ما می‌توانیم برای حل بحران‌ها و جبران عقب‌ماندگی‌ها از طرح و ایده‌های جوانان در ابعاد مختلف استفاده کنیم. لذا جوانان روحیه تحول‌خواهی دارند و همواره به دنبال اصلاح و پیشرفت هستند. نمی‌دانم چرا امروز که کشور برای حل مشکلات به دیدگاه جدید نیاز دارد، جوانان را به عنوان تهدید می‌بینیم. آنان فرصت‌اند برای ایران، نه تهدید. جوانان امروز یک فرصت طلایی برای ایران هستند. ما می‌توانیم با همت این جوانان شجاع و جسور، کشور را به سمت توسعه و پیشرفت ببریم. آقای رییس‌جمهور! در عصر دنیای امروز، جوانان نسبت به جامعه دیدگاه واقع‌بینانه و آزادانه‌ای دارند. لذا می‌توانند برای چالش‌های کشور راه‌حل پیدا کنند، ولی نیازمند حمایت و پشتیبانی دولت هستند.
دولت باید حامی جوانان باشد. دولت با طرح‌های جدید می‌تواند جلو برود و مشکلات را بررسی و کنترل کند درحال حاضر شیوه‌های جدید در حکمرانی کارساز است دیگر شیوه‌های قدیمی جواب نمی‌دهند با کمک جوانان ایران را به سمت جوانگرایی ببریم. جامعه ایران بسیار پرمساله و مدام در حال تغییر و تحول است. در جامعه‌ای اینچنینی، ما نیازمند همکاری بین دولت و جوانان هستیم. جوانان می‌خواهند برای اصلاح حکمرانی برنامه‌ای تنظیم کنند. ما جوانان می‌توانیم در ساختن آینده‌ای بهتر برای وطن تلاش کنیم و موثر باشیم. لذا فقط باید دولت اهمیت دهد تا بتوانیم روزنه‌ای برای کشور با ایده‌هایمان بگشاییم. اما آقای پزشکیان! می‌دانید نگرانی من به عنوان یک جوان نسل زد چیست؟ جوانان و نخبگان دیگر حاضر نیستند در کشور بمانند و ایده‌هایشان را برای کشورمان بدهند. جوانان کار کردن در رستوران‌های کشورهای اروپایی را به ماندن در کشور ترجیح می‌دهند. این فاجعه است.
آقای رییس‌جمهور! اگر امروز همه نخبگان و جوانان بروند، چگونه با فکر جدید، ایده‌ها و طرح‌های جدید وطن را بسازیم؟ آیا از خود پرسیده‌اید؟ به همین علت است که می‌گویم توجه‌تان را نسبت به جوانان بیشتر کنید. تمام تلاشتان را بکنید و در حوزه‌های مختلف در سیاست‌گذاری‌ها با جوانان مشورتی داشته باشید و با ایده‌های نوآورانه آنان جلو بروید. مطمئن باشید ضرر نخواهید کرد. چه بسا با همکاری جوانان می‌توانید اعتماد آنان را به جامعه بازگردانید. استفاده از جوانان در امور مدیریتی کشور به‌شدت آمار مهاجرت را پایین می‌آورد؛ چراکه وقتی ببینند میدان دستشان است و با نگاهی آزاد می‌توانند نقد خود را بیان کنند، می‌مانند و کشور را می‌سازند. اما ببینید هیچ چیز فراهم نیست، می‌گذارند و می‌روند.
آقای پزشکیان! همه اینها واقعیت‌های یک جامعه است و طبیعی است من خودم به عنوان یک جوان نسل زد نخواهم رفت. قرار نیست اگر نقصی وجود دارد، بگذاریم و برویم. می‌مانیم و با رویکردی درست مسائل را اصلاح و کنترل می‌کنیم و از با اندیشه‌ای نو می‌سازیم. آقای رییس‌جمهور! اگر شما به آینده‌ای روشن ایمان دارید، باید در کنار سیاست‌های کلان به توانمندی‌های جوانان هم بسیار توجه کنید و اهمیت دهید. جوانان آینده‌سازان این کشورند و می‌توانند در توسعه کشور تحول و دگرگونی ایجاد کنند.
در آخر، آقای پزشکیان! می‌دانم راستگو و با صداقت هستید و به شدت به نهج‌البلاغه علاقه دارید. این سخن حضرت علی علیه‌السلام را به یادتان می‌آورم: «فرصت‌ها را غنیمت شمارید که مثل ابر می‌گذرند.» لذا حواستان به اعتماد و فرصت‌ها باشد؛ هرگز وعده‌هایتان را فراموش نکنید. با مردم و جوانان باشید؛ اگر اتحاد دو طرفه باشد، مردم و جوانان پشت‌تان را خالی نخواهند کرد، البته اگر پای قول‌هایی که دادید بایستید. من به عنوان یک جوان به شما امید دارم، می‌دانم آمده‌اید که بسازید و اصلاح کنید.
هدفتان کمک به مردم است، اما خواهشا نکاتی که خدمتتان گفتم را رعایت کنید. به عنوان یک پیشنهاد، آقای رییس‌جمهور! شاید ایجاد نهادهایی مستقل مثل راه‌اندازی خانه جوانان یا تاسیس یک اندیشکده از دولت که بتواند ایده‌ها و طرح‌های جوانان را جمع‌آوری کند و به مرحله اجرا برساند، راهکاری موثر باشد. این نهادها می‌توانند پل ارتباطی میان دولت و جوانان باشند و با ایجاد فضایی برای تبادل نظر و همکاری، زمینه‌ای برای تحقق ایده‌های نو فراهم کنند. همچنین برگزاری رویدادهای کارآفرینی و نوآوری که جوانان بتوانند در آنها شرکت کنند و ایده‌های خود را ارایه دهند، می‌تواند انگیزه‌ای برای آنها باشد تا در کشور بمانند و فعالیت کنند. بی‌شک با چنین اقداماتی می‌توانیم امید را در دل جوانان زنده کنیم و از ظرفیت‌های آنان بهره‌برداری کنیم. آقای رییس‌جمهور! جوانان را دریابید.
منبع: روزنامه اعتماد، ۲۸ آبان ۱۴۰۴