چند ثانیه: امروز تصویری از یک زن خارجی دست‌به‌دست می‌شود؛ زنی که با احترام روسری‌ای بر سر گذاشته که بر آن بخشی از شعر حکیم ابوالقاسم فردوسی نقش بسته است؛ نمادی کوچک اما پرمعنا از ارج‌گذاری به فرهنگ و ادب ایرانی.

اما در آن‌سو، صحنه‌ای دیگر از داخل کشور توجه بسیاری را جلب کرده است: هنگام نصب تنها دو بنر شهری، میله‌ی سازه از میان گردنِ مجسمه‌ی سعدی شیرازی عبور داده شده؛ رفتاری که موجی از انتقاد و تأسف برانگیخته است.

این دو تصویر کنار هم، حقیقتی تلخ را یادآوری می‌کنند:گاهی به‌نظر می‌رسد دیگران میراث فرهنگی ما را بهتر می‌شناسند و بیشتر پاس می‌دارند، تا خودمان.