به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، نمایش «طاعون» به نویسندگی و کارگردانی رهام مخدومی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شریفی‌نیا با الهام از رمان «طاعون» و نمایشنامه «حکومت نظامی» آلبر کامو، از ۲۳ آذر در تالار حافظ روی صحنه خواهد رفت. این اثر غیررئالیستی، با تمرکز بر جامعه و روابط انسانی، مخاطب را با تصاویری بدیع و مفاهیم عمیق انسانی مواجه می‌کند.
روند شکل‌گیری نمایش «طاعون» از چه قرار بود و چه انگیزه‌ای برای نگارش آن داشتید؟
در وهله اول این نمایشنامه بر اساس عشق شکل گرفت. اساساً موتور محرکه من برای نگارش، همان عشق بود. در نگارش نمایشنامه که از رمان «طاعون» و نمایشنامه «حکومت نظامی» آلبر کامو الهام گرفته شده، تلاش کردم نکاتی وجود داشته باشد که مخاطب و جامعه تئاتری با آن ارتباط برقرار کند. خیلی از آثار نوشته می‌شوند، اما ربطی به زندگی امروز مردم ندارند و مخاطب با آنها همذات‌پنداری نمی‌کند. برای من مهم بود که مفاهیم نمایش با دغدغه‌ها و تجربه‌های انسان مدرن همخوانی داشته باشد.
این نمایشنامه چه ویژگی‌هایی دارد و به چه سبکی نگارش شده است؟
من اعتقاد دارم تئاتر زمانی که با ظهور هنر‌های مدرن و سینما و تلویزیون هنوز پابرجاست، به دلیل متفاوت بودنش است. نمایش «طاعون» غیررئالیستی است و از نماد‌ها و استعاره‌ها استفاده شده تا تماشاگر تصاویری ببیند که در زندگی روزمره، سینما یا تلویزیون نمی‌بیند. هدفم خلق تجربه‌ای متفاوت است که مخاطب را درگیر مفاهیم انسانی و اجتماعی کند و برایش جذاب باشد. دیالوگ‌ها و فضا سازی در نمایش با همین نگاه طراحی شده تا تصاویری بدیع و تابلو‌های ماندگار برای مخاطب خلق شود.
مضمون و موضوع اصلی نمایش چیست و مخاطب چه تجربه‌ای خواهد داشت؟
بیشترین تمرکز ما روی مردم است؛ این نمایش، نمایش جامعه است. در نمایشنامه، جامعه و رفتار‌های مردم باعث پدیده‌ای به نام طاعون می‌شوند. اگر در تاریخ طاعون بیشتر جنبه‌های بهداشتی و فیزیکی داشت، در این نمایش جنبه اخلاقی، روانشناسانه و اجتماعی آن پررنگ است. نوک پیکان انتقاد ما به رفتار و اعمال مردم است و مخاطب با پرسش‌هایی درباره مسئولیت، اخلاق و ارتباط انسانی مواجه می‌شود.
تمرینات نمایش چه مدت طول کشید و چگونه برگزار شد؟
تمرینات دو فاز داشت. ابتدا یک ورکشاپ از ایده تا اجرا برگزار شد که در آن با هنرجویان جوان کار کردیم؛ این مرحله ترکیبی از آموزش بازیگری و خلق بداهه‌ها بود. من براساس توانایی‌های فیزیکال و تجربه بازیگری هنرجویان، نمایشنامه را آداپتاسیون کردم. پس از آن، با دعوت از بازیگران با تجربه‌تر، تلفیقی از جوانان و حرفه‌ای‌ها شکل گرفت. مجموع تمرینات تقریباً یک سال و نیم طول کشید و در طول این مدت نمایشنامه بازنویسی و اصلاح شد.
سبک و فضای اجرایی نمایش چگونه است و داستان در چه زمان و مکانی اتفاق می‌افتد؟
نمایش غیررئالیستی است و هیچ زمان یا مکان مشخصی ندارد؛ این اتفاقات می‌تواند در هر جایی و هر زمانی رخ دهد. میزانسن‌ها و تابلو‌ها استریل شده و نمادین هستند، با تأکید بر تصویر، رنگ، نور، موسیقی و بدن بازیگران. هدف ما ایجاد فضایی فراتر از زندگی روزمره است که تماشاگر را سحر کند. دیالوگ‌ها ممکن است در ذهن مخاطب نماند، اما تصاویر و تابلو‌هایی که خلق می‌کنیم، همراه او خواهند بود.
چه پیامی برای مخاطبان دارید و زمان اجرا چگونه است؟
امیدوارم تماشاگران با نمایش ارتباط برقرار کنند، زیرا مسائل روز و دغدغه‌های انسان مدرن در آن منعکس شده است؛ عشق و روابط انسانی در مرکز اثر قرار دارند و کمبود آنها به شدت در نمایش پرداخته شده است. نمایش «طاعون» از ۲۳ آذر در تالار حافظ اجرا می‌شود و مخاطبان می‌توانند تجربه‌ای متفاوت و عمیق از ارتباط انسانی و جامعه در تئاتر امروز ایران داشته باشند.
انتهای پیام/