به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ نامه ۳۱ نهج‌البلاغه، بخشی از نامه امیرالمومنین(ع) به معاویه است که در آن نتیجه تلاش‌های او برای به انحراف کشاندن جامعه مسلمین، همچنین توصیه‌ها به وی برای اجتناب از این اقدامات است.
اگرچه انجام توصیه‌های اخلاقی از سوی امام علی(ع) به معاویه اندکی عجیب به نظر می‌رسد به‌ویژه آنکه حضرت شناخت خوبی نسبت به گذشته و حال و آینده معاویه داشت، اما در بخش نخست نامه، که در نهج‌البلاغه نقل نشده، دلایل این توصیه‌های اخلاقی را اینگونه بیان کرده است:
«من تو را با شناختی که از قبل دارم، نصیحت می‌کنم. با این که آنچه درباره تو می‌دانم، به یقین محقّق می‌شود [و هیچگاه حقیقت را نمی پذیری]، اما چه کنم که خدای متعال از عالمان پیمان گرفته که امانت را به جای آورند و گمراه و هدایت یافته هر دو را نصیحت کنند.»
امام علی(ع) در بخش دوم این نامه که به انتخاب سید رضی در نهج‌البلاغه نقل شده است، حاصل تلاش‌های معاویه را اینگونه معرفی می‌کند:
«وَأَرْدَیْتَ جِیلاً مِنَ النَّاسِ کَثِیراً؛ خَدَعْتَهُمْ بِغَیِّکَ، وَ أَلْقَیْتَهُمْ فِی مَوْجِ بَحْرِکَ، تَغْشَاهُمُ الظُّلُمَاتُ، وَ تَتَلاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهَاتُ، فَجَازُوا عَنْ وِجْهَتِهِمْ، گروه بسیاری از مردم را به هلاکت افکندی و با گمراهی خویش آن‌ها را فریفتی و در امواج دریای (فتنه و فسادِ) خود انداختی؛ به‌گونه‌ای که تاریکی‌ها آن‌ها را فراگرفت و امواج شبهات آنان را به تلاطم افکند، این سبب شد که آن‌ها از حق بازگردند».
امروز رسانه‌های دشمن نیز با ترفندهای مختلف اهدافی همچون «گمراه» ساختن مردم، قرار دادن آن در «امواج فتنه»، قرار دادن افراد در «تاریکیِ نادانی» و ایجاد و گسترش «شبهات مختلف» اعتقادی، سیاسی، اقتصادی را دنبال می‌کنند تا مردم از «حق» برگردند. این تلاش‌ها در دوران معاصر آن چنان گسترده است که نیازی به ذکر نمونه نیست و هر شخصی با یک بررسی ساده، نمونه‌های فراوان از این موارد را می‌یابد.
امام علی(ع) در ادامه این نامه، از گروهی نام می‌برد که اگرچه در ابتدا، به علت این تلاش‌ها و شبهات و تاریکی به معاویه پیوستند، اما در نهایت «حق » را یافتند:
«إِلاَّ مَنْ فَاءَ مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ، فَإِنَّهُمْ فَارَقُوکَ بَعْدَ مَعْرِفَتِکَ، وَ هَرَبُوا إِلَی اللهِ مِنْ مُوَازَرَتِکَ. مگر گروهی «اهل بصیرت» که از این راه بازگشتند، زیرا آن‌ها بعد از آن که تو را شناختند از تو جدا شدند و از همکاری با تو به سوی خدا شتافتند». این گروه از افراد در بیان امام علی(ع) به‌عنوان «مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ، از اهل بصیرت معرفی شده‌اند.
در خطبه ۵۵ نهج‌البلاغه که قبل از جنگ صفین بیان شده است، امام علی(ع)، تردید در انجام جنگ را به دلیل امید به روشن شدن برای برخی از افراد اعلام کردند که برخی از شارحان افرادی مانند «پسر عموی عمروعاص»، «عبدالله بن عمر عنسی» و «خواهرزاده شرحبیل» را از کسانی معرفی کرده‌اند که با اینکه از لشکریان معاویه بودند، اما در جنگ صفین به امام علی(ع) پیوستند.
امروزه نیز افراد و گروه‌های زیادی، که زمانی تحث تاثیر رسانه‌های دشمن با موضوعاتی مانند دین، تشیع، مظلومیت فلسطین یا جبهه مقاومت، مخالفت می‌کردند، با آشنایی با مبانی اعتقادی و دقت در مسائل سیاسی، «راه حقیقت» را یافتند و به حمایت از «حق» پرداختند. نمونه کوچکی از این موضوع را می‌توان در گسترش باورهای مذهبی در کشورهای اروپایی یا تظاهرات چندین هزار نفره شهروندان غربی در دفاع از مظلومان فلسطینی یافت.
سید علی اصغر حسینی/ ابنا
---
پایان پیام