به گزارش خبرگزاری سلامت _ طبنا گیلان : پژوهشی تازه از دانشگاه واشینگتن نشان می‌دهد دشواری برخی افراد در شنیدن مکالمه در محیط‌های شلوغ، الزاماً به مشکل شنوایی مربوط نیست، بلکه می‌تواند ریشه‌ای شناختی داشته باشد. این یافته‌ها نشان می‌دهد افرادی با بهره‌ی هوشی پایین‌تر، حتی با وجود شنوایی کاملاً طبیعی، در جداسازی گفتار از میان صداهای پس‌زمینه با مشکل بیشتری مواجه می‌شوند.
به گزارش «ساینس‌آلرت»، پژوهشگران برای بررسی این پدیده که به «اثر مهمانی» مشهور است، سه گروه از افراد را مورد مطالعه قرار دادند: افراد مبتلا به اوتیسم، مبتلایان به سندرم الکل جنین و گروه کنترل نوروتیپیک. نکته مهم این بود که تمامی شرکت‌کنندگان از نظر بالینی، شنوایی طبیعی داشتند.
در آزمایشی که برای سنجش توانایی درک گفتار طراحی شد، داوطلبان باید یک دستور مشخص را از میان چندین مکالمه هم‌زمان تشخیص می‌دادند. نتیجه نشان داد افراد با هوش پایین‌تر، فارغ از اینکه در کدام گروه قرار داشتند، در جداسازی صدای هدف از میان نویز محیط عملکرد ضعیف‌تری داشتند.
بانی لاو، عصب‌شنوایی‌شناس و سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید:«رابطه میان توانایی شناختی و درک گفتار، فراتر از دسته‌بندی‌های تشخیصی بود. در هر سه گروه، این الگو به‌طور یکسان مشاهده شد.»
به گفته پژوهشگران، تشخیص یک صدا در محیط شلوغ نیازمند پردازش پیچیده مغزی است؛ مغز باید جریان‌های صوتی را تفکیک و اولویت‌بندی کند و هم‌زمان با نشانه‌های دیداری و پاسخ‌های رفتاری هماهنگ شود. این فرایند بار شناختی زیادی ایجاد می‌کند و دشواری آن می‌تواند ریشه در توانایی‌های ذهنی داشته باشد.
این چالش فقط به مهمانی‌ها محدود نیست و می‌تواند در موقعیت‌های روزمره مانند سفارش‌دادن در کافه، گوش‌دادن به معلم در کلاس پر سروصدا یا پرسیدن مسیر در خیابان شلوغ نیز رخ دهد.
پژوهشگران با وجود اذعان به کوچک‌بودن نمونه آماری، معتقدند نتایج می‌تواند پیامدهای عملی داشته باشد. برای مثال، شاید دانش‌آموزی که در کلاس تمرکز شنیداری پایین دارد، به‌جای مراجعه به کلینیک شنوایی، تنها نیاز داشته باشد نزدیک‌تر به معلم بنشیند.
نتیجه این تحقیق این پیام را برجسته می‌کند که مشکل در فهم گفتار در محیط‌های شلوغ، لزوماً نشانه کم‌شنوایی نیست. همان‌طور که لاو تأکید می‌کند:«اگر در رستوران یا هر محیط پرهیاهوی دیگری شنیدن برایتان دشوار است، این به معنای کاهش شنوایی شما نیست.»