پژوهشگران دانشگاه واشینگتن در سنلوئیس با همکاری دانشمندان دانشگاه نورثوسترن، یک روش درمانی غیرتهاجمی برای یکی از مرگبارترین انواع سرطان مغز ارائه کردهاند.
به گزارش برنا، روشی که از نانوساختارهای مهندسیشده و رساندن آنها از طریق قطرههای بینی برای فعالسازی سیستم ایمنی مغز استفاده میکند. این درمان در آزمایشهای حیوانی توانسته تومور گلیوبلاستوم را در موشها نابود کند. نتایج این تحقیق در نشریه PNAS منتشر شده است.
چرا درمان گلیوبلاستوم دشوار است؟
گلیوبلاستوم که از سلولهای آستروسیت منشا میگیرد، شایعترین و تهاجمیترین تومور بدخیم مغزی است و هر سال حدود سه نفر از هر ۱۰۰ هزار نفر را در آمریکا مبتلا میکند. این سرطان بهسرعت پیشرفت میکند و تقریبا همیشه مرگبار است. عبور دادن دارو از سد خونی مغزی یکی از مهمترین موانع درمان آن است.
الکساندر اچ استگ، استاد و معاون پژوهشی دپارتمان جراحی مغز و اعصاب دانشگاه واشینگتن و یکی از نویسندگان مسئول این مطالعه میگوید هدف آنها توسعه درمانی غیرتهاجمی بوده که بتواند سیستم ایمنی را علیه این تومور فعال کند. بهگفته او نانوذرات مهندسیشده موسوم به اسفریکال نوکلئیک اسیدز (SNA) میتوانند مسیرهای قدرتمند ایمنی را در مغز فعال کنند و تعریف جدیدی از ایمنیدرمانی سرطان در تومورهای سختدسترس ارائه دهند.
فعالسازی ایمنی با نانوداروی محرک مسیر STING
گلیوبلاستوم اغلب تومور سرد نامیده میشود؛ زیرا بهطور طبیعی پاسخ ایمنی قوی ایجاد نمیکند. فعالسازی مسیر STING که مسئول واکنش دفاعی به DNA خارجی است، یکی از راهکارهای امیدبخش در این زمینه محسوب میشود. اما داروهای محرک STING سریع تجزیه میشوند و برای اثرگذاری باید مستقیما داخل تومور تزریق شوند؛ اقدامی تهاجمی که نیازمند تزریقهای متعدد است.
آکانکشا مهاجان، پژوهشگر پسادکترا و نویسنده اول مقاله میگوید استفاده از SNAها این امکان را میدهد که دارو بدون جراحی و از راه بینی به مغز برسد و مسیر STING را فعال کند.
طراحی نانوساختارهای طلا برای رسانش از بینی به مغز
در این پروژه تیم استگ با چد میرکین، مدیر موسسه بینالمللی فناورینانو در دانشگاه نورثوسترن همکاری کرد؛ دانشمندی که توسعهدهنده ساختارهای SNA است. آنها نسخهای ویژه از SNAها را طراحی کردند که دارای هسته طلا و لایهای از رشتههای کوتاه DNA بودند و میتوانستند مسیر STING را در سلولهای ایمنی هدف فعال کنند.
برای عبور از سد خونی مغزی، پژوهشگران از حفره بینی بهعنوان مسیر طبیعی ورود استفاده کردند. پیش از این انتقال دارو از بینی به مغز بررسی شده بود، اما هیچ نانودارویی تاکنون نتوانسته بود با این روش پاسخ ایمنی علیه تومورهای مغزی ایجاد کند.
ردیابی نانوداروها در مغز
برای بررسی مسیر رسانش، پژوهشگران یک نشانگر نوری به SNAها افزودند. پس از رساندن نانوقطرهها به موشهای مبتلا به گلیوبلاستوم مشاهده شد که ذرات از طریق عصبهای صورت به مغز میرسند. سپس فعالیت ایمنی در سلولهای تومور و در سطح کمتر در غدد لنفاوی اطراف دیده شد. نکته مهم اینکه نانودارو در سراسر بدن پخش نشد که این امر میتواند احتمال عوارض جانبی را کاهش دهد.
ترکیب درمانها برای نابودی تومور و جلوگیری از بازگشت آن
زمانی که این نانودرمانی با داروهای فعالکننده سلولهای T ترکیب شد، درمان دو دوزه توانست تومورها را بهطور کامل در موشها از بین ببرد و نوعی ایمنی پایدار ایجاد کند که از بازگشت سرطان جلوگیری کرد. این نتایج بسیار بهتر از روشهای فعلی هدفگیری مسیر STING است.
استگ معتقد است فعالسازی STING به تنهایی برای درمان کامل کافی نیست، زیرا گلیوبلاستوم با مکانیسمهای متعدد پاسخ ایمنی را سرکوب میکند. به همین دلیل تیم او در حال توسعه نسخههای پیشرفتهتر SNA هاست تا بتوانند چند مسیر ایمنی را همزمان فعال کنند.
انتهای پیام/