به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در گفت و گو با رکنا گفت: نگاهی به مدیریت چهل سال گذشته، نشان می دهد عبور از حلقه و حصار تنگ خودی ها، گذشتن از هفت خوان خویشاوندسالاری و... امکان راه یابی یا مشارکت در مسئولیت ها را برای عموم مردم، نه تنها سخت که ناممکن و ممتنع ساخته است. اگر در معدود مواردی هم کورسوی امیدی به چشم خورده احتمالا یک تصادف بوده است. البته در برخی از دوره ها یا دولت ها از جمله دولت سیزدهم، دیدیم چگونه به نام جوانگرایی یا پوست اندازی در مدیریت کشور چه بر سر برخی از وزارتخانه ها مانند آموزش و پرورش یا امثال آن آمد.
وی در ادامه افزود: اغلب کسانی، بر کرسی مدیریت ها نشستند که از میان آن همه شایستگی و بایستگی برای رسیدن به وزارت یا مدیریت های کلان، تنها میانسالی، جوانی یا خامی را در رزومه خویش داشتند. دولت چهاردهم هم، نه تنها بر این سنت کهنه فایق نیامد که از همان آغازین روز پیروزی در انتخابات با سپردن ریش و قیچی به همان کارگروه های راهبردی، نشان داد مدرسه پیرمردهای به جا مانده از دول پیشین، دوباره تداوم خواهدیافت!
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد: توقع دارید با آمدن مسئولانی سن و سال دار که نفس و نای سخن گفتن در او نمانده، معیشت مردم جان تازه گرفته، بازار مایحتاج آنان، تنظیم شده، دلار و طلا آرام گرفته، ارزش پول ملی تقویت شود؟ قیمت گوشت، مرغ و لبنیات به یک باره سر به فلک کشیده است ولی کسی پاسخگو نیست!
سحرخیز در پایان افزود: جناب آقای پزشکیان، آموزش و پرورش یک میلیون نفری، جوان با دانش و پر انگیزه، حتی هم صدا و هم داستان با شما که چرخ این وزارتخانه را بهتر از گذشته بچرخاند کم ندارد؛ اما جماعت زیاده طلب، تا به امروز فرصت میدان داری به آنها را نداده است. گویی قرار است این مدرسه کماکان با پیرمردها اداره شود.