محبوبه طغیانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در حال حاضر هیچ عدد و رقم دقیقی از میزان تولید و مصرف انرژی در استان اصفهان وجود ندارد. این نبود شفافیت موجب شده که نتوانیم برای آینده برنامه‌ریزی درستی داشته باشیم. لازم است ارگان‌های استانی پای کار بیایند تا سند انرژی استان تدوین شود، در این سند باید وضعیت فعلی انرژی استان مشخص شود و سپس بر اساس شاخص‌های توسعه و جمعیت، افق ۱۰ تا ۱۵ ساله پیش‌بینی شود.
سناریوهای آینده انرژی
وی افزود: یکی از سناریوها می‌تواند این باشد که هیچ اقدام مثبتی در حوزه انرژی انجام نشود و ببینیم در آن صورت به چه نقطه‌ای می‌رسیم. سناریوی دیگر، خوش‌بینانه است که در آن انرژی‌های نو توسعه یابند و مصرف انرژی مدیریت شود. فاصله میان این دو سناریو باید مبنای برنامه‌ریزی قرار گیرد حالتی که در آن انرژی‌های نو توسعه یابد، بهینه‌سازی مصرف در صنایع و بخش خانگی جدی گرفته شود، و طرح‌های نوآورانه و کم‌هزینه مورد استفاده قرار گیرد. وقتی این دو سناریو را کنار هم قرار دهیم، فاصله‌ای میان آنها شکل می‌گیرد که همان فاصله نیازمند برنامه‌ریزی است. آن‌جاست که باید تصمیم بگیریم چه سیاست‌هایی ما را به سناریوی بهتر نزدیک می‌کند.
نقد رویکردهای غیر نخبگانی در انرژی‌های نو
دبیر کارگروه انرژی بنیادنخبگان اصفهان با انتقاد از نگاه سطحی به انرژی‌های نو بیان کرد: در کشور ما انرژی خورشیدی گاهی به‌صورت شعاری مطرح می‌شود. عده‌ای می‌گویند بیابان‌های ایران را با پنل خورشیدی فرش کنیم، در حالی که باید شرایط اقلیمی و زیست‌محیطی را در نظر گرفت. دمای بالا یا گرد و خاک می‌تواند کارایی پنل‌ها را به‌شدت کاهش دهد. دمای بالا می‌تواند بازده پنل‌های خورشیدی را به شدت کاهش دهد و مناطقی همچون کویر لوت اگرچه از نظر آفتاب‌گیری مناسب‌اند، اما دمای بسیار بالا و گرد و غبار فراوان کارایی پنل‌ها را کم می‌کند، وقتی دمای سطح پنل بالا می‌رود، راندمان تولید برق به طور محسوس افت می‌کند. از طرف دیگر اگر پنل‌ها مرتب در معرض گرد و خاک باشند یا آسمان منطقه به واسطه ریزگردها شفاف نباشد، بازده آنها ناچیز خواهد شد.
تجربه تاریخی بیوگاز در اصفهان
طغیانی با اشاره به تجربه تاریخی اصفهان در تولید انرژی از بیوگاز خاطرنشان کرد: اصفهان زمانی در دنیا سردمدار استفاده از بیوگاز بود. حمام شیخ بهایی با استفاده از فاضلاب شهر، متان تولید می‌کرد و انرژی مورد نیاز خود را تأمین می‌نمود. امروز اروپا از این فناوری بهره می‌برد، اما ما آن را کنار گذاشتیم و به نفت و فرآورده‌های نفتی متکی شدیم. این وابستگی به نفت، مانع توسعه پایدار کشور شد و دانش بومی ما را به حاشیه برد.
وی تأکید کرد: برخی می‌گویند صنعت را کنار بگذاریم، اما من معتقدم باید صنعت را ادامه دهیم، البته به شیوه‌ای محیط‌زیستی و بدون آلایندگی. کشورهای پیشرفته دنیا نشان داده‌اند که می‌توان صنعت را با رویکرد زیست‌محیطی توسعه داد. ما نیز باید از این پتانسیل استفاده کنیم و مسیر توسعه پایدار را طی کنیم. بنابراین هر طرحی باید بر اساس مطالعات نخبگانی و علمی اجرا شود.
دبیر کارگروه انرژی بنیادنخبگان اصفهان در عنوان کرد: اصفهان ظرفیت‌های علمی و صنعتی بزرگی دارد. اگر شفافیت در حوزه انرژی ایجاد شود و از دانش نخبگان برای برنامه‌ریزی استفاده کنیم، می‌توانیم ناترازی انرژی استان را برطرف کرده و الگویی برای سایر استان‌ها باشیم. توسعه پایدار تنها با تلفیق صنعت و محیط زیست امکان‌پذیر است.