به گزارش روز دوشنبه ایرنا، خبرگزاری یونهاپ گزارش داد ژنرال «خاویر برانسون» (Xavier Brunson)، فرمانده نیروهای آمریکایی در کره (USFK)، اعلام کرد سه متحد آمریکا—کره‌جنوبی، ژاپن و فیلیپین—می‌توانند به عنوان یک «مثلث استراتژیک» برای همکاری امنیتی منطقه‌ای در مواجهه با چین عمل کنند.
وی این اظهارات را در بحبوحه درخواست‌های مجدد واشنگتن از متحدانش برای اقدامات بیشتر در زمینه «دفاع جمعی» و تأکید بر «انعطاف‌پذیری استراتژیک» مطرح کرد، در شرایطی که رقابت چین و آمریکا هر روز شدیدتر می‌شود.
برانسون در مقاله‌ای که در وب‌سایت USFK منتشر شد، با اشاره به اتحاد کره‌شمالی و روسیه و نفوذ روزافزون چین در این منطقه، بر لزوم تشکیل «مثلث استراتژیک» متشکل از کره‌جنوبی، ژاپن و فیلیپین تأکید کرد. او خاطرنشان ساخت وقتی این سه متحد به عنوان رئوس یک مثلث و نه روابط دوجانبه در نظر گرفته شوند، پتانسیل جمعی آنها آشکار می‌شود.
وی با اشاره به قابلیت‌های منحصر به فرد هر کشور نوشت: عمق مرکزی کره‌جنوبی، مزیت تکنولوژیکی و دسترسی دریایی ژاپن و دسترسی فیلیپین به خطوط دریایی کلیدی جنوب، اهمیت ویژه‌ای دارد.
فرمانده نیروهای آمریکایی مستقر در کره جنوبی تأکید کرد که موقعیت استراتژیک کره‌جنوبی می‌تواند محدودیت‌های ناشی از فاصله جغرافیایی گسترده منطقه هندو-اقیانوسیه را جبران کند. برانسون افزود: «کمپ هامفریز» در کره جنوبی حدود ۲۶۰ کیلومتر از پیونگ‌یانگ، ۹۸۰ کیلومتر از پکن و ۱۷۷۰ کیلومتر از ولادی‌وستوک فاصله دارد و این موقعیت، کره‌جنوبی را به یک محور استراتژیک طبیعی تبدیل کرده است.
آمریکا از زمان برقراری آتش‌بس بین دو کره در دهه ۱۹۵۰، حدود ۲۸ هزار و ۵۰۰ نیروی نظامی در کره‌جنوبی مستقر کرده و این کشور به شدت به حمایت آمریکا وابسته است. زمزمه‌هایی از سوی دولت ترامپ درباره کاهش نیروها و انتقال آنها به نقاط دیگر، نگرانی‌هایی در سئول ایجاد کرده است.
در همین حال، ژاپن و فیلیپین نیز با اتکا به توان نظامی آمریکا، خود را در برابر چین و روسیه در موضع تقابل قرار داده‌اند. رها شدن این دو کشور از حمایت واشنگتن می‌تواند موقعیت آنها را در منطقه بسیار آسیب‌پذیر کند.
چین بارها به کشورهای منطقه، به ویژه فیلیپین، هشدار داده است که از ورود قدرت‌های خارجی به هندو-اقیانوسیه خودداری کنند و مسائل منطقه‌ای را با همکاری یکدیگر حل و فصل نمایند. آمریکا با مداخلات منطقه‌ای و سیاست چین‌هراسی، مانع تحقق این هدف شده است؛ سیاستی که مشابه آن در خاورمیانه و شرق اروپا نیز برای ایجاد نگرانی نسبت به روسیه و سایر تهدیدات اعمال شده است.