شناسهٔ خبر: 75872345 - سرویس علمی-فناوری
نسخه قابل چاپ منبع: برنا | لینک خبر

دو ماده برای نجات میلیون‌ها نفر نابینا کشف شد!

برنا – گروه علمی و فناوری: محققان موفق به شناسایی دو مولکول طبیعی شده‌اند که می‌توانند در تشخیص زودهنگام و کاهش آسیب‌های ناشی از گلوکوم( آب سیاه) موثر باشند؛ بیماری چشمی که بدون درمان می‌تواند به نابینایی غیرقابل بازگشت منجر شود. برنا – گروه علمی و فناوری: محققان موفق به شناسایی دو مولکول طبیعی شده‌اند که می‌توانند در تشخیص زودهنگام و کاهش آسیب‌های ناشی از گلوکوم( آب سیاه) موثر باشند؛ بیماری چشمی که بدون درمان می‌تواند به نابینایی غیرقابل بازگشت منجر شود.

صاحب‌خبر -

گلوکوم( آب سیاه) مجموعه‌ای از بیماری‌های چشمی که به تدریج باعث آسیب دیدن عصب بینایی و در نهایت نابینایی غیرقابل بازگشت می‌شود، همچنان چالشی بزرگ در حوزه سلامت چشم است. درمان‌های فعلی تنها قادر به کند کردن روند پیشرفت بیماری هستند و راه درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

به تازگی تیمی از محققان دانشگاه میزوری به سرپرستی پژوهشگر چشم‌پزشکی، پاوان سینگ دو مولکول طبیعی به نام‌های آگماتین و تیامین (ویتامین B۱) را شناسایی کرده‌اند که نقش مهمی در محافظت از چشم در برابر گلوکوم دارند.

به گزارش برنا، بر اساس یافته‌های این پژوهش این مولکول‌ها می‌توانند به عنوان بیومارکر‌های بالقوه برای تشخیص زودهنگام آب سیاه مورد استفاده قرار گیرند. تشخیص زودهنگام بیماری می‌تواند به پزشکان امکان دهد اقدامات پیشگیرانه را قبل از بروز آسیب‌های جدی بینایی انجام دهند.

سینگ توضیح می‌دهد: در بسیاری از موارد، افراد تا سنین بالاتر و افزایش فشار داخل چشم از ابتلا به گلوکوم مطلع نمی‌شوند.

مطالعات آزمایشگاهی روی موش‌ها نشان داد که افزایش سطح آگماتین و تیامین می‌تواند التهاب شبکیه را کاهش دهد، سلول‌های عصبی گانگلیونی شبکیه (RGC) را که معمولا در گلوکوم آسیب می‌بینند، محافظت کند و بینایی حیوانات را بهبود بخشد.

برای این تحقیق محققان مایع زلالیه چشم ۱۹ بیمار مبتلا به گلوکوم و ۱۰ فرد سالم را بررسی کردند و ۱۳۵ متابولیت مختلف را آزمایش نمودند. نتایج نشان داد که میزان آگماتین و تیامین به‌طور چشمگیری در افراد مبتلا به آب سیاه کاهش یافته است.

محققان در مقاله منتشرشده خود نوشتند: آگماتین و تیامین می‌توانند دارو‌های بالقوه ایمن‌سازی‌کننده یا نورمحافظ باشند که به پیشگیری یا درمان آسیب‌های عصبی-التهابی شبکیه در گلوکوم کمک کنند. همچنین آزمایش‌های سلولی روی سلول‌های گیرنده نوری موش تحت استرس نشان داد که این مولکول‌ها التهاب سلولی را کاهش داده و از مرگ سلول‌ها جلوگیری می‌کنند.

گلوکوم معمولا با افزایش فشار داخل چشم مرتبط است، اما همیشه اینگونه نیست. درمان‌های موجود عمدتا بر کاهش فشار چشم متمرکز هستند و تنها روند بیماری را کند می‌کنند. در مقابل آگماتین و تیامین امیدوارکننده هستند که روند تخریب سلول‌های عصبی را متوقف کرده و حتی ممکن است بخشی از آسیب‌های پیشین را ترمیم کنند؛ هرچند مطالعات بیشتری برای استفاده از این روش‌ها در انسان مورد نیاز است.

سینگ افزود: هدف بلندمدت ما این است که روزی پزشکان بتوانند با یک آزمایش خون ساده این بیومارکر‌ها را بررسی کنند و بیماری را پیش از بروز افت بینایی تشخیص دهند تا بیماران زودتر تحت درمان قرار گیرند.

این مطالعه در مجله Investigative Ophthalmology and Visual Science منتشر شده است.

انتهای پیام/