شناسهٔ خبر: 75892804 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایبنا | لینک خبر

در نقد و بررسی کتاب «آهوی‌گمشده»؛

مرز میان تجربه راوی و بازآفرینی ادبی مخدوش شده است

کارشناس منتقد اظهار کرد: در بخش‌هایی، قلم نویسنده آن‌قدر پررنگ است که مرز میان روایت راوی و تصویرپردازی ادبی مبهم می‌شود. مخاطب حق دارد بداند کدام بخش تجربه مستقیم راوی است و کدام بخش بازآفرینی ادبی.

صاحب‌خبر -

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، نشست نقد و بررسی کتاب «آهوی گمشده» با حضور زهره علی‌عسکری، مولف کتاب، حمید احمدی‌نیا، روای کتاب، جواد کلاته عربی، کارشناس منتقد، جواد کامور بخشایش، کارشناس منتقد سه‌شنبه ۲۶ آبان در حوزه هنری برگزار شد.

کتاب «آهوی گمشده» به روایت زندگی و دوران اسارت آزاده حمید احمدی‌نیا می‌پردازد. او در سال ۱۳۶۶ در سلیمانیه عراق، توسط نیروهای بعثی عراق اسیر می‌شود. دوران اسارت این آزاده در زندان الرشید و ملحق اردوگاه تکریت ۱۱ سپری شده است.

بلوغ زودرس نوجوانان در دفاع مقدس
ساسان ناطق با اشاره به نقش نوجوانان در دفاع مقدس گفت: در زمان جنگ تحمیلی نوجوانان ما حماسه‌های بسیاری رقم زدند. این شجاعت و حماسه در نگاه نوجوانی که دست پدر و مادر را رها می‌کند و به میدان وسیع‌تری می‌رود، بلوغ زودرس است؛ نوجوانی که زودتر به بلوغ رسیده است.

او ادامه داد: زمانی رمانی را می‌نوشتم که اسمش را گذاشتم «زود بزرگ می‌شوید» و انصافاً در وجود این نوجوانان این مطلب را می‌توان دید.

اگر ما روایت نکنیم، دیگران روایت می‌کنند
در ادامه، حمید احمدی‌نیا راوی کتاب، روند شکل‌گیری اثر را شرح داد و گفت: از سال ۶۹ که عملیات مبادله اسرا انجام شد، حدود ۳۲ سال گذشته است. سال ۹۷-۹۸ به این نتیجه رسیدم که خاطراتم را تبدیل به کتاب کنم و علت اصلی‌اش هم تأکید حضرت آقا بود که فرمودند «اگر ما ننویسیم، دیگران می‌نویسند و اگر ما روایت نکنیم، دیگران روایت می‌کنند» و جای ظالم و مظلوم عوض می‌شود.

او با اشاره به جمع‌آوری اولیه خاطرات افزود: بخشی از مقدمات را مسعود ده‌نمکی و بخشی را گروه آموزش و پرورش جمع‌آوری کرده بودند. سال ۹۷ این‌ها را پس گرفتم تا مقدمات کتاب را فراهم کنم. ما به خاطر شرایط زندان، وضعیت روحی و روانی عادی نداشتیم و زهره علی‌عسگری این وضعیت را تحمل کرد و کتاب را نوشت. سال ۹۸ وظیفه دیدیم این کتاب را بنویسیم و امیدوارم دیده شود و پاسخ‌گوی پرسش‌های جوانان باشد

مرز مبهم روایت راوی و تصویرپردازی ادبی
جواد کلاته عربی، کارشناس منتقد، با اشاره به مقدمه کتاب «آهوی گمشده» گفت: مقدمه باید روش نویسنده و چارچوب کار را روشن کند، نه آنکه بخش‌های مهم روایت مانند ماجرای اسارت یا توضیح عنوان کتاب را پیش از متن اصلی فاش کند.

او همچنین با بررسی سبک نگارش کتاب اظهار کرد: در بخش‌هایی، قلم نویسنده آن‌قدر پررنگ است که مرز میان روایت راوی و تصویرپردازی ادبی مبهم می‌شود. مخاطب حق دارد بداند کدام بخش تجربه مستقیم راوی است و کدام بخش بازآفرینی ادبی.

مرز میان تجربه راوی و بازآفرینی ادبی مخدوش شده است

یافتن معنا در دل سختی‌ها، شاخصه اسرای ایرانی
در ادامه نشست جواد کامور بخشایش، کارشناس منتقد با نگاهی روان‌شناختی به کتاب «آهوی گمشده» توضیح داد: تفاوت آزادگان ایرانی با بسیاری از اسرا در جهان، در یافتن معنا در دل سختی‌هاست. اسارت، انسان را با پرسش‌های عمیق درباره سرنوشت روبه‌رو می‌کند، اما راوی این کتاب با توکل، توسل و امید، از این اضطراب عبور کرده و به آرامش درونی و آزادی معنوی رسیده است.

کامور «آهوی گمشده» را اثری سرشار از خرده‌روایت‌ها و لحظه‌های دقیق دانست که نشان می‌دهد چگونه معنا و باور قلبی، اسیر ایرانی را در برابر سخت‌ترین فشارها نیرومند می‌کند.