رسول میرباقری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به چگونگی ایجاد تعادل میان حفظ هویت محلی بافت‌های فرسوده غیر تاریخی و تأمین نیازهای نوین مردم به خبرنگار ایمنا اظهار کرد: بازآفرینی بافت‌های غیر تاریخی یک چالش پیچیده است و ما باید بین حفظ هویت محله و پاسخ به نیازهای امروز و آینده شهروندان تعادل ایجاد کنیم که این کار تنها با برنامه‌ریزی دقیق، سیاست‌های حمایتی، پیش‌بینی سرانه‌های خدماتی و رفاهی و استفاده از ابزارهای تشویقی ممکن است.
وی افزود: وقتی طرح‌های بازآفرینی در کمیسیون ماده ۵ بررسی می‌شوند، سرانه‌های آموزشی، فرهنگی، بهداشتی و فضای سبز لحاظ می‌شود تا نیازهای ساکنان در آینده تأمین شود و همزمان با رعایت هویت محله، ساختمان‌ها و بارگذاری جدید به‌صورت اصولی اجرا شود.
رئیس کمیسیون عمران، معماری، شهرسازی و بافت تاریخی شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به سازوکارهای اجرایی بازآفرینی گفت: از ابتدای دوره، شورای اسلامی شهر با پیگیری کمیسیون عمران، شورای عالی بازآفرینی و قرارگاه ویژه‌ای تحت عنوان «قرارگاه بازآفرینی مسکن» تشکیل داد و فرمانده این قرارگاه، شهردار اصفهان است و در هر منطقه از ۱۵ منطقه شهری، شهردار همان منطقه مسئولیت اجرایی و هماهنگی پروژه‌ها را بر عهده دارد.
میرباقری تاکید کرد: با پیگیری‌های مداوم و همکاری وزارت راه و شهرسازی، طرح‌های بازآفرینی محلات غیر تاریخی به تصویب رسید و بازآفرینی در بافت‌های ریزدانه و فرسوده با مشکلات فراوانی همراه است؛ از جمله مخالفت برخی مالکان که می‌تواند جریان پروژه را متوقف کند و برای مقابله با این چالش، پروژه‌ها به صورت مجتمع و با مشارکت تمام مالکان پیش برده می‌شوند تا خللی در روند بازآفرینی ایجاد نشود.
وی با اشاره به نمونه عملی پروژه همت‌آباد اضافه کرد: با حمایت ویژه شورا و ارائه تخفیفات اقتصادی برای مالکان، انگیزه لازم برای سرمایه‌گذاران ایجاد شد و این پروژه تا دو تا سه ماه آینده آغاز می‌شود و می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های بازآفرینی بافت فرسوده غیر تاریخی کشور تبدیل شود؛ این پروژه با رویکرد ریزدانه و مشارکت مالکان اجرا می‌شود؛ برخلاف پروژه‌های قبلی که اغلب با خرید زمین و جابه‌جایی ساکنان همراه بود، این بار خود مردم در فرآیند مشارکت دارند.
رئیس کمیسیون عمران، معماری، شهرسازی و بافت تاریخی شورای اسلامی شهر اصفهان با اشاره به دیگر پروژه‌های موفق بازآفرینی ادامه داد: پروژه‌های عطارد و پروژه‌های مناطق ۱۰ و ۱۳ در قائمیه، پروژه‌های منطقه ۴ و منطقه ۱۴ از نمونه‌هایی هستند که از نظر اقتصادی توجیه دارند و سرمایه‌گذار کافی برای اجرای آن‌ها وجود دارد و این پروژه‌ها نه‌تنها کیفیت زیست محله‌ها را ارتقا می‌دهند، بلکه رونق اقتصادی و اجتماعی را نیز به همراه دارند.
میرباقری درباره ایجاد تعادل میان نیازهای جدید و حفظ هویت محلی اظهار کرد: طراحی و اجرای پروژه‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که نیازهای روزمره ساکنان، شامل سرانه‌های خدماتی و رفاهی، بارگذاری ساختمان‌ها و توسعه فضاهای عمومی و شهری پیش‌بینی شود و پروژه‌های محرک توسعه همچون ایجاد پاتوق‌های شهری، ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی و فضاهای فرهنگی و اجتماعی، نقش مهمی در ایجاد تعادل میان هویت محله و نیازهای روزمره شهروندان دارند.
وی درباره مشارکت واقعی مردم در پروژه‌های بازآفرینی ادامه داد: با توجه به متراژ کم زمین‌ها، نبود سند ریز و حضور اقشار کم‌درآمد در بافت فرسوده، مشارکت مردم یک چالش اساسی است و تجربه‌های جهانی نشان می‌دهد موفقیت بازآفرینی مستلزم مشارکت فعال ساکنان است و شهرداری اصفهان و سازمان نوسازی و بهسازی با تقویت دفاتر تسهیلگری و ارائه بسته‌های تشویقی همچون تخفیف ۷۰ درصدی پروانه‌ها و تسهیل فرایند صدور مجوزها، ورود مردم و سرمایه‌گذاران به پروژه‌ها را ممکن کرده‌اند.
رئیس کمیسیون عمران، معماری، شهرسازی و بافت تاریخی شورای اسلامی شهر اصفهان اظهار داشت: سازوکارهای اجرایی شامل همکاری دستگاه‌های خدمات‌رسان همچون اداره آب و برق و ارائه تسهیلاتی همچون ودیعه مسکن برای مالکانی که مجبور به مهاجرت موقت می‌شوند، از جمله برنامه‌های حمایتی است و در اصفهان، بانک‌ها همکاری لازم را نکرده‌اند، اما ورود بخش خصوصی می‌تواند نقش تسهیلگری را تقویت کند.
میرباقری درباره معماری معاصر و سازگاری آن با هویت سنتی اصفهان گفت: طراحی در بافت فرسوده باید انسان‌محور باشد و نظرات مردم در طراحی‌ها لحاظ شود و رعایت این اصول موجب افزایش موفقیت پروژه‌ها می‌شود که در عین حال، کمیسیون ماده ۵ با دقت و سخت‌گیری، بارگذاری بیش از اندازه ارتفاعی را کنترل می‌کند تا مشکلات ترافیکی، زیست‌محیطی و کمبود سرانه‌ها ایجاد نشود.
وی افزود: بازآفرینی بافت فرسوده نیازمند نگاه متوازن است؛ سرمایه‌گذار باید جذب شود و در عین حال احیای هویت محله و نیازهای ساکنان نیز تأمین شود و تنها با همکاری همه ذی‌نفعان از جمله ساکنان، شهرداری و سرمایه‌گذاران، می‌توان شهری زنده، پایدار و متعادل ایجاد کرد که پاسخگوی زندگی معاصر باشد و ارزش‌های فرهنگی و تاریخی خود را نیز حفظ کند.