مهدی زارع، زلزلهشناس، استاد پژوهشگاه زلزلهشناسی و دبیر کنفرانس جامع مدیریت بحران و HSE، در گفتوگو با آنا با اشاره به اهمیت ورود موضوعات نوین مانند هوش مصنوعی به عرصه میراث فرهنگی گفت: ورود این حوزهها به معنای نبودن پیشینه نیست؛ امروز میخواهیم از دستاوردها بهرهبرداری بیشتری کنیم و به تعبیر غربیها، به جای ترمز گرفتن، موضوع را ترویج دهیم. ضمن اینکه برخی گروههای دانشگاهی و شرکتهای دانشبنیان مدتهاست در این زمینه فعالیت دارند.
وی افزود: عرصههای نوین میتوانند کمکهای متعددی به مدیریت کاهش ریسک در حوزه میراث انجام دهند و ما ایرانیها نیز از این دانش فنی بیبهره نیستیم. امروز تمام سیستمهای هشدار از زلزله، سیلاب و آتشسوزی تا هشدار موشکباران و حمله دشمن، به نحوی با هوش مصنوعی و مدیریت دادهها آمیخته شدهاند.
زارع با اشاره به تجربه شخصی خود در زمینه هشدار زلزله توضیح داد: سه نفر از دانشجویانم در این حوزه دکتری گرفتهاند و اکنون تخصصشان در کشور مورد استفاده قرار میگیرد. اما موضوع این است که دانش فنی و ابزارها باید در کنار هم به مصرفکننده تحویل داده شود.
وی چالش اصلی ایران و حتی بسیاری از کشورهای درحالتوسعه را «نیاز به توسعه همزمان دانش فنی و فرهنگ مصرف فناوری» دانست و گفت: مصرفکننده بالقوه معمولاً میگوید سالها بدون این فناوری کار کردهام و اتفاقی نیفتاده، یا اینکه اگر حادثهای رخ داد آن زمان فکری میکنیم. تغییر این روحیه و ذهنیت زمانبر است و اتصال فناوریها به سیستمهای عملیاتی نیز دانش میخواهد.
زارع با بیان مثالی افزود: ما هشدار درست صادر میکنیم تا مثلاً خط لوله گاز قطع شود، اما آن طرف، ایستگاه تغییر فشار باید بدانند چطور عمل کنند که موضوعی تخصصی است. نمیتوانم نیرویی تربیت کنم که هم متخصص پالایشگاه باشد، هم ایستگاه فشار و هم حوزههای دیگر. ما تلاش میکنیم بخش خودمان را ارتقا دهیم و معتقدیم در میراث فرهنگی نیز باید همین مسیر طی شود.
وی در پایان گفت: تکنولوژیهای جدید و اپلیکیشنهای مرتبط تا سال ۲۰۲۰ توسعه جدی پیدا کردهاند و نمونههای آن وارد ایران نیز شده است. اما برای استفاده تخصصیتر باید هم کاربر آگاه شود و هم تشویق شود که سرمایهگذاری و ورود به این عرصه را جدی بگیرد.
انتهای پیام/