به گزارش خبرگزاری مهر، حسن فاضلی نشلی در این باره اظهار کرد: این منطقه باستانی با بیش از ۷۵۰۰ سال قدمت تاریخی برای اولین بار در سال ۱۳۸۵ لایه‌نگاری شده و دارای ۸ متر لایه فرهنگی است که کریدور اتصال زاگرس مرکزی، فلات مرکزی و شمال ایران و جز محدود دهکده‌های باستانی ایران است که نخستین کشاورزان در آن فعالیت داشته‌اند.
سرپرست کاوش‌های باستان‌شناسی منطقه با اشاره به اینکه سال گذشته کاوش‌ها با هدف بررسی ایدئولوژی، آداب، رسومات، اعتقادات و همچنین شیوه‌های پرورش حیوانات و گیاهان در این محوطه آغاز شد، گفت: در فصل نخست کاوش، یک کارگاه با ابعاد ۴ در ۷ متر بر فراز تپه ایجاد شد که امسال با توجه به اهمیت داده‌های به‌دست‌آمده، این کارگاه به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر گسترش یافت.
او با بیان اینکه محوطه مورد مطالعه از مهم‌ترین مکان‌های مرتبط با دوره نوسنگی در منطقه است، افزود: در این دوره، انسان اقدام به تدفین درگذشتگان در کف خانه‌های مسکونی می‌کرد و این موضوع یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های فرهنگی جوامع نوسنگی است.
فاضلی نشلی ادامه داد: تا کنون حدود ۸ اسکلت از کف فضاهای مسکونی کشف شده که این فضاها مربوط به اتاق‌هایی با ابعاد تقریبی ۲ در ۳ متر است، اتاق‌هایی که شواهد موجود نشان می‌دهد محل زندگی منظم و سازمان‌یافته خانواده‌های عصر نوسنگی بوده‌اند.
سرپرست کاوش‌های علمی باستان‌شناسی تپه ابراهیم‌آباد تأکید کرد: آثار به‌دست‌آمده در این فصل کاوش بی‌نظیر است و می‌تواند تصویر روشن‌تری از سبک زندگی، باورها و ساختار اجتماعی مردمان نوسنگی این منطقه ارائه کند.