این برگ از نسخهای نفیس و ارزشمند از شاهنامهی فردوسی بر جای مانده و شامل نگارههایی از نخستین و دومین خانِ «هفتخوان رستم» است.
در نگارهی نخست، رخشِ دلاور، اسب وفادار رستم، در حالی که پهلوان در خواب است، با شجاعتی بیهمتا شیری را از پای درمیآورد.
در نگارهی دوم، رستم و رخش در بیابانی سوزان، در آستانهی جان سپردن از گرما و تشنگیاند، تا آنکه به یاری ایزد و نیایش پهلوان، چشمهای زلال پیدا میکنند. رستم در کنار آب، خود و اسب وفادارش را شستوشو داده و او را تیمار میکند، صحنهای که پیوند و وفاداری میان پهلوان و یار دیرینش را به نمایش میگذارد.
نقاش این اثر با ظرافت و دقت، ارتباط عمیق میان رستم و رخش را به تصویر کشیده است.
این برگ گرانبها از میراث هنری ایران، هماکنون در موزهی هنر متروپولیتن نیویورک نگهداری میشود.