به گزارش «راهبرد معاصر»؛ وقتی آمریکا با تأخیر، طرح صلحی در جنگی پیشنهاد می‌دهد که در آن به شدت از یک طرف حمایت می‌کند، بدانید متحد آمریکا در آستانه فروپاشی است و می‌خواهد آنچه را که می‌توان نجات داد، نجات دهد و از تحقیری که به شدت بر اعتبارش تأثیر خواهد گذاشت، خلاص شود.

آمریکا جنگ را شروع می‌کند، سپس به عنوان تابوت‌ساز یا واعظ کلیسا در مراسم عزاداری غم‌انگیز برای ارواح رفتگان پا پیش می‌گذارد

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از جبهه نظامی غرب بازدید می‌کند، نیروهای بزرگی از ارتش اوکراین محاصره شده اند و در شرف تسلیم شدن هستند و اروپایی‌ها گیج شده‌اند چه باید بکنند.

بدون بحث درباره پیشنهاد صلح آمریکایی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا می‌خواهد به عنوان ادعایی «قهرمان صلح» و خاموش‌کننده‌ جنگ به آن دست یابد، این پیشنهاد تمام اهداف راهبردی روسیه را محقق می‌کند، که مهمترین آنها الحاق سرزمین‌های جدید به روسیه، به رسمیت شناختن بین‌المللی مالکیت شبه جزیره کریمه، فاصله گرفتن اوکراین از ناتو و محدود کردن تسلیحات و اندازه نیروهای آن به روشی نزدیک به نسخه بی‌طرف مینسک است.

اروپایی‌ها نیز به نوبه خود احساس می‌کنند امکان دارد روزی با خیانت آمریکا مواجه شوند و به همین دلیل، زیر فشار رویارویی راهبردی بین اروپا و چین و دغدغه آن برای ایجاد جبهه و اتحاد قوی و بزرگ در غرب آسیا، هاب انرژی و کریدورهای حیاتی بین‌المللی، شروع به تهیه برنامه‌های آینده برای احتمال خروج تدریجی نظامی آمریکا از اروپا کرده‌اند. یکی از مظاهر این موضوع، استقبال بی‌سابقه در تاریخ آمریکا از سفر اخیر ولیعهد عربستان به واشنگتن است.

پوتین با وجود استفاده غرب از تمام توان خود ازجمله محدودیت‌ها، تحریم‌های اقتصادی، بلوکه کردن دارایی‌ها، انزوای مالی و سیاسی، تحریک و حمایت مستقیم مالی و نظامی از اوکراین و ... موفق شد در جنگ اوکراین به غرب درس مقاومت بدهد. تنها چیزی که در توان غرب باقی مانده، ورود به جنگ مستقیم با روسیه بود، که به معنای جرقه جنگ جهانی است و می تواند کمر همه طرف‌ها را بشکند و تنها پیروز آن تماشاگر چینی از پکن خواهد بود.

این است آن آمریکای فرصت‌طلب؛ از جنگی حمایت می‌کند که خود عامل پشت پرده شعله‌ور شدنش است. وقتی امیدهایش برای پیروزی پایان یافت، شروع به ایفای نقش میانجی‌گری و ادعا می‌کند مشتاق صلح و امنیت بین‌المللی است، کاری که در تمام جنگ‌های نیابتی در سراسر جهان انجام داد و برایش تلاش کرد. ترامپ سرانجام از پایداری فلسطینیان و عزم راسخ روسیه غافلگیر شد، بنابراین با پوشیدن ردای میانجی‌گری که از کشتار و ویرانی رخ داده غمگین است، پا پیش گذاشت، در حالی که جهان می‌داند چه کسی سلاح و پول جنگ را تأمین می‌کرد.

آمریکا جنگ را شروع می‌کند، سپس به عنوان تابوت‌ساز یا واعظ کلیسا در مراسم عزاداری غم‌انگیز برای ارواح رفتگان پا پیش می‌گذارد و در تمام نقش‌ها به دنبال سودجویی است.