به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، دهه‌ها پیش، لندن با آلودگی شدید هوا، مه‌های غلیظ و خطرات جدی سلامت عمومی دست و پنجه نرم می‌کرد اما امروز، این شهر در مسیر تحقق استانداردهای قانونی کیفیت هوا در بریتانیا قرار دارد، امری که پیش‌تر تصور می‌شد رسیدن به آن بیش از ۲۰۰ سال طول بکشد. این موفقیت، نه‌تنها نشان‌دهنده تغییرات محلی لندن است، بلکه الگویی است که اکنون در سطح جهانی به شهرهای دیگر منتقل می‌شود.
یکی از کلیدهای موفقیت لندن، شبکه گسترده و دقیق پایش کیفیت هوا است. تحت رهبری صادق خان، شهردار لندن، بیش از ۴۰۰ حسگر در بیمارستان‌ها، مدارس و مراکز فرهنگی نصب شده است تا میزان آلودگی هوا را اندازه‌گیری کند. این شبکه شامل ۶۰ حسگر برای گروه‌های محلی در ۲۴ منطقه شهری نیز می‌شود تا شهروندان بتوانند کیفیت هوای اطراف خود را رصد کرده و خواستار اقدامات لازم شوند. علاوه بر این، لندن بزرگترین منطقه پاک هوا (ULEZ) جهان، بزرگترین ناوگان اتوبوس برقی اروپا و شبکه دوچرخه‌سواری خود را چهار برابر کرده است.
شهردار لندن، با نقش خود به عنوان هم‌رئیس شبکه C40 Cities، موفق شد دستاوردهای محلی را جهانی کند و ابتکار Breathe Cities را با همکاری مایکل بلومبرگ راه‌اندازی کند. این برنامه که توسط Clean Air Fund، C40 Cities و Bloomberg Philanthropies پشتیبانی می‌شود، اکنون در ۱۴ شهر در پنج قاره اجرا می‌شود و هدف آن کاهش ۳۰ درصدی آلودگی هوا تا سال ۲۰۳۰ است.
شهرهای مختلف دنیا از ریودوژانیرو تا جاکارتا با بهره‌گیری از داده‌های کیفیت هوا، برنامه‌های اقدام شهری و کمپین‌های آگاهی‌بخشی سلامت عمومی را اجرا کرده‌اند. به عنوان نمونه، آکرا و نایروبی بیش از ۱۰۰ حسگر کیفیت هوا نصب کرده‌اند که اطلاعات بی‌سابقه‌ای درباره آلودگی‌های لحظه‌ای ارائه می‌دهد و به مقامات شهری و جوامع محلی کمک می‌کند تا سیاست‌های نجات‌بخش زندگی مردم را طراحی کنند.
این اقدامات نشان می‌دهد که سطح سمی آلودگی هوا در شهرها کاملاً قابل اصلاح است و فواید آن برای سلامت و اقتصاد آشکار است. بیش از ۲.۶ میلیارد نفر در جهان در شهرهایی زندگی می‌کنند که میزان آلودگی آن‌ها بالاتر از استانداردهای سازمان جهانی بهداشت است. آلودگی هوا موجب بیش از هشت میلیون مرگ زودرس و از دست رفتن حدود ۱.۲ میلیارد روز کاری در سال می‌شود و هزینه سلامت ناشی از آن حدود ۸.۱ تریلیون دلار برآورد شده است، رقمی که تقریباً دو برابر تولید ناخالص داخلی کشورهایی مانند ژاپن و آلمان است.
تحقیقات اخیر Clean Air Fund نشان داده که کاهش آلودگی هوا در تنها شش شهر بزرگ آفریقا می‌تواند ۲۰ میلیارد دلار صرفه‌جویی اقتصادی ایجاد کند. همچنین، تحلیل Breathe Cities حاکی است که اگر ۶۳ شهر منتخب جهان استانداردهای جدید سازمان جهانی بهداشت را رعایت کنند، می‌توانند سالانه از ۶۵۰ هزار مرگ ناشی از آلودگی هوا جلوگیری کنند و یک تریلیون دلار خسارت اقتصادی را کاهش دهند.
لندن ثابت کرده است که اقدامات هدفمند، مبتنی بر داده و سیاست‌گذاری دقیق، می‌تواند سریعاً نتایج ملموس در سلامت، اقلیم و اقتصاد ایجاد کند. این موفقیت اکنون الگویی جهانی شده و شهرهای مختلف دنیا در حال اقتباس از آن هستند. با افزایش جمعیت شهری و اهمیت روزافزون کیفیت زندگی، اقدامات جسورانه شهرها برای پاک کردن هوا، ضروری‌ترین مسیر برای توسعه پایدار و حفاظت از سلامت شهروندان است