به گزارش خبرگزاری مهر، انتصابات بیست و پنجم آبان ماه، بدون شک بازخوردی ملی دارد؛ چرا که مدیرعامل شرکتی تغییر کرد که ۹۰ درصد نفت خام کشور را تولید می‌کند و با حدود ۴۵ هزار نیرو، خود سازمانی هم ردیف با بسیاری از وزارت‌خانه‌های کشور از لحاظ تعداد نیروی انسانی است، به‌واسطه انتصاب رامین حاتمی به‌عنوان مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، جایگاه قبلی وی یعنی مدیریت برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران به فرخ علیخانی، مدیر نظارت بر تولید نفت و گاز رسید و از طرفی مرتضی فولادی جایگزین مهران مکوندی در مسئولیت مدیریت عاملی شرکت ملی حفاری ایران قرار گرفت.
اما بررسی چندین نکته در این انتصابات جای تأمل دارد، اینکه چرا حاتمی از مسئولیتی که از آن به‌عنوان مغز متفکر و مؤثر شرکت ملی نفت ایران یاد می‌شود، به جنوب می‌رود ذهن هر مخاطبی را معطوف به‌دلایل عمق این تغییرات می‌کند؛ همانطور که عنوان شد شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب رکن اصلی تولید نفت ایران است.
مهم‌ترین دلیل این انتصاب شاید این باشد که رامین حاتمی علاوه بر خوزستانی بودن با بیش از ۲۰ سال سابقه صرفاً در این شرکت، بهترین گزینه برای ادامه مسیر و تعهدات آن در برنامه هفتم، به‌ویژه افزایش تولید ۲۵۰ هزار بشکه‌ای است. به نوعی جایگزین حاتمی در تهران وجود داشت و مصالح تولید نفت حکم می‌کرد تا فردی سکان تولید نفت ایران را در دست بگیرد که با اطمینان خروجی مثبتی را در تعهدات نتیجه دهد و از طرفی به‌دلیل سال‌ها همکاری، هماهنگی بیشتری را با حمید بورد، مدیرعامل خوزستانی شرکت ملی نفت ایران داشته باشد؛ البته نباید فراموش کرد که این موضوع خیال بورد را نیز برای جانشین احتمالی و رقیب همیشگی حداقل تا مدت‌ها آسوده کند و بلیط اهواز را در جیب حاتمی قرارداد.
فارغ از مواردی که اشاره شد، می‌توان این تغییر را از جنبه‌ای دیگر نیز بررسی کرد؛ حدود ۱۵ ماه از عمر مدیریتی حاتمی در برنامه‌ریزی تلفیقی می‌گذرد و این مدیریت با انبوهی از امور مطول شده مواجه است؛ مواردی مهم که در ادوار گذشته به هر روی سرعت و شتاب بیشتری را برای سرانجام امور طی می‌کرد و به‌نوعی می‌توان گفت رامین مناطق دهه ۸۰ و اروندان و نفت مناطق مرکزی دهه ۹۰، با رامین تلفیقی در دولت چهاردهم در این حوزه به‌ویژه تسریع وظایف محوله فاصله‌ها داشت که این موضوع بیشتر حاکی از آن است که حاتمی مرد مدیریت به‌عنوان نفر اول یا مدیریت عاملی در شرکت‌های تابعه بوده و با توجه به مواردی که اشاره شد و حجم عظیم کار و مراجعات در خوزستان پیش‌بینی می‌شود، وی در مسئولیت جدید یا خانه خود موفق‌تر باشد.
انتصاب بعدی فرخ علیخانی است که شایعاتی مبنی بر بازنشستگی او به گوش می‌رسید اما گویا پس از جابجایی حاتمی، او با تمایل شخصی این مسئولیت را پذیرفته است و با توجه به تجارب مدیریتی در ادوار گذشته و روحیاتی که نزدیکان او از وی سراغ دارند، بعید است با کارنامه‌ای ناموفق طبقه چهاردهم ساختمان وزارت نفت را ترک کند؛ حسن خلق و تعامل با دستگاه‌های خارج از نفت، پیگیری‌های مجدانه، مستندسازی از آمارهای و اطلاعات فنی، اشراف بر شرکت‌ها به‌واسطه حضور در آنها و انگیزه‌های فردی را می‌توان از جمله دلایلی دانست تا بورد شب گذشته سکان این بخش مهم شرکت ملی نفت ایران را به مرد خوزستانی خود دهد و از طرفی بحران مدیریتی ایجاد شده را مدیریت کند.
و اما فولادی و شرکت ملی حفاری ایران که اطلاعات چندانی برای این انتخاب نیست؛ گویا این انتصاب تصمیم مدیریتی شخص حمید بورد است و با نگاه به سوابق فولادی به نظر میرسد این انتصاب چندان بی‌ربط نیز نبوده و وی سوابق متعدد و مرتبطی را نسبت به مسئولیت جدید خود دارد.
اکنون باید منتظر بود و دید چه در تهران و خوزستان در پیش است؟ آیا حاتمی می‌تواند با اهداف تعریف شده افزایش تولید نفت، پاک‌نژاد را سر بلند و تحولی را در پایتخت نفت ایران ایجاد کند و یا این تغییر صرفا یک رقیب را برای بورد از سر راه برداشته است و بلیط اهواز او بدون بازگشت خواهد بود؟ شاید هم دست کم این تغییر این آورده را به‌همراه داشته باشد که فرد همراه وزیر در جلسات مهم خارج از وزارتخانه دیگر رامین حاتمی نخواهد بود!