح شدند که زنان و کودکان اکثریت قربانیان را تشکیل می‌دهند.

زنان با بار نامتناسبی از فروپاشی زیرساخت‌ها، سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی، محرومیت از مراقبت‌های دوران بارداری و افزایش قرار گرفتن در معرض تروما، گرسنگی و خشونت مبتنی بر جنسیت رو‌به‌رو هستند.

این آسیب‌ها فراتر از میدان جنگ است؛ زنان فلسطینی در بازداشت نیز مورد سوءاستفاده نظام‌مند، ازجمله تعرض جنسی قرار گرفته‌اند که تحقیقات سازمان ملل نشان داده است که ممکن است به منزله جنایت‌های جنگی و علیه بشریت باشد.

در کرانه باختری، حمله‌های مسلحانه شهرک‌نشینان صهیونیست که اغلب با حمایت نظامیان و پلیس رژیم صهیونیستی انجام می‌شود، منجر به آزار جنسی، تهدید به تجاوز و تخریب خانه‌ها و مدرسه‌ها شده است.

زنان و دختران فلسطینی در کرانه باختری در ترس زندگی می‌کنند که منجر به ترک تحصیل، سقط جنین و آسیب‌های روانی طولانی مدت می‌شود؛ زنان معترض به نقض مکرر حقوق زنان و دختران توسط رژیم صهیونیستی با بازداشت و سرکوب مواجه هستند؛ یکی از ابعاد به‌ویژه دلخراش، رفتار با زنان فلسطینی در بازداشت است.

طبق گزارش مارس ۲۰۲۵ کمیسیون تحقیق سازمان ملل، شیوه‌های بازداشت رژیم صهیونیستی با سوءاستفاده گسترده و نظام‌مند، مشخص می‌شود که از اکتبر ۲۰۲۳ به‌طور قابل توجهی تشدید شده است.

زنان و دختران فلسطینی بازداشت و زندانی‌شده گزارش داده‌اند که در طول بازجویی‌ها و بازرسی‌ها در معرض خشونت‌های جدی قرار گرفتند.

کمیسیون تحقیق سازمان ملل به این نتیجه رسید که چنین اقدام‌هایی به منزله جنایت جنگی ازجمله هتک حرمت به کرامت شخصی و رفتار غیرانسانی و جنایت علیه بشریت، از جمله شکنجه است.

کمیته یادشده همچنین دریافت که این سوءاستفاده‌ها منعکس‌کننده یک سیاست عمدی با هدف تحقیر و اهانت به بازداشت‌شدگان فلسطینی از طریق شکل‌های مختلف خشونت است.

شکست تاریخی سازمان ملل در حمایت از زنان و دختران فلسطینی

دستور کار زنان، صلح و امنیت WPS که با قطعنامه ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان در سال ۲۰۰۰ تاسیس شد، پس از بیش از ۲ دهه نتوانسته است به نظامی‌سازی و اشغال در سرزمین‌های اشغالی فلسطین بپردازد.

این نخستین قطعنامه‌ای بود که رسما تاثیر منحصر‌به‌فرد درگیری بر زنان و دختران و نقش حیاتی آن‌ها را در ایجاد صلح و پیشگیری از درگیری را به رسمیت شناخت.

این دستور کار براساس ۴ رکن کلیدی ساخته شده است: پیشگیری، حفاظت، مشارکت و امداد و بهبود.

آکسفام (سازمان بین المللی امدادرسانی) در این باره اعلام کرد که کشور‌های عضو سازمان ملل ۲۵ سال از پتانسیل خود را با نادیده گرفتن نقش حیاتی که زنان و دختران فلسطینی باید در ایجاد صلح در سرزمین‌های اشغالی فلسطین ایفا می‌کردند، هدر داده‌اند.

براساس اعلام این سازمان، ابتکار سازمان ملل نه تنها زنان فلسطینی را ناکام گذاشته است، بلکه با عدم مقابله با ریشه‌های خشونت، وضع موجود را تقویت کرده است: اشغال غیرقانونی و نظامی‌سازی رژیم صهیونیستی و همدستی جامعه بین‌المللی در فروش اسلحه و عدم پاسخگویی رژیم صهیونیستی.

انتهای پیام/