تئاتر هنری است که می‌تواند مشکلات جامعه را به نمایش بگذارد، هنری که تاثیرگذاری آن در جامعه بالاست و تنها نیازمند حمایت است، هنری که باید زنده بماند تا علاقه هنرمندان آن دوچندان شود نه اینکه از این حرفه کناره‌گیری کنند.
هنری که حرفهای بسیاری برای گفتن دارد تنها باید به دل آن نفوذ کرد تا به عمق وجودی آن پی برد، هنری که می‌تواند هویت ایرانی را زنده نگه دارد.
هنرمندانی که در جشنواره‌های مختلف تمام توان خود را بر این گذاشته تا بتوانند بهترین نمایش را اجرا کنند و مردم را با موضوعاتی که در نظر می‌گیرند، هر چه تمام با این هنر زیبا آشنا کنند. ظرفیتی عظیم که می‌تواند مردم را چنان به سمت خود جذب کند تا هنرمندان تئاتر اجراهای بیشتر و بهتری را داشته باشند، استقبال و حمایت از تئاتر است که هنرمند را به هنر خود امیدوار می‌کند، هنرمندانی که به دنبال احیای هنر ایرانی هستند.
مهدی احمدی بنی، هنرمند تئاتر در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: سی‌وهفتمین جشنواره تئاتر استانی یک اتفاق هنری خوبی بود که هر ساله شاهد برگزاری آن هستیم و امسال آنچه جشنواره را متفاوت کرد بخش اختتامیه جشنواره بود که بخش معرفی و اجرای گونه تئاتر ایرانی را شامل می‌شد.
این فعال موسیقی افزود: تئاتر ایرانی که در حال از بین رفتن است و جزو شگفتی‌های اختتامیه جشنواره محسوب می‌شد موجب شد یک هنر ایرانی احیا شود. حدود هشت سالی است که به صورت حرفهای موسیقی کار می‌کنم و معتقدم بهترین راهکار برای حفظ هنر ایرانی آشنا کردن نسل جوان و نوجوان با این هنر است، لازم است این کار حتی با هزینه‌های گروه‌های نمایشی انجام شود، یعنی در مدارس معرف تئاتر و نمایش ایرانی باشیم.
احمدی بنی ادامه داد: اگر نسل جوان و نوجوان را با هنر و تئاتر ایرانی آشنا کنیم از این طریق می‌توان آینده خوبی را برای هنر و تئاتر ایرانی پیش‌بینی کرد، پیشنهاد می‌شود در محافلی همچون قهوه‌خانه‌ها و ... که در گذشته نمایش برگزار می‌شد اکنون این امکان برای هنرمندان وجود داشته باشد تا در این اماکن بتوانند تئاتر اجرا کنند.
این عضو انجمن موسیقی چهارمحال و بختیاری بیان کرد: یکی از پتانسیل‌های تئاتر ایرانی دربرگیری آن برای تمام ژانرهاست، نمی‌توان گفت نمایش ایرانی به دلیل در بر نگرفتن ژانر، مجبور به متوسل شدن به ژانرهای خارجی، چه بسا به دلیل مباحث هویتی بهتر است چه در نمایش‌های صرفا ایرانی و چه دیگر نمایش‌ها حداقل رنگ و بویی از فرهنگ ملی و قومیتی وجود داشته باشد.
وی در خصوص پیشنهادات برای اجرای نمایش در جشنواره سال آینده، تصریح کرد: لازم است از اندیشه‌های نو و حضور جوانان بیشتر استفاده شود، چرا که احساس می‌شود تئاتر ما درگیر یک کلیشه‌ای است که البته سال گذشته و امسال با ورود جوانان دارای اندیشه نو در طراحی صحنه و ... نیاز جامعه امروز را برطرف کرد.
این هنرمند تئاتر در خصوص حمایت هنرمندان تئاتر، گفت: هیچ ارگانی از تئاتر حمایت نمی‌کند، تنها اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است که با برگزاری این جشنواره‌ها مبلغی را به عنوان تن‌خواه به هر کدام از گروه‌ها پرداخت می‌کند که البته این مبلغ نمی‌تواند هزینه‌هایی که صرف یک نمایش می‌شود را جبران کند، مگر اینکه از طریق اجرای عمومی روی صحنه برود و به واسطه فروش بلیط بخشی از هزینه‌ها را بدست بیاورد، در مجموع حمایت مالی هیچ‌گاه صورت نگرفته و تنها حمایتی که به عنوان سرمایه‌گذاری می‌توان انجام داد این است که ادارات و نهادهای دولتی، کارکنان و خانواده‌هایشان را موظف کنند و تئاتر را جزو سبد کالای فرهنگی خود قرار دهند، اگر این کار صورت گیرد کم کم خانواده‌ها می‌توانند تشویق شوند و به سمت تئاتر پیش بروند.
این فعال موسیقی در مورد نمایش «گُر (بردین)» که به عنوان اثر برگزیده به دبیرخانه جشنواره تئاتر فجر معرفی شد، گفت: در این نمایش، نگرش کارگردان بر این بود که از فضای سالن استفاده و نوعی تغییر هویت ایجاد کند، متاسفانه به دلیل اینکه سالن خیلی مناسب نبود شاید درصدی از این ایده اجرا شد، البته تئاترهای به روز از این امکانات ( از ظرفیت سالن و استیج) استفاده می‌کنند.
احمدی بنی در خصوص زیرساخت‌های تئاتر، بیان کرد: زیرساخت چه در بخش اجرا و چه در بخش تمرین، می‌تواند برای اجرای بهتر به هنرمندان تئاتر کمک کند. اما این زیرساخت‌ها در شهرکرد فراهم نیست. شاید موقعیت‌های تئاتر خیابانی هم به لحاظ اخذ مجوزها آنقدر فراهم نبوده، به همین دلیل هنرمندان به آن سمت ترغیب نمی‌شوند.
وی در خصوص فرهنگ‌سازی در حوزه تئاتر و اینکه شاید بی توجهی جامعه نسبت به تئاتر وجود دارد، بیان کرد: شاید تئاتر در سال‌های اخیر به آن صورت که باید به مردم گوشزد نشده و صرفا به عنوان هنری ساده از کنار آن گذشته‌اند، به نظر من هر هنرمند تئاتر می‌تواند یک معرف برای هنر خود باشد، صرفا آن هنر را روی صحنه معرفی نکند بلکه در محافل و فضای مجازی در مورد تئاتر صحبت کند، همچنین ارگان‌های دولتی می‌توانند در سمینارها، جشن‌ها و برنامه‌های مختلفی که دارند گوشه‌ای از برنامه را به یک تئاتر صحنه‌ای اختصاص دهند چرا که این امر باعث می‌شود هنرمندان تئاتر دیده شوند، مردم با آن‌ها ارتباط بگیرند و شاهد جمعیت زیاد در سالن‌های تئاتر باشیم.
این هنرمند تئاتر در پایان خاطرنشان کرد: دغدغه شخصی من نمایش ایرانی است، مردم را به نمایش ایرانی به خصوص نمایش‌های نقالی، پرده‌خوانی و سیاه بازی دعوت می‌کنم، تئاتری به نام سهراب کشی اوایل آبان در شهرکرد برگزار و باعث ایجاد پویش احیای نمایش‌های ایرانی در سطح کشور شده است.
انتهای پیام