به گزارش بولتن نیوز، یک روایت شاعرانه و کنایه‌آمیز از زندگی شهری در تهران؛ از آلودگی و طرح‌های ترافیکی تا ماشینی‌شدن پرنده‌ها. متنی نمادین درباره شهری که حتی پرندگانش هم دیجیتالی شده‌اند.
تقدیم به پرنده ماشین سوار اتوبان نیایش و شهر آلوده ام تهران:
طرحِ زوج و فرد اینجا
از آشیان برپاست؛
هوا، امّا پَس و
در سطحِ هشدار است.
شهرِ فرنگِ ما
همین چند رنگ است:
نارنجی و قرمز،
بنفش‌رنگ و سیاه.
کبوترانِ اینجا
نامه نمی‌برند؛
دلخوش به یک اَپ
و پیکِ موتوری‌اند.
پرنده‌ها
هر روز
شهری‌تر از پیش‌اند—
ماشینی
و حتّی دیجیتالی‌اند.
اینجا تاکسی‌ها
پرنده نمی‌شوند،
پرنده‌ها امّا
«تاکسی‌سوار» می‌شوند.
عکس، فیلم و متن از: مریم سلیمی
∎