پیر لوئیجی کولینا، داور افسانهای دنیای فوتبال در خصوص قضاوت فینال جام جهانی ۲۰۰۲ خاطره جالبی نقل کرده است. او میگوید: قبل از بازی درخواست کردم تا ویدیویی از بازیهای هر دو تیم داشته باشم. خودم را در یک اتاق برای یک روز و نیم حبس کرده و از هر دقیقه از فیلم نکتهبرداری کردم. چون هدف هر داوری این است که یک قدم جلوتر باشد و بداند چه اتفاقی قرار است رخ دهد.
وی افزود: در آن زمان این روش برای آماده شدن نامعمول بود اما افتخار میکنم که آن روش حالا یک روش عادی به شمار میرود.
داور افسانهای دنیای فوتبال در پایان عنوان کرد: هنوز هم زمانی که صدای جمعیت را به خاطر میآورم مو به تنم سیخ میشود. زمانی که سوت پایان به صدا درآمد، توپ بازی را به عنوان یادگاری با خود بردم. هنوز هم آن را دارم.
انتهای پیام/