به گزارش گروه ترجمه خبرگزاری حوزه، ماه نوامبر در تقویم چند کشور محور مقاومت اعم از لبنان، سوریه و یمن ماهی است که مقام شهدا را در آن گرامی می دارند. زنده نگه داشتن راه شهدا و خواندن وصایای شهدا در این ماه بیش از پیش مورد توجه قرار دارد.

«فؤاد شکر»، فرمانده‌ی شهید حزب‌الله در باره مقام شهدا و شهادت می گفت: «هیچ‌کس به مقام شهادت نمی‌رسد مگر آن‌که با عشق و محبت، شایستگیِ شهید شدن را در خود پدید آورده باشد. هیچ‌کس شهید نمی‌شود مگر آن‌که در مسیر شهادت گام بردارد و برای آن زندگی کند. کشته شدنِ اتفاقی و ناگهانی، شهادت نیست؛ زیرا شهادت مقامی است که تنها به کسانی داده می‌شود که به مرحله‌ای از انس و شوقِ دیدار خدا رسیده‌اند و کسانی که بیشترین پایبندی و بیشترین پیروی را از برترینِ آفریده‌های خدا، پیامبر اکرم و خاندان او، دارند.»

«أمة الملک الخاشب» بانوی فعال رسانه ای یمنی طی یادداشتی به بیان جایگاه مهم شهدا در پیروزی های محور مقاومت و عزت و استقلال امت اسلامی پرداخت.

متن ترجمه شده یادداشت به شرح ذیل است:

زندگی شهدا چگونه است؟

همزمان با ایام شهید در یمن و لبنان، باید لحظه‌ای درنگ کنیم و در مورد اهمیت معنوی این مناسبت تأمل و تعمق کنیم، کاروان شهیدان همچنان در حال بخشش هستند و درهای جهاد در راه خدا به روی همه کسانی که می‌خواهند از طریق آنها وارد شوند، باز است. کاروان همچنان ادامه دارد و نبرد حق و باطل تا قیامت ادامه دارد و مرگ پایان اجتناب‌ناپذیر همه موجودات زنده است.

اما کسانی هستند که یادشان ماندگار است، کسانی که اعمالشان جاودانه شده است، و کسانی که هرگز به راستی نمی میرند، حتی اگر یادشان در این دنیا کمرنگ شود. آنها زنده اند، و نه هر حیاتی، بلکه حیاتی مستمر و جاودانه که در آن مرگی نیست و حیات آبرومندی که در آن کریم‌ترین کریمان به شما روزی می‌دهد و اوست پروردگار هستی که پرستیده می‌شود.

ابدیت و حیات آنها با آیات جاودانه قرآنی تأیید شده است. خداوند متعال فرمود: «و هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند، مردگانند، بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند».

پس گوارای وجود کسانی که خداوند آنها را به عنوان شهدای سعادتمند می‌پذیرد، و خوشا به حال کسانی که مهمان ضیافت خدا می شوند و در راه خدا جهاد می‌کنند و مورد لطف خدا قرار می‌گیرند و خود را از عذاب روز بزرگ نجات می‌دهند.

اولین برکات شهادت را شهید در این دنیا می‌بیند و تجربه می‌کند. بسیاری از شهدا در حالی که هنوز در این دنیا زنده هستند، زندگی شهیدانه‌ای را سپری می‌کنند و شما رفتار آنها را با اطرافیانشان نه مانند یک انسان بلکه چون فرشتگان می‌بینید، در چهره‌هایشان نور، در اعمال، دعاهایشان و در کردارشان اخلاص است و بسیار مراقبت هستند که هیچ یک از مخلوقان خدا را اذیت نکنند، نوری درخشان در چهره‌های برخی از آنها می بینی که از آنها ساطع می‌شود.

برخی از شهدا با شما طوری صحبت می‌کنند که انگار روحشان به آسمان عروج کرده است، در حالی که هنوز در این دنیا هستند. در اینجا، جمله‌ای از شهید قاسم سلیمانی شهید امت اسلام، را یادآوری می‌کنیم که بیش از چهل سال در راه خدا مبارزه کرد و دشمنان خدا را در جبهه‌های مختلف مجازات کرد تا اینکه به عنوان شهید محبوب به دست دشمنان خدا، طاغوت‌های کفر، آمریکا و اسرائیل، به دیدار پروردگارش شتافت. به جمله معروف او برمی‌گردیم که می گفت: «شرط شهادت این است که شهیدگونه زندگی کنی». پس چگونه می‌توانی در حالی که هنوز زنده‌ای، شهیدگونه زندگی کنی؟

بسیاری از ما شهدا را در زندگی خود می‌شناختیم و قبل از اینکه به مقام شهادت برسند، با آنها زندگی کرده و شاهد ویژگی‌های ممتاز و روحیه‌ای بودیم که آنها را به اوج می‌رساند. شاید شنیده باشیم که آنها صادقانه از خدا می‌خواستند که به مقام شهادت نائل شوند و برای رسیدن به این هدف تلاش می‌کردند، برخی از آنها در نماز و اعمال عبادی خود منظم، نسبت به والدین خود وظیفه‌شناس، و دارای اخلاق نیکو، رفتار نیک و و بر درک و پذیرش افراد مختلف توانمند بودند.

برخی از آنها در خانه، محله و مسجد محله خود نیکوکار بودند. برخی از آنها سخنرانی های رهبران امت را پیگیری می کردند و آنچه رهبران توصیه می کردند را در رفتار با دیگران پیاده و اجرا می کردند.

در میان آنها کسانی بودند که توکلشان به خدا به آسمان‌ها می‌رسید و از چنان عزم و اراده و ایمانی برخوردار بودند که اگر بین همه اهل زمین تقسیم می‌شد، همه آنها را کفایت می‌کرد. و در میان آنها کسانی بودند که شب‌ها به نماز می‌ایستادند و روزها کار می‌کردند، کسانی که تمام زندگی و مرگ خود را وقف خدا، پروردگار جهانیان، کرده بودند.

برخی از آنها همسر، فرزند، خانواده های گرم و مادران مهربانی داشتند، اما همه چیز را رها کردند و به خاطر عشق به خدا و در پاسخ به دعوت‌های خدا و پیامبرش برای جهاد در راه خدا، رهسپار شدند، و در میان آنها، و در میان آنها، و در میان آنها... چقدر می‌توانیم در این یادداشت کوتاه، گوشه‌هایی از زندگی این رهبران و افراد بزرگ را بنویسیم و ثبت کنیم؟ اما می‌توانیم بگوییم که در زندگی هر شهید، درس‌ها و نمونه‌هایی برای همه ما وجود دارد. از خانواده‌های شهدا بپرسید، به آنها نزدیک شوید و از آنها بخواهید که درباره این شهدا برای شما بگویند.

شما داستان‌ها و قصه‌هایی را از شهدا می یابید که شایسته ثبت شدن برای نسل‌های آینده هستند تا با آنها زندگی کنند و به عنوان الگو، مسیر و راهی برای موفقیت و افتخار برای آنها در نظر گرفته شوند.

شهید سید حسن نصرالله جمله‌ای جاودانه داشت: او توصیه کرد که به وصیت‌نامه‌های شهدا گوش فرا دهید. این یکی از مهم‌ترین توصیه‌هاست، کاش می‌دانستیم، زیرا این وصیت‌نامه‌ها چه تأثیر عمیق و قدرتمندی بر روح و روان کسانی دارند که آنها را می‌شنوند و معنای شنیدن وصیت‌نامه‌های شهیدانی را که با خون پاک و مقدس خود آنها را تقدیس کرده‌اند، درک می‌کنند ، وصیت‌نامه‌هایی صادقانه از شهدایی که از میان ما رفته‌اند و راهشان را برای ما باقی گذاشته‌اندتا راه آنها را ادامه دهیم.

در این ایام ، خدا را بسیار شاکریم که رهبران دانشمند داریم ومیراث رهبران شهید ما به راحتی در دسترس قرار دارند و راهنمایی‌های آن‌ها پیش روی ما است. هر سال سخنان جدیدی داریم و هر سال شهدای بیشتری عروج می‌کنند و به کاروان شهدایی می‌پیوندند و مسیر و فداکاری آنها ادامه دارد و برای امت عزت و افتخار می آفرینند.

ابهت و هیبت مومنان در دل دشمنان خدا و رسولش وجود دارد، چرا که خداوند در دل‌هایشان رعب و وحشت و ذلت و خواری افکنده است. آنها با تمام توان تلاش می کنند تا این امت را از فرهنگ جهاد و شهادت و فداکاری در راه خدا که تنها راه مقابله با دشمنان خدا و نهراسیدن از کثرت و توانایی‌های آنها است، دور کنند، زیرا کسانی که دارای اعتقاد و فرهنگ جهاد و شهادت هستند، همانطور که پیشوایان ما در سخنان خود فرموده اند، تمام قدرت های جهان آنها را متزلزل نخواهند کرد. در هیچ شرایطی کسی که با خدا است ضرر نمی کند چه پیروز باشد و یا به شهادت برسد ، هر دو پیروزی بزرگ است.

فراموش نکنیم که به فرزندان شهدا توجه کنیم، زیرا آنها امانتی هستند که بر دوش همه ما گذاشته شده است، و تنها این مسئولیت متوجه موسسات شهدا نیست، اما آنها به دلسوزی و عطوفت، مهربانی و حمایت ما نیاز دارند، زیرا پدرانشان آنها را ترک کردند و رفتند تا از ما، عزت، غرور، امنیت، سلامت، ناموس و دین ما دفاع کنند و فراموش نکنیم که به فرزندانمان یاد دهیم که مرتباً به مزار شهدا بروند، نه فقط در روز شهدا.

اجازه دهید این سنت به یک فرهنگ ریشه‌دار در درون آنها تبدیل شود، به زیارت قبور شهدا همراه با فهم عمیق توجه کنند و آنها را تشویق کنیم که با درک و دید باز درباره شهدا بخوانند، تا بتوانیم نسلی را تربیت کنیم که شهادت را گرامی بدارد، با دشمنان خدا مبارزه کنند و با پاسخ به دستورالعمل‌های خدا برای تلاش با مال و جان، وظیفه دینی و اخلاقی خود را انجام دهند تا بتوانیم در این دنیا و آخرت به افتخار و عزت دست یابیم.

انتهای پیام/