به گزارش قدس‌آنلاین؛ آوی یسخاروف، کارشناس امور عربی در روزنامه یدیعوت آحرونوت، در تحلیل تازه‌ای تأکید می‌کند که حمله اخیر در گوش‌عتصیون ـ که به کشته شدن یک شهرک‌نشین و زخمی شدن چند تن دیگر انجامید ـ تنها نشانه‌ای از وضعیت انفجاری کرانه باختری است. او می‌گوید تمام داده‌ها نشان می‌دهد که منطقه در آستانه «انفجار بزرگ» قرار گرفته و اسرائیل با نادیده گرفتن تشکیلات خودگردان و فروپاشاندن تدریجی ساختارهای آن، عملاً در حال نزدیک کردن این لحظه است. در کنار این روند، خشونت فزاینده شهرک‌نشینان ـ که به تعبیر او «تروریسم تحت حمایت دولت» است ـ کرانه باختری را به «بشکه باروت» تبدیل کرده است.
یسخاروف با اشاره به عملیات اخیر ارتش و شاباک در کشف یک شبکه بزرگ قاچاق سلاح، از جمله موشک‌های ضد زره، آرپی‌جی، پهپادهای مهاجم و مواد انفجاری پیشرفته، هشدار می‌دهد که بخشی از این تسلیحات به‌طور واقعی وارد کرانه باختری شده و سطحی از توان تسلیحاتی را ایجاد کرده که در انتفاضه‌های اول و دوم سابقه نداشته است. او تأکید می‌کند که این روند، در کنار فروپاشی سیاسی و مردمی تشکیلات خودگردان، ترکیبی خطرناک پدید آورده است.
به باور او، محمود عباس به‌دلیل کهولت سن و کاهش مشروعیت اجتماعی، جایگاه پیشین خود را از دست داده و حسین الشیخ ـ که از او به‌عنوان جانشین احتمالی نام برده می‌شود ـ زیر فشار سنگین اتهامات فساد و بی‌اعتمادی عمومی قادر به ایفای نقش تثبیت‌کننده نیست. یسخاروف یادآوری می‌کند که مقامات فلسطینی سال‌ها پیش هشدار داده بودند «اسرائیلی‌ها روزی برای دوران عباس دلتنگ خواهند شد»، زیرا وی بخشی از ساختار مهار حماس و جهاد اسلامی بوده است. اکنون، با کاهش این نقش، خلأ امنیتی خطیری ایجاد شده است.
این تحلیلگر همچنین اوج‌گیری حملات سازمان‌یافته شهرک‌نشینان به منازل، مزارع و خودروهای فلسطینی را محرکی مستقیم برای چرخه جدید خشونت می‌داند. او می‌گوید دستگاه پلیس تحت مدیریت بن‌گویر عملاً این حملات را نادیده می‌گیرد و ارتش نیز به‌طور ضمنی از میدان کنار کشیده است؛ وضعیتی که هر حمله می‌تواند به کمینی مسلحانه و آغاز دور جدیدی از درگیری‌ها بینجامد.
یسخاروف در جمع‌بندی، سه عامل را موتور محرک بحران می‌داند: ورود تسلیحات پیشرفته با پشتوانه ایران، فروپاشی تشکیلات خودگردان، و خشونت افسارگسیخته شهرک‌نشینان. او هشدار می‌دهد دولت نتانیاهو نه‌تنها این نشانه‌ها را نادیده می‌گیرد، بلکه با سیاست‌های خود عملاً روند حرکت به‌سوی یک انفجار بزرگ را تسریع می‌کند؛ انفجاری که ممکن است زودتر از آنچه اسرائیل انتظار دارد رخ دهد.