شناسهٔ خبر: 75919023 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ابنا | لینک خبر

بستن فرودگاه صنعاء جان هزاران بیمار را به خطر انداخته است

با ادامه محاصره و از کار افتادن فرودگاه صنعاء، هزاران بیمار یمنی از دریافت دارو و امکان درمان بیرون از کشور محروم شده‌اند.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ «علی شیبان» وزیر تندرستی و محیط‌زیست دولت یمن تأکید کرد که ادامه‌ی از کار انداختن فرودگاه صنعاء، رفتار جنایت‌کارانه و بی‌اعتنایی آشکار به همه پیمان‌های انسانی و جهانی است.

شیبان در گفت‌وگو با خبرگزاری «سبأ» گفت که بسته بودن فرودگاه صنعا ـ که به تازگی از سوی اسرائیل هدف قرار گرفته ـ باعث شده بسیاری از داروها و فرآورده‌هایی که به نگه‌داری و جابه‌جایی ویژه نیاز دارند، کمیاب یا نایاب شوند.

او افزود که محاصره و بسته بودن فرودگاه صنعاء، هزاران بیمار یمنی را از دسترسی به داروهای حیاتی، از جمله داروی بیماران پیوند کلیه و فرآورده‌های خونی، محروم کرده است.

او از سازمان ملل و نهادهای وابسته به آن خواست که در برابر این فاجعه مرگ‌بار چشم نپوشند؛ فاجعه‌ای که جان هزاران بیمار را گرفته و همچنان جان بسیاری دیگر را می‌گیرد.

شیبان تأکید کرد که نیروهای متجاوز هیچ توجهی به اصول انسانی و اخلاقی ندارند و با وجود این همه فشار و محاصره سنگین بر مردم یمن، جهان و سازمان‌های جهانی سکوتی شرم‌آور پیشه کرده‌اند.

او توضیح داد که زیان‌های غیرمستقیم این جنگ، بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که بتوان رقم‌گذاری کرد؛ زیرا نمی‌توان اندازه آسیب ناشی از محروم شدن مردم از دارو و خدمات درمانی را برآورد کرد.

شیبان گفت که توقف پروازها از فرودگاه صنعاء، هزاران بیمار را از درمان در بیرون از کشور بازداشته و همچنین موجب کمبود داروهایی شده که باید از راه هوایی جابه‌جا شوند.

اسرائیل در ماه مه گذشته، باند اصلی فرودگاه صنعاء را با چهار موشک هدف قرار دادند که گودالی بزرگ به ژرفای ۲۰ متر بر جا گذاشت. همچنین باند فرعی نیز با چهار موشک دیگر تخریب شد و سالن‌های ورود و خروج، همراه همه تجهیزاتشان، ویران شدند. ساختمان اداره پشتیبانی پروازها نیز با خاک یکسان شد. خسارت‌های اولیه در آن زمان نزدیک به ۵۰۰ میلیون دلار برآورد شد.

در پایان همان ماه، پس از آن‌که فرودگاه صنعاء دوباره راه‌اندازی و پروازها از سر گرفته شد، اسرائیل دوباره آن را هدف حمله قرار داد.

..............................

پایان پیام/ ۲۶۸