کاظم غریب‌آبادی، معاون حقوقی و بین‌المللی وزارت امور خارجه با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس گزارشی از حضور و سخنرانی خود در پنل «عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای در معرض خطر» کنفرانس بین‌المللی «حقوق بین‌الملل تحت حمله»، ارائه کرد.
وی نوشت:
در پنل «عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای در معرض خطر» کنفرانس بین‌المللی «حقوق بین‌الملل تحت حمله»، من موارد زیر را برجسته کردم:
• تاسیسات هسته‌ای صلح‌آمیز تحت تایید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی باید مصون از تعرض باشند؛ سایت‌های ایران تحت پادمان‌های جامع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و نظارت مداوم هستند.
• حمله به سایت‌های تحت پادمان، اعتماد به نهاد‌های چندجانبه را تضعیف می‌کند؛ با وجود اینکه ایران میزبان یکی از سرزده‌ترین رژیم‌های تایید در جهان است، محکومیت سیاسی می‌شود، نه قانونی.
• خرابکاری، به‌طور کلی، موارد زیر را تشویق می‌کند: تاسیسات زیرزمینی مستحکم، کاهش شفافیت، ملی شدن زنجیره‌های تامین و کاهش اعتماد به پادمان‌ها.
• ارکان NPT تضعیف شده‌اند:
- عدم اشاعه: پایبندی به نظر بیهوده می‌رسد.
-کاربرد‌های صلح‌آمیز: برنامه‌های غیرنظامی خطرناک به نظر می‌رسند.
-خلع سلاح: سلاح‌های هسته‌ای به‌عنوان عامل بازدارنده جذاب‌تر به نظر می‌رسند.
پیام این می‌شود: دارندگان با مصونیت حمله می‌کنند؛ کشور‌های غیردارنده آسیب‌پذیر باقی می‌مانند.
از نظر تاریخی، قطعنامه‌های ۴۸۷ شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تابوی محکمی را علیه حمله به سایت‌های هسته‌ای حفظ کرده‌اند.
عادی‌سازی حمله‌هاعلیه ایران، این تابوی را از بین می‌برد و خطرهای زیر را به همراه دارد:
- حمله‌های «تقلیدی» منطقه‌ای، دکترین مخربی که راکتور‌های صلح‌آمیز را به‌عنوان اهداف نظامی در نظر می‌گیرد، فروپاشی هنجار‌های حفاظت از ایمنی هسته‌ای در سراسر جهان.
با عدم محکومیت چنین حمله‌هایی، این سیستم به نقض‌ها پاداش می‌دهد، به تشدید تنش دامن می‌زند و راستی‌آزمایی مشارکتی را تضعیف می‌کند.
سیستمی که رعایت [توافق‌نامه] را مجازات می‌کند و به زور پاداش می‌دهد، پایدار نیست.
فراخوان اقدام:
شورای امنیت سازمان ملل باید قطعنامه ۴۸۷ را مجددا تایید کند و قطعنامه جدیدی را برای ممنوعیت حمله به تاسیسات تحت حفاظت NPT تصویب کند.
حفاظت از تاسیسات ایران به معنای حفاظت از کل سیستم جهانی عدم اشاعه است.
انتهای پیام/