دولت آمریکا یک دولت سرکش است و قتل‌های فراقضایی آن در سواحل ونزوئلا این موضوع را به‌خوبی اثبات می‌کند.
این حملات که به‌طور گسترده محکوم شده‌اند، تنها آخرین نشانه از احیای امپریالیسم آمریکا از طرف دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور این کشور و فروپاشی نظم جهانی مبتنی بر قانون هستند.
تصمیم اخیر انگلیس برای محدود کردن اشتراک‌گذاری اطلاعات با پنتاگون در مورد کارائیب، یک اقدام کوچک، اما نمادین از مقاومت در برابر احیای امپریالیسم دونالد ترامپ است.
به نظر می‌رسد این حملات، حملات مستقیم آمریکا به خود ونزوئلا را پیش‌بینی می‌کنند؛ ترامپ آرزوی خود را برای برکناری رئیس‌جمهور ونزوئلا پنهان نمی‌کند.
با وجود تصویر ادعایی ترامپ از نیکلاس مادورو و کارتل‌های آمریکای لاتین به‌عنوان «تروریست‌های مواد مخدر» که او آمریکا را در حال جنگ با آنها می‌داند، واشنگتن فاقد توجیه قانع‌کننده‌ای برای جنگ است.
اما ترامپ اهمیتی به این موضوع نمی‌دهد و مدعی است که او و کشورش بالاتر از قانون هستند؛ این دقیقا همان نوع امپریالیسم سلطنتی و گستاخانه‌ای است که استعمارگران در دنیای جدید در پیش گرفته‌اند.
به گزارش گاردین، چشم‌انداز خودبزرگ‌بینانه و توسعه‌طلبانه منطقه‌ای دولت دوم ترامپ، چشمگیرترین تجلی اخیر دوران جدید بی‌قانونی دولتی است که در سراسر جهان رواج یافته است.
ترامپ، طبق معمول هیچ برنامه‌ای برای ونزوئلا ندارد، هیچ فکری برای «روز بعد» ادعایی نمی‌کند؛ مانند جورج دبلیو بوش در عراق در سال ۲۰۰۳، به نظر می‌رسد که فکر می‌کند دموکراسی کارآمد به طرز جادویی در کاراکاس پس از کودتا محقق خواهد شد.
در هر صورت، ترامپ به‌خودی‌خود برای حکومت نمایندگی و همچنین امنیت و رفاه ونزوئلایی‌ها ارزشی قائل نیست؛ نفت، گاز و مواد معدنی این کشور و کسب یک پیروزی آسان، مورد توجه بیشتری هستند.
ارتش آمریکا به مدت ۲ ماه مشغول ایجاد نیرویی متشکل از کشتی‌های جنگی، جت‌های جنگنده، بمب‌افکن‌ها، تفنگداران دریایی، پهپاد‌ها و هواپیما‌های جاسوسی در دریای کارائیب بوده است و این بزرگ‌ترین استقرار در آنجا طی دهه‌های اخیر است
آمریکا می‌گوید که در حملات به کشتی‌های کوچک ونزوئلا که ادعا می‌کند حامل مواد مخدر و تروریست‌های مواد مخدر هستند، ده‌ها نفر را کشته است، بدون اینکه مدرک یا جزئیاتی در مورد سرنشینان آنها ارائه دهد.
این حملات با محکومیت در منطقه کارائیب مواجه شده است و کارشناسان مشروعیت آنها را زیر سوال برده‌اند؛ این حملات از طرف آمریکا به‌عنوان جنگ علیه قاچاق مواد مخدر تبلیغ می‌شوند، اما همه نشانه‌ها نشان می‌دهد که این در واقع یک کمپین ارعاب است که به دنبال برکناری رئیس‌جمهور ونزوئلا از قدرت است.
تقویت نظامی، نمایش قدرتی است که با هدف ایجاد ترس در دل ارتش ونزوئلا و حلقه نزدیکان مادورو انجام می‌شود تا آنها علیه او اقدام کنند.
دونالد ترامپ، ادعا کرده است که این جنگ علیه قاچاقچیان مواد مخدر است و گفته است یک کشتی که در اکتبر به آن حمله کرد، عمدتا پر از فنتانیل بوده است، اما فنتانیل عمدتا در مکزیک -نه آمریکای جنوبی- تولید می‌شود و از طریق مرز جنوبی به آمریکا وارد می‌شود.
آمریکا شواهد خود را درباره ارتباط دولت ونزوئلا با یک سازمان قاچاق مواد مخدر شرح نداده است؛ مادورو بار‌ها این اتهامات را رد کرده و به نوبه خود، آمریکا را به امپریالیسم و تشدید بحران اقتصادی این کشور از طریق تحریم‌ها متهم می‌کند.
- بیشتر بخوانید:
- ورود ناو هواپیمابر آمریکا به کارائیب
- وزیر خارجه ونزوئلا: کاراکاس از حمایت ایران در برابر تهدیدهای آمریکا قدردانی می‌کند
آمار نشان می‌داد که از پایان جنگ جهانی دوم تا سال ۲۰۰۱، از میان ۲۴۸ درگیری مسلحانه‌ای که در ۱۵۳ منطقه جهان رخ داده، ۲۰۱ مورد از طرف آمریکا آغاز شده است.
دولت ترامپ به‌تازگی یک ناو هواپیمابر در کارائیب مستقر کرد و اعلام کرد که یک گروه ونزوئلایی را به‌عنوان یک سازمان تروریستی خارجی معرفی خواهد کرد.
ترامپ به زحمت وانمود می‌کند که موضع خصمانه‌اش در قبال ونزوئلا صرفا به مبارزه با مواد مخدر مربوط می‌شود؛ رئیس‌جمهور آمریکا، می‌خواهد نیکولاس مادورو از قدرت کنار برود و تنها پرسش این است که آمریکا برای تحقق این ادعا چقدر حاضر است فشار وارد کند.
حملات پی‌درپی آمریکا علیه قایق‌های مظنون به قاچاق مواد مخدر در آب‌های بین‌المللی ونزوئلا، افزایش تحرکات نظامی در کارائیب و حتی اعتراف ترامپ به اینکه مجوز عملیات مخفی سیا در ونزوئلا را داده است، صورت گرفته است، با این حال، ترامپ ادعا می‌کند که به دنبال «تغییر حکومت» نیست.
انتهای پیام/