عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با اشاره به منابع علمی که مصحف حضرت زهرا(س) در آنها درج شده است، گفت: مصحف فاطمه(س) کتابی است که پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، توسط جبرئیل امین بر حضرت زهرا(س) املا شد و امیرالمؤمنین (ع) آن را کتابت فرمودند. محتوای آن شامل اخبار آینده، جایگاه فرزندان، سرنوشت حاکمان و پادشاهان و وصایای آن حضرت است و خالی از آیات قرآن و احکام شرعی (حلال و حرام) میباشد و اکنون این ودیعهی الهی نزد امام عصر (ارواحنا فداه) محفوظ است.
به گزارش خبرنگار جماران، حجتالاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد طی سخنانی به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س) در مؤسسه فهیم، گفت: در منابع روایی ما نظیر «الکافی»، «بصائر الدّرجات» و «بحار الأنوار»، مجموعاً حدود بیست و هشت روایت پیرامون «مُصحف حضرت زهرا(س)» وارد شده است که بسیاری از آنها دارای مضامین متقارب و نزدیک به هم هستند. پژوهشهای مستقل و به تعبیر امروزی «تکنگاری» در این موضوع، در سالهای اخیر کمتر به چشم میخورد. شاید نخستین شخصیتی که در عصر حاضر باب بحث را در این زمینه گشود و به برخی از زوایای مبهم آن پرداخت، مرحوم آیتالله سید محسن امین عاملی بود.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود: معالأسف، در چاپهای اخیر کتاب شریف «أعیان الشیعه»، این مبحث حذف شده است. اگرچه «مجمع جهانی تقریب مذاهب» و «مجمع جهانی اهل بیت(ع)» تحقیقات ارزندهای بر این اثر داشتهاند، اما ظاهراً متوجه نشدهاند که بحث مربوط به مُصحف حضرت زهرا(س) در آن مدخل اصلی نیست، بلکه در مقدمه آمده است. از میان مجموعه روایات، اگر بخواهیم جامعترین منبع را نام ببریم، باید به کتاب «عَوَالِمُ الْعُلُومِ» اشاره کنیم. البته این کتاب با اندکی تسامح، تقریباً همان «بحار الأنوار» است.
وی ادامه داد: نکتهی شگفتآور آنکه مرحوم آیتالله سید محمدباقر موحد ابطحی، زمانی که برای نخستین بار جلد مربوط به حضرت زهرا(س) از این کتاب را بدون مستدرکات و تنها با تعلیقات منتشر کرد، به روایتی برخورد که مرحوم مجلسی آن را نقل کرده بود: «وَجَدْتُ فِی نُسْخَةٍ عَتِیقَةٍ... لَا أَصْلَ لَهَا» و لذا به آن اعتماد ندارم. بنده کنجکاو شدم که ببینم مؤلف محترم با این روایت چه کردهاند؛ دیدم ایشان نیز مرقوم فرمودهاند:«وَجَدْتُ فِی نُسْخَةٍ لَا أَصْلَ لَهَا» اما به رسم امانتداری آن را نقل کردهاند. لکن در چاپ «مُستدرک» که ایشان انجام دادند و مباحث مربوط به حضرت زهرا(س) را در دو جلد قطور (حدود هزار و پانصد صفحه) منتشر ساخت، تمامی روایات مربوط به مُصحف یکجا گردآوری شده است.
مهدوی راد یادآور شد: در میان این روایات، تنها یک روایت وجود دارد که میفرماید: «فِیهَا مِثْلُ قُرْآنِکُمْ هَذَا ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ اللَّهِ مَا فِیهِ مِنْ قُرْآنِکُمْ حَرْفٌ وَاحِدٌ» (در آن سه برابر قرآن شما مطلب هست، اما به خدا سوگند حتی یک حرف از قرآن شما در آن نیست). اما روایتی که دلالت کند آیهی شریفهی ﴿سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ﴾ در مصحف بوده، سند استواری ندارد و متأسفانه برخی از عالمان معاصر بر اساس همین روایت ضعیف تلاش کردهاند اثبات کنند که مصحف فاطمه مشتمل بر قرآن نیز بوده است، در حالی که این مبنا صحیح نیست.
وی افزود: مصحف فاطمه(س) کتابی است که پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، توسط جبرئیل امین بر حضرت زهرا(س) املا شد و امیرالمؤمنین (ع) آن را کتابت فرمودند. محتوای آن شامل اخبار آینده، جایگاه فرزندان، سرنوشت حاکمان و پادشاهان و وصایای آن حضرت است و خالی از آیات قرآن و احکام شرعی (حلال و حرام) میباشد و اکنون این ودیعهی الهی نزد امام عصر (ارواحنا فداه) محفوظ است.