تیم فوتبال لیورپول که در نقل‌وانتقالات تابستانی با صرف رقمی نزدیک به ۴۸۳ میلیون یورو یکی از پرهزینه‌ترین پروژه‌های تهاجمی فوتبال اروپا را تشکیل داد، اکنون با بحرانی جدی در عملکرد خط حمله و نتایجی ناامیدکننده در آغاز فصل جدید لیگ برتر مواجه است. تیم تحت هدایت آرنه اسلوت در ۱۲ مسابقه ابتدایی به شش پیروزی و شش شکست دست یافته و خطر سقوط به نیمه پایینی جدول را احساس می‌کند؛ وضعیتی که در ادامه با شکست سنگین خانگی سه بر صفر مقابل ناتینگهام فارست تشدید شد.
در این دیدار، ضعف ساختاری لیورپول در فاز تهاجمی و دفاعی بار دیگر آشکار شد. در حالی که پنج مهاجم اصلی تیم شامل الکساندر ایساک، هوگو اکیتیکه، کودی گاکپو، محمد صلاح و فدریکو کیه‌زا هم‌زمان در ترکیب حضور داشتند، هیچ‌کدام موفق به گشودن دروازه حریفی نشدند که در هفته‌های اخیر یکی از متزلزل‌ترین خطوط دفاعی لیگ را ارائه داده بود. ایساک به‌عنوان گران‌ترین خرید باشگاه با ۱۴۵ میلیون یورو، تنها یک گل در لیگ ثبت کرده و با وجود بهبود وضعیت جسمانی، نقشی تعیین‌کننده در حملات تیم ایفا نکرده است. اکیتیکه و گاکپو نیز در ایجاد برتری عددی و موقعیت‌سازی ناتوان بودند و حتی صلاح، با وجود چندین موقعیت مسلم، دقت همیشگی خود را از دست داد. کیه‌زا نیز با از دست دادن یک موقعیت نزدیک، ناکامی خط حمله پرهزینه لیورپول را تکمیل کرد.
در فصل گذشته، لیورپول با ۸۶ گل زده و میانگین ۲.۳ گل در هر مسابقه یکی از قدرتمندترین خطوط هجومی لیگ بود، اما این آمار در فصل جاری به ۱۸ گل در ۱۲ مسابقه و میانگین ۱.۶ گل کاهش یافته است. هم‌زمان خط دفاعی نیز با دریافت ۲۰ گل کارایی گذشته را ندارد و این ضعف دوگانه فشار مضاعفی بر مهاجمان جدید وارد کرده است.
عامل مهم دیگر، تغییرات تاکتیکی آرنه اسلوت است. سرمربی هلندی که در فاینورد با سیستم ۴-۲-۳-۱ موفق عمل می‌کرد، همین ساختار را در لیورپول نیز پیاده کرده است؛ سیستمی که هنوز با خصوصیات بازیکنان فعلی تطابق کامل ندارد. استفاده از فلوریان ویرتس، دومینیک زوبوسلای و کرتیس جونز در نقش شماره ۱۰ موجب شده تمرکز تیم در میانه میدان دستخوش تغییر شود و هماهنگی خط حمله با مشکل مواجه گردد. ویرتس نیز در پست مرکزی اثربخشی دوران بازی در بایر لورکوزن را از دست داده و نقش او در انتقال توپ محدود شده است.
در بخش کناری خط دفاعی نیز فقدان ترنت الکساندر-آرنولد تأثیر قابل توجهی بر کارایی تیم داشته است. حضور او در سال‌های گذشته نه‌تنها توازن دفاعی ایجاد می‌کرد، بلکه با پاس‌های عمقی و ضربات بلند دقیق، یکی از اصلی‌ترین مجرا‌های تغذیه خط حمله بود. خرید جریمی فریمپونگ نتوانسته جای خالی او را پر کند و اسلوت در مقاطعی از زوبوسلای به‌عنوان مدافع کناری استفاده کرده است؛ تصمیمی که این بازیکن را از مناطق خطرناک هجومی دور کرده و تأثیرگذاری او را کاهش داده است.
ترکیب این عوامل موجب شده لیورپول در فاز تهاجمی انسجام لازم را نداشته باشد و بار روانی ناشی از شکست‌های پیاپی اعتمادبه‌نفس مهاجمان جدید را نیز کاهش داده است. با توجه به اختلاف امتیازی که ممکن است با صدر جدول ایجاد شود، ادامه این روند می‌تواند شانس‌های لیورپول برای دفاع از عنوان قهرمانی را به‌شکل جدی تهدید کند.
انتهای پیام/