جماران ورزشی؛ تیم ملی کشتی آزاد ایران بعد از قهرمانی در مسابقات جهانی 2025، با همان ترکیب نفرات اصلی در شش وزن المپیکی راهی بازی های کشورهای اسلامی شد. عملکرد شاگردان پژمان درستکار در این دومسابقه به شکلی بود که با وجود درخشش نفراتی مانند رحمان عموزاد، امیرعلی آذرپیرا و امیرحسین زارع، همچنان مشکلات سبک وزن و ضعف کامران قاسمپور مشهود بود.
در همین راستا، مصطفی (حامد) میرعمادیان، مربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد بزرگسالان و جوانان در گفت و گو با سرویس ورزشی جماران گفت: در همه جای دنیا رسم بر این است که بعد از پایان مسابقات جهانی، همه کشتی گیرها تا اول سال میلادی و ماه ژانویه وارد فاز استراحت می شوند تا بدن بازسازی شود. بعد از آن به مرور از 15 ژانویه به بعد بر می گردند یعنی اواخر بهمن کشتی گیرها دوباره به تشک بر می گردند تا برنامه های جدید را شروع کنند. اما متاسفانه ما این موضوعات را رعایت نمی کنیم و کشتی گیر بعد از مسابقات جهانی، وارد لیگ می شود، بعد از آن باید در جام تختی، انتخابی تیم ملی یا قهرمانی آسیا که در فروردین و اسفند است حاضر شود. در حالی که کشتی گیر باید بعد از جهانی استراحت کند. امسال نیز این طور بود که به دلیل نیاز کشور به مدال، همانطور که آقای دبیر هم گفت با فشار وزارت ورزش برای مدال طلا، مجبور بودند از همه سرمایه ها در بازی های کشورهای اسلامی استفاده کنند.
او ادامه داد: در این شرایط کشتی گیری که باید فضای ریکاوری و استراحتش را سپری کند کار بسیار سختی دارد. به خصوص کشتی گیری مانند کامران قاسمپور که باید یک بار در سال وزن کم کند و همان یک بار را هم در مسابقات جهانی دیدیم که مقابل کادیف روسی، کشتی را عقب بود و در یک کش و قوس سخت برگشت و همه انرژی اش را صرف این برد کرد. این باعث شد مقابل والنسیا بدنش تخلیه شود. کامران در مسابقات 2021 و 2022 وقتی از کاکس زیرگیری کرد، پرواز کرد و آن غول عضلانی آمریکا را خاک کرد. در حالی که در جهانی 2025 سه بار از والنسیا زیر گرفت اما نتوانست او را خاک کند چون بدنش خالی کرده بود. باید با این کشتی گیر آنقدر اصولی کار کرد که او به راحتی سر وزن برسد.
مربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد که در مسابقات جهانی 2021 و برد حسن یزدانی مقابل دیوید تیلور، مربی مستقیم یزدانی بود، درباره شرایط کامران قاسمپور گفت: کامران واقعا سرباز کشتی بود. یک جا به او گفتند در 97 کیلوگرم کشتی بگیرد و او کشتی گرفت اما دید زورش به اسنایدر و بقیه کشتی گیران این وزن نمی رسد. وقتی در 86 کیلوگرم پشت حسن یزدانی بود، به 92 کیلوگرم رفت و دو مدال جهانی گرفت اما وقتی حسن مصدوم شد، گفتند به 86 کیلوگرم برگرد. در حالی که بدن او ول کرده بود و کسانی که کشتی گرفته اند می دانند این موضوع چه قدر سخت است. وقتی کشتی گیری در یک وزن جا افتاده، شاید با صعود به وزن بالاتر موفق باشد اما در وزن پایین تر قطعا موفق نمی شود. حتی خود آقای دبیر در مصاحبه اش گفت من خودم او را کشیده ام و وزنش حدود 94-95 کیلوگرم است، پس نمی تواند به وزن پایین بیاید. از طرفی بدن تیره به سختی وزن کم می کند و بدن عضلانی مانند بدن کامران که زیر پوستش آب نیست، کار سخت تری دارد. کشتی دنیا هم شرایطی دارد که باید از ساعت 10 صبح تا عصر، چهار دور کشتی بگیری و در این شرایط، بدن تحت فشار قرار می گیرد.
میرعمادیان گفت: من احساس می کنم قرار است کامران را برای سه سال در این وزن نگه داریم. چون اگر کامران را کنار بگذاریم، این نگرانی وجود دارد که جایگزین دیگری نداریم تا روی سکو برود و خیالمان از مدالش مطمئن باشد. از طرفی شرایط کامران ویژه است چون تا سه سال دیگر، سنش به بالای سی سال می رسد. حتی شرایط رحمان هم همینطور است و اگر رحمان هم سه بار در سال در مسابقات مختلف کشتی بگیرد، وزنش بالا می رود. پس اگر قرار است این نفرات را همینطور حفظ کنیم، باید تصمیم های درست و علمی بگیرند تا این نفرات بتوانند در المپیک لس آنجلس مدال بگیرند که البته کاری مشکل و شاید نشدنی است.
این مربی سازنده اهل ساری در پاسخ به این سوال که بهتر است قاسمپور در همین وزن بماند، یا دوباره به 92 کیلوگرم برگردد، گفت: کامران در دوسال متوالی نشان داد جواب نمی دهد. او در کشتی مقابل سعدلله یف، بدنش نکشید و امسال هم همینطور. اگر بدن جوان باشد، به کمک نیروی جوانی بر می گردد و می تواند شادابی اش را حفظ کند اما در شرایطی که کشتی گیر به سن نزدیک 30 سال رسیده، از همان نونهالان هم کشتی گرفته و وزن کم کرده، کارش سخت است. از طرفی اردوهای ما برخلاف تمام دنیا به صورت شبانه روزی و در طول سال است که همه این ها باعث می شود بدنی که در این شرایط تحت فشار است، کارش بسیار سخت باشد. همین باعث می شود قانون انتخابی و... هم به هم بخورد.
او افزود: از طرف دیگر بدن کامران تحت فشار نمی رود تا او را ارزیابی کرد. یعنی او باید در داخل کشور، با وزن 86 کیلوگرم و بدون ارفاق با بچه های این وزن مانند سوادکوهی و... کشتی بگیرد تا بدنش ارزیابی شود. اما به ناچار برای او یک تک کشتی انتخابی می گذارند که آن هم دیدیم مقابل رحمانی با ارفاق وزن کشتی گرفت و این به ضرر کامران بود. همین که احساس کرد باید به 86 کیلو بیاید، بدنش روی 89 کیلوگرم قفل شد و رحمانی هم متقاعد شد که با سه کیلو ارفاق کشتی بگیرد. تجربه من در سال های اخیر می گوید که سخت است کامران در این وزن بازدهی مثبت داشته باشد و باید فکر دیگری کرد.
مربی پیشین تیم های ملی جوانان و بزرگسالان درباره بازگشت حسن یزدانی و ترافیک احتمالی مدعیان در 97 کیلوگرم، افزود: ما در این وزن هم برای المپیک مشکل داریم. امیرحسین فیروزپور مطمئنا باید به یک وزن بالاتر بیاید، حسن یزدانی و امیرعلی آذرپیرا هم از قبل هستند و مطمئنا اگر کامران هم بخواهد به این وزن بیاید، یعنی داریم این همه نیرو را در این وزن تلف می کنیم. سال ها قبل سه کشتی گیر مطرح آمریکا یعنی کاکس، جردن باروز و تیلور در 74 کیلوگرم کشتی می گرفتند و بعدا کایل دیک هم اضافه شد. در این شرایط فدراسیون آمریکا به این نتیجه رسید که با مدیریت درست، این نیروها را حفظ کند. تیلور را به وزن 86 کیلوگرم فرستادند، کاکس را هم به وزن بالاتر فرستادند که آن ها هم بدنشان را ساختند و سازگار شدند. کایل دیک هم در 79 کیلوگرم و 74 ماند. در نهایت همه آن ها به مدال های جهانی و المپیک رسیدند. ما هم باید زودتر از این ها برای این نفرات برنامه ریزی می کردیم تا بتوانیم مدال آوری کنیم. اما الان برای آینده دو چالش بزرگ بر سر وزن رحمان عموزاد و کامران قاسمپور داریم. چون این دو نفر دیگر شادابی سابق را نخواهند داشت.
میرعمادیان گفت: بدن آن ها مانند فواره های در اوج است که در حال پایین آمدن هستند. هر چند رحمان هنوز جوان است و فرصت دارد اما کار برای کامران سخت تر است. در هر صورت باید با نشست های فنی، تصمیم های منطقی گرفته شود تا این سرمایه ها حفظ شوند. متاسفانه ما تیمی تک بعدی هستیم که اگر مثلا کامران را کنار بگذاریم، پشتوانه های مطمئنی نداریم که بتوانند صد درصد مدال بگیرند. به همین دلیل همه توجه ها به این نفرات شاخص است که در همه مسابقات مثل بازی های آسیایی، جهانی، اسلامی و... کشتی می گیرند. در این شرایط متاسفانه اگر یکی از نفرات اول ما دچار چالش شود ما دیگر جایگزین مطمئنی برایش نداریم.
او درباره خلا نفرات مطمئن در سبک وزن و ضعف ده ساله کشتی آزاد در این وزن نیز گفت: ما در گذشته بهترین سبک وزن های دنیا را داشتیم، خود آقای دبیر قهرمان المپیک بود، عسکری محمدیان و فرح وشی و خدر و... هم همینطور. اما چند سال است در وزن اول اصلا نتوانسته ایم فرد مطمئنی داشته باشیم. من یک بار پیشنهاد دادم با توجه به شرایط ایران، در وزن اول به صورت گلخانه ای عمل کنیم. یعنی یک پزشک متخصص بیاید و شرایط قدی و اندامی بچه ها در رده های پایه را در نظر بگیرد و روی آن ها کار شود. ما زمانی با آقای کاوه در تیم ملی جوانان، بررسی کردیم که احمد جوان فیزیک خوبی برای سبک وزن دارد و او را حفظ کنیم که او هم نوسان هایی داشت اما نهایتا به مدال جهانی رسید. پس متخصص ها باید بررسی کنند تا نفراتی که قد و قامت کوتاه تری دارند، در وزن های پایین بمانند.
میرعمادیان ادامه داد: اما ما می آییم و روی فردی مانند اهورا خاطری سرمایه گذاری می کنیم که در حال رشد است و اگر او را رها کنیم، وزنش تا 74 کیلوگرم هم می رود. نفراتی مانند اهورا خاطری یا میلاد والی زاده، با توجه به شرایط جسمی شان قطعا بدنشان پر می شود. اما نفراتی مانند احمد جوان یا علی مومنی فیزیک بدنی متناسبی با سبک وزن دارند و می شود در یک دوره چهارساله المپیکی حفظشان کرد تا با کار اصولی و تفکر المپیکی به مدال برسند. تفکر ما هم باید به صورت المپیکی باشد. در دنیا کسی به مسابقات جهانی اهمیت چندانی نمی دهد، همه به مسابقات جهانی مثل یک تورنمنت نگاه می کنند و تمرکز اصلی کشورها روی المپیک است. اما اگر ما هم تفکر المپیکی داریم، باید چند کشتی گیر را تحت نظر بگیریم و با متخصص تغذیه، پزشک ویژه و... آن را حفظ و هدایت کنیم تا به المپیک برسند.
او افزود: باید در یک بازه چهار ساله آن ها را به تورنمنت های مختلف بفرستیم تا نهایتا افراد مطلوب را از دل آن ها پیدا کنیم. سبک وزن شرایط ویژه ای دارد و باید به این شکل کار کرد. حتی در وزن های بالاتر یعنی 65 کیلوگرم هم اگر رحمان عموزاد را کنار بگذاریم، کسی را نداریم که مطمئن باشیم روی سکو می رود. پس باید پشتوانه سازی کنیم و نفرات جایگزین داشته باشیم. ببینید در گذشته کشتی گیر باید هفت خوان رستم را طی می کرد تا ملی پوش شود اما الان با یک تک کشتی ملی پوش می شوند که این ها باعث مهره سوزی می شود و باید استعدادها را به صورت اصولی پرورش دهیم و با تفکر قوی پیش برویم تا در المپیک موفق شویم.