محمد مهاجری در خبرانلاین نوشت: مدتی پیش آقای پزشکیان در مراسمی گفت:نهاد ریاست جمهوری ۴۰۰۰ پرسنل دارد؛ اگر این تعداد به ۴۰۰نفر برسد کارها بهتر پیش می رود.
در واقع رئیس جمهور کوچک سازی دولت را از جایی شروع کرد که مستقیما تحت مدیریتش قرار دارد. اما از آن روز حتی یک مدیر در تشکیلات ریاست جمهوری ،سخن آقای پزشکیان را جدی نگرفته. لابد همه شان پست و میز و ماشین و دفتر و اتاق‌شان را دوست دارند.
همان روز به دوستان شورای اطلاع رسانی دولت گفتم و نوشتم که شایسته است شورای اطلاع رسانی دولت در یک حرکت پیشدستانه به رئیس جمهور اعلام کند که آمادگی انحلال این شورا را دارد.
اینک بار دیگر تاکید می کنم شورای اطلاع رسانی که در دولت سیزدهم بسط و گسترش یافت و در همان دولت نیز بی مصرف و مزاحم بود، اینک و در دولت چهاردهم جز باری سنگین و کم‌بهره بر دوش دولت نیست. دلیلش هم واقعا به افراد ربطی ندارد بلکه ساختاری به دردنخور دارد و به جرات می توان گفت هیچ گره ای از کار دولت نمی‌گشاید.
این ویژگی منحصر به شورای اطلاع رسانی نیست. روابط عمومی و اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حوزه سخنگویی دولت،روابط عمومی دفتر رئیس جمهور و تشکیلات اطلاع سانی معاون اول و معاون اجرایی ریاست جمهوری هم بازدهی منفی دارند و به خاطر کثرت پرسنل و بی برنامگی، به دست وپای همدیگر می پیچند و چه بهتر که طبق سخن آقای دکتر پزشکیان تعدادشان به ۱۰درصد وضعیت کنونی تقلیل یابد.
به جرات می توان گفت کار همه صدها پرسنلی را که در طبقات متعدد ساختمانهای ریاست جمهوری به امر اطلاع رسانی شاغلند یک سایت خبری بخش خصوصی با هزینه ای بسیار ناچیز انجام می دهد. به عبارت دیگر این تشکیلات پرطمراق اگر به یک مجموعه حداکثر ۲۰نفری واگذار شود نتیجه اش قطعا بهتر خواهد بود. این را به تجربه حدود ۴۰ ساله می گویم.
هرچند می دانم همین چندسطر هم با گلایه شدید دوستان مواجه شده اما اجازه بدهید به جهت تتمیم گلایه ها! این را هم بیفزایم که نقد متوجه برخی رسانه های دولتی از جمله خبرگزاریهای ایرنا، ایسنا و روزنامه ایران هم هست. تشکیلاتی پرجمعیت که واقعا بهره بالایی ندارند. نهادها و سازماهای حاکمیتی دیگر نیز رسانه های متعدد بسیار پرهزینه دارند که چون مستقیما ربطی به دولت ندارند از آنها درمی گذرم، هرچند که بودجه های سرسام اورشان از جیب ملت می رود.
محمد مهاجری در خبرانلاین نوشت: مدتی پیش آقای پزشکیان در مراسمی گفت:نهاد ریاست جمهوری ۴۰۰۰ پرسنل دارد؛ اگر این تعداد به ۴۰۰نفر برسد کارها بهتر پیش می رود.
در واقع رئیس جمهور کوچک سازی دولت را از جایی شروع کرد که مستقیما تحت مدیریتش قرار دارد. اما از آن روز حتی یک مدیر در تشکیلات ریاست جمهوری ،سخن آقای پزشکیان را جدی نگرفته. لابد همه شان پست و میز و ماشین و دفتر و اتاق‌شان را دوست دارند.
همان روز به دوستان شورای اطلاع رسانی دولت گفتم و نوشتم که شایسته است شورای اطلاع رسانی دولت در یک حرکت پیشدستانه به رئیس جمهور اعلام کند که آمادگی انحلال این شورا را دارد.
اینک بار دیگر تاکید می کنم شورای اطلاع رسانی که در دولت سیزدهم بسط و گسترش یافت و در همان دولت نیز بی مصرف و مزاحم بود، اینک و در دولت چهاردهم جز باری سنگین و کم‌بهره بر دوش دولت نیست. دلیلش هم واقعا به افراد ربطی ندارد بلکه ساختاری به دردنخور دارد و به جرات می توان گفت هیچ گره ای از کار دولت نمی‌گشاید.
این ویژگی منحصر به شورای اطلاع رسانی نیست. روابط عمومی و اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حوزه سخنگویی دولت،روابط عمومی دفتر رئیس جمهور و تشکیلات اطلاع سانی معاون اول و معاون اجرایی ریاست جمهوری هم بازدهی منفی دارند و به خاطر کثرت پرسنل و بی برنامگی، به دست وپای همدیگر می پیچند و چه بهتر که طبق سخن آقای دکتر پزشکیان تعدادشان به ۱۰درصد وضعیت کنونی تقلیل یابد.
به جرات می توان گفت کار همه صدها پرسنلی را که در طبقات متعدد ساختمانهای ریاست جمهوری به امر اطلاع رسانی شاغلند یک سایت خبری بخش خصوصی با هزینه ای بسیار ناچیز انجام می دهد. به عبارت دیگر این تشکیلات پرطمراق اگر به یک مجموعه حداکثر ۲۰نفری واگذار شود نتیجه اش قطعا بهتر خواهد بود. این را به تجربه حدود ۴۰ ساله می گویم.
هرچند می دانم همین چندسطر هم با گلایه شدید دوستان مواجه شده اما اجازه بدهید به جهت تتمیم گلایه ها! این را هم بیفزایم که نقد متوجه برخی رسانه های دولتی از جمله خبرگزاریهای ایرنا، ایسنا و روزنامه ایران هم هست. تشکیلاتی پرجمعیت که واقعا بهره بالایی ندارند. نهادها و سازماهای حاکمیتی دیگر نیز رسانه های متعدد بسیار پرهزینه دارند که چون مستقیما ربطی به دولت ندارند از آنها درمی گذرم، هرچند که بودجه های سرسام اورشان از جیب ملت می رود.