به گزارش اقتصادنیوز، در دههٔ گذشته، تعداد درگیری‌های مسلحانهٔ به‌شدت افزایش یافته است. بسیاری از آن‌ها فوق‌العاده مرگبار بوده‌اند. با این حال، برخی دیگر هنوز به خشونت آشکار نرسیده‌اند اما اگر رخ دهند، می‌توانند منطقه و حتی جهان را زیر و رو کنند.
منیژه موذن در اکوایران نوشت: به همین بهانه، نشریه اکونومیست در آستانه پایان سال ۲۰۲۵ پیش‌بینی خود از هفت درگیری احتمالی در سال آینده ارائه کرده است:
۱. آیا شی جین‌پینگ به دنبال میراث خواهد رفت؟
رهبران چین، جنگ روسیه در اوکراین را تماشا کرده‌اند و شاید درس‌های هشیارکننده‌ای دربارهٔ دشواری‌های تصرف سرزمینی گرفته باشند. اما نابرابری عظیم توان نظامی میان چین و تایوان یعنی اگر حمایت آمریکا از جزیره ضعیف به نظر برسد یا هزینه‌های اقتصادی اقدام نظامی کاهش پیدا کند پکن ممکن است وسوسه شود کاری انجام دهد.
فعلاً محاصره محتمل‌تر از تهاجم است، هرچند همان هم ریسک‌های عظیمی دارد، از جمله مداخلهٔ نظامی و تلافی اقتصادی از سوی آمریکا و متحدانش.
۲. دو دشمن قسم‌خوردهٔ هسته‌ای
پاکستان و هند بعد از یک درگیری مرگبار از لبهٔ پرتگاه عقب کشیده شده‌اند اما ریشهٔ بحرانشان همچنان حل‌نشده است. در آوریل ۲۰۲۵، حمله‌ای در هند که منجر به کشته‌شدن ۲۶ گردشگر شد، جدی‌ترین بحران سال‌های اخیر را رقم زد؛ با حملات متقابل مرزی و بیش از ۵۰ کشته در امتداد خط کنترل کشمیر، پیش از اعلام آتش‌بس بر جای گذاشت.
در پاکستان، ژنرال عاصم منیر در حال تقویت کنترل خود بر قدرت است و رشد سریع اقتصادی هند شکاف نظامی متعارف میان دو کشور را وسیع‌تر می‌کند. با توجه به اینکه یک‌پنجم جمعیت جهان در این دو کشور زندگی می‌کنند، حفظ صلح در سال ۲۰۲۶ اهمیت کمی ندارد. دو عامل این کار را دشوارتر می‌کند: آمریکا که معمولاً میانجی است، در جنگ تعرفه‌ای با هند دچار تنش شده؛ و در آخرین رویارویی، هند و پاکستان نسبت به گذشته خویشتن‌داری کمتری نشان دادند.
۳. تلفات روسیه اکنون از تلفات آمریکا در جنگ جهانی دوم فراتر رفته است
نیروهای روسیه از دسامبر ۲۰۲۲ تنها ۱.۳ درصد سرزمین اضافی اوکراین را تصرف کرده‌اند. این عدد نشان می‌دهد که ۲۰۲۶ یا پیشرفت بسیار کند به همراه خواهد داشت، یا جنگی متوقف شده ناشی از فرسودگی، یا نوعی توافق. اما دو سناریوی دیگر هم ممکن است: فروپاشی خط مقدم یا صحنهٔ سیاسی اوکراین با خرابکاری کرملین؛ یا فروپاشی اقتصاد روسیه در صورت فلج‌شدن صنعت نفت آن بر اثر حملات هوایی. هرکدام از این دو سناریو پیامدهای عظیمی برای اروپا و جهان خواهد داشت.
۴. آیا آتش‌بس شکننده دوام می‌آورد؟
غزه ویران شده، با ده‌ها هزار کشته. نیروهای اسرائیلی هنوز نیمی از منطقه را در کنترل دارند. ازسرگیری جنگ غیرقابل تصور نیست. دو طرف یکدیگر را به نقض آتش‌بس اخیر که در اکتبر مذاکره شد، متهم کرده‌اند. اما اگر ترامپ همچنان پای طرح صلحش بایستد و طرف‌ها همکاری کنند، روزنه‌ای از امید هم وجود دارد.
اگر یک نیروی حافظ صلح بین‌المللی شکل بگیرد، ممکن است بازسازی در مقیاسی واقعی آغاز شود. آوارگان غزه می‌توانند به بقایای خانه‌هایشان برگردند. اما فعلاً محتمل‌ترین سناریو همان تصویر آشناست: سرزمینی تقسیم‌شده، فلسطینیانی رنج‌کشیده، و توقفی موقت در خشونت که دیر یا زود پایان می‌یابد.
۵. طلای سرخ
تنش‌های دیرینه بر سر شکاف‌های قومی و ثروت معدنی شرق کنگو، تهدیدی است که به جنگی تمام‌عیار تبدیل شود.
در سال ۲۰۲۵، دولت رواندا تحت رهبری دیکتاتور آن، پل کاگامه، شورشیان M23 را هنگام تصرف شهر گوما، یکی از شهرهای مهم جمهوری دموکراتیک کنگو، مسلح، تجهیز و هدایت کرد، و حتی نیروهای خودش را هم فرستاد.
مناطق عملیاتی M23 در کنگو، عملاً وسعت قلمروی رواندا را از طریق نیروهای نیابتی دو برابر می‌کند، و توافق نازکی که در کاخ سفید میان کاگامه و فلیکس تشیسکدی، رئیس‌جمهور کنگو، امضا شد، شامل این مناطق نمی‌شد. نیروهای اوگاندا نیز به‌عنوان «شریکان امنیتی» دولت ضعیف کنگو، فعالیت‌های خود را در کنگو افزایش داده‌اند. زیرا نگران M23 هستند که با متحدان محلی‌شان می‌جنگند.
طلا بخشی از جذابیت ماجراست. رواندا که عملاً معدن چندانی ندارد، «به‌طرزی مرموز» به یکی از صادرکنندگان عمده طلا تبدیل شده است. در کنار طلا، نفت، گاز و موادی مثل کبالت حیاتی برای تولید باتری نیز در این بحران نقش دارند.
۶. نسل‌کشی شیخ
نیروهای مسلح سودان (SAF) و نیروهای واکنش سریع (RSF) همچنان درگیر جنگی شدید و بی‌رحمانه‌اند. شبه‌نظامیان آراس‌اف بخش‌های وسیعی از دارفور و غرب سودان را در کنترل دارند، در حالی که ارتش پایتخت و مناطق شرقی کشور را در دست دارد. میلیون‌ها غیرنظامی در حال فرارند و بسیاری از گرسنگی می‌میرند.
این جنگ که بزرگ‌ترین بحران انسانی آفریقا نیز هست، احتمالاً ادامه خواهد یافت؛ جنگی که با حمایت مصر (حامی SAF)، امارات (حامی RSF) و دیگر قدرت‌های منطقه‌ای تشدید شده (امارات دخالت را رد می‌کند). اما اگر حامیان دو طرف به این نتیجه برسند که ادامه جنگ صرفه‌ای ندارد، یک توافق ممکن است و حتی ممکن است برای برخی سودآور باشد. برای میانجی‌گری جاه‌طلبی مانند دونالد ترامپ، سودان هم منابع غنی (طلا، نفت و یک ساحل راهبردی) و هم فرصت پایان دادن به شاید مرگبارترین درگیری فعال جهان را در خود دارد.
۷. کارائیب پرتلاطم
در چارچوب تمرکز تازهٔ دولت ترامپ بر امنیت در «نیمکرهٔ ما»، آمریکا نیروهای خود را در نزدیکی ونزوئلا گرد آورده، تمرینات نظامی را گسترش داده و قایق‌های کوچکی را هدف قرار می‌دهد که مدعی است حامل مواد مخدر هستند.
هدف نهایی احتمالاً تسریع پایان حکومت نیکلاس مادورو است، هرچند روشن نیست آمریکا تا چه حد آمادهٔ استفاده از زور باشد. حملات هوایی محتمل‌تر از یک تهاجم آبی–خاکی هستند. ترامپ اگر فرصتی برای دستگیری یا کشتن مادورو ببیند، حتی ممکن است نیروهای ویژه را به کار بگیرد.
رئیس‌جمهور ونزوئلا دشمن کم ندارد. او اخیراً ادعای یک‌قرنی ونزوئلا دربارهٔ دو‌سوم خاک گویان همسایه، منطقهٔ نفت‌خیز اسکوئیبو را تشدید کرده است. ونزوئلا با وجود دستور دیوان بین‌المللی دادگستری برای خودداری از این اقدام، در مه ۲۰۲۵ انتخابات فرمانداری غیرقانونی برای «گویانا اسکوئیبا» برگزار کرد و مدیرانی را برای سرزمینی انتخاب کرد که کنترلی بر آن ندارد. اما اکنون هرگونه حرکت ونزوئلا علیه گویان تقریباً قطعاً موجب رویارویی با آمریکا خواهد شد.