به گزارش خبرگزاری تسنیم از سوادکوه، عطر شهید گمنام کوچه‌هایمان را معطر کرده و بوی یاس مادر همه را مدهوش خود ساخته است، دل‌ها رفته است به حال و هوای روزهایی که این خوشنام‌ها در سنگرهای خاکی جانشان را نثار کرده‌اند تا مبادا خاک میهن به تاراج دشمن درآید.

اینجا سوادکوه است، دیار شهید پروری که امروز میزبان شهید گمنام بود و انتظار آمدنش را از صبح می‌کشیدند، انتظاری که قرار بود پیکر پاک شهید 35 ساله را به سمت آزادمهر بیاورند و تدفین کنند.

مردمان سوادکوه از صبح خود را به آزادمهر رساندند، همه چشم به جاده دوخته و زیر لب نجوایی بر لب داشته‌اند، نجوایی که گاهی چشمشان را تر می‌کرد.
مادران بی‌تاب آمدن مهمان بودند، مهمانی که قرار بود صاحب‌خانه شود و بماند، پدران در گوشه‌ای نشسته بودند و در دنیای مردانه خود غرق انتظار بودند برای شهیدی که در راه بود.

.

دختران جوان خیابان را پر کرده بودند و دلشان در گرو شهیدی بود که گفته بودند به زودی از راه می‌رسد.

یکی از این دختران جوان، می‌گفت: دیشب که شب وداع این شهید بود سعادت حضور نداشتم اما امروز خیلی خوشحالم که در مراسم تشییع و تدفین او شرکت کردم.

او ادامه داد: نسل من شهید و شهادت را خوب می‌فهمد، ما می‌دانیم که بر کشورمان چه گذشت و چرا این همه شهید دادیم و قدردان امنیتی که با خونشان نصیب ما شد، هستیم.

در گوشه‌ای مادر میانسالی که زیر لب مویه‌ای به زبان محلی داشت چشم به جاده منتظر بود و گفت: سال‌های جنگ و جبهه را یادمان نمی‌رود، مردان ما برای حفظ خاک و ناموس راهی جبهه شدند، امروز ما منتظر پیکرهایی هستیم که آن روزها با پای خود رفتند و امروز در تابوت برگشتند.

او ، افزود: غم شهید گمنام دردناک‌تر است، دلم برایشان غمگین می‌شود، مادرشان کجاست تا برایشان مویه سر دهد.

به ناگاه خبر آمد که شهید را آوردند، جمعیت به سمت دو راهی آزادمهر سرازیر شدند و در آنجا بود که دیگر همه غرق اشک شدند، همگی خوش آمد می‌گفتند، چه خوش آمدنی و چه استقبال با شکوهی، بالاخره شهیدشان را آوردند، تابوت مزین به پرچم مقدس کشورمان بر روی دستان قرار گرفت و تشییع باشکوهی شکل گرفت و تابوت پیکر پاک شهید سرانجام به خانه ابدی خود رسید و در آزادمهر و خاک سوادکوه آرام گرفت تا بعد آن مزارش محل آرامش مردمان این دیار شود.

انتهای پیام/