حجت الاسلام والمسلمین احمد فربهی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، با اشاره به لزوم داشتن نگاهی توحیدی به زندگی خانوادگی»، اظهار داشت: امیرالمؤمنین علی (ع) می فرماید: «اذا اراد اللّه بعبد خیرا الهمه القناعة و اصلح له زوجه» (شرح آقا جمال خوانساری بر غرر الحکم، ج ۳؛ ص ۱۶۷) شاید مقصود از «زوج»، اعمّ از مذکر و مؤنث به کار رفته باشد؛ مخصوصا اینکه می فرماید: «زوجه» و نفرمود «زوجته»
استاد حوزه علمیه قم گفت: به نظر می رسد این روایات، زمینه های رفتار و شخصیت خوب را بیان می کند؛ به این معنا که اگر کسی همسر خوب داشته باشد، زمینه مناسبی برای سرنوشت خوب و سعادت خوب و برای شخصیت خوب پیدا می کند. از این رو اصلاح زوج، یکی از زمینه های رسیدن به خیر است.
وی خاطرنشان کرد: زوج یکی از نعمت های الهی به حساب می آید و اصولا تفکر توحیدی ما هم اینچنین است که همه افعال خود را به خدای متعال نسبت می دهیم؛ ولو اعمال اختیاری باشد و نگاه ما طولی است. شریعت مقدس نیز مدام تذکر می دهد که همین گونه نگاه داشته باشیم؛ و اصولا یکی از نکات تربیتی که شریعت مقدس به ما گفته، آن است که این گونه به مسأله نگاه کنیم. به عنوان نمونه در قرآن کریم، می فرماید: «انّ الشیطان لکم عدوّ» در دنباله اش دارد: «فاتخذوه عدوّا» وقتی کسی بگوید همه چیز به دست خداست، اگرچه این کلام درست است؛ اما لازم است همینگونه به پدیده ها هم نگاه کند؛ یعنی وقتی می خواهیم نگاه کنیم، بگوییم این ماژیک سببیت دارد؛ اما اعتماد من به سببیت خدا بیشتر از اعتماد من به سببیت ماژیک است. چون او هست که این سبب را سبب کرده است و او هست که سببیت را از ماژیک بردارد. و من به اذن الهی می نویسم و حرف می زنم و کار انجام می دهم. پس اینگونه ببینیم که شیطان دشمن است و او را به چشم دشمن هم باید ببینیم.
حجت الاسلام والمسلمین فربهی یادآور شد: همیشه احساس کنیم دشمنی در کمین نشسته و دنبال فرصتی می گردد و می خواهد ما را به بدترین غایت ها برساند. مانند نفس؛ که باید آن را دشمن ببینیم. در روایتی علوی (ع) آمده است: «انّ هذه النّفوس طلعة ان تطیعوها تنزع بکم الی شرّ غایة» (شرح آقا جمال خوانساری بر غرر الحکم؛ ج ۲؛ ص ۵۱۹) «طُلعت» یعنی «کثیرة التطلع» یعنی زیاد سرکشی می کند تا چیزی پیدا کند برای لذت بردن. اگر از نفس اطاعت کنیم، ما را به بدترین غایت ها می رساند.
وی با اشاره به اصلاح امور به دست الهی، تأکید کرد: همان طور که خداوند متعال، انسان را مکلف کرده، به انسان اذن داده شده است و خداست که امداد می کند و خداست که افاضه کرده است و خداست که قدرت داده است. بر اساس روایت نخست که بیان گردید، هر چقدر بتوانیم همسر را اصلاح کنیم، در کلّیت زندگی ما اثر می گذارد. اگر در رفتارش عیبی وجود دارد و آن را اصلاح کنیم، آن نیست که تنها یک رفتار را اصلاح کرده باشیم؛ بلکه یک زندگی اصلاح می شود و حتی سرنوشت خود ما رقم می خورد و حتی فرزندان از لحاظ تربیتی تغییر پیدا می کنند.