یعقوبی در سخنرانی خود با بیان اینکه تهران را باید چونان یک فیلم بلند دید، گفت:
«برای من، تهران فقط خیابون و ساختمون نیست؛ تهران یه فیلم بلنده… فیلمی با ژانرهای مختلف که من سال‌هاست تماشاگر این فیلمم؛ گاهی تو قاب بازار، گاهی تو قاب عودلاجان و سنگلج… اما متأسفانه این شهر کم‌کم هویت خودش رو از دست می‌ده و از زمان احمدشاه تا امروز، کمتر مدیری داشتیم که زادهٔ همین شهر باشه و تهران رو از درون بشناسه.»
او افزود:
«سینما می‌تونه حافظهٔ شهر باشه. همون کاری که مورخ با قلمش می‌کنه، فیلم‌ساز با دوربینش انجام می‌ده: زنده نگه داشتن روح زمانه. خیلی از ما تهران قدیم رو از فیلم‌ها شناختیم؛ از قاب علی حاتمی تا نگاه مسعود خان کیمیایی. بعد از سریال «سرزمین مادری» ساخته کمال تبریزی که توقیف شد، دلم برای تهران و هویت ازدست‌رفته‌اش سوخت. در بسیاری از فیلم‌ها حتی شخصیت‌های منفی مثل جانی یا کلاهبردار، لحجه تهرانی دارند و کمتر با محدودیت مواجه می‌شوند، ولی وقتی شوخی با یک قومیت می‌شود، برخوردها بسیار سریع و شدید است.»
این تهران‌پژوه و بازار‌پژوه با اشاره به فعالیت‌های خود در سال‌های گذشته گفت:
«من خوشبختم که تونستم از مسیر دیگه‌ای به همین هدف برسم؛ با نوشتن کتاب‌هایی درباره تاریخ بازار و تهران، با راه‌اندازی کافه‌کتاب دارالخلافه، و با روایت قصه‌های “بچه‌طهرون” در فضای مجازی. همهٔ اینا برای من یه مأموریته: نگه داشتن تصویر شهر، قبل از اون‌که محو بشه.»
در این مراسم، با حضور رضا یزدانی، خواننده شناخته‌شده، از «بهزاد یعقوبی» تجلیل شد و حضار با تشویق ایستاده، از تلاش‌های این پژوهشگر در ثبت و روایت تاریخ تهران قدردانی کردند.
او در پایان ضمن قدردانی از برگزارکنندگان جشنواره گفت:
«این تقدیر برای من پایان نیست، بلکه یادآوریه که هنوز صحنه‌های زیادی از این فیلم ناتموم مونده. امیدوارم هر کدوم از ما، به سهم خودمون، بازیگر این فیلم بزرگ به نام تهران باشیم؛ نه فقط تماشاگرش، بلکه سازنده‌ش.»
بهزاد یعقوبی تاکنون بیش از شش جلد کتاب درباره تهران و بازار دارالخلافه نوشته و مجموعه‌ای شامل ۳۰ هزار برگ تصویرسند و ۹ هزار فرم از تصاویر تاریخی از دوره قاجار و پهلوی گردآوری و جمع کرده است. صفحه «بچه‌طهرون» به مدیریت او، با بیش از دویست هزار دنبال‌کننده، یکی از تأثیرگذارترین رسانه‌ها در روایت تاریخ شفاهی پایتخت است.