به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا، بار دیگر پرونده نیجریه را گشود و تهدید کرد که این کشور را به دلیل آنچه «آزار و اذیت مسیحیان» خوانده است، با تحریم‌ها و حتی اقدامات شدیدتر مواجه خواهد کرد.
ادریس احمید در پایگاه خبری أخبار شمال إفریقیا نوشت: هرچند در نیجریه تنش‌های مذهبی محدودی وجود دارد، اما این موضوع به‌تنهایی نمی‌تواند لحن تهدیدآمیز واشنگتن را توضیح دهد و تحلیل گسترده‌تری را می‌طلبد که فراتر از ابعاد انسانی یا دینی باشد.
نیجریه بزرگ‌ترین کشور آفریقا از نظر جمعیت است؛ بیش از ۲۳۰ میلیون نفر از بیش از ۲۵۰ گروه قومی در آن زندگی می‌کنند. از نظر مذهبی در کنار اقلیت‌های سنتی و دیگر گروه‌ها، شمال کشور عمدتاً مسلمان و جنوب آن مسیحی است. این تنوع همواره چالشی برای وحدت و ثبات کشور بوده، به‌ویژه در سایه فساد گسترده و مشکلات اقتصادی و اجتماعی.
از نظر اقتصادی، نیجریه دارای منابع عظیم نفت و گاز است و به‌عنوان بازیگری اصلی در بازار انرژی آفریقا و جهان شناخته می‌شود. با این حال، فساد نهادی و ضعف مدیریت مانع بهره‌برداری مؤثر از این ثروت‌ها شده و اقتصاد کشور را در معرض نوسانات قرار داده است.
در عرصه امنیتی نیز نیجریه نقش مهمی در غرب آفریقا ایفا می‌کند، به‌ویژه در مقابله با گروه «بوکوحرام» و چالش‌های فزاینده در منطقه ساحل و صحرا.
چرا واشنگتن اکنون به نیجریه توجه دارد؟
تهدیدات ترامپ را می‌توان در سه عامل اصلی خلاصه کرد:
فشار داخلی: دولت‌های آمریکا معمولاً تحت فشار گروه‌های مذهبی قرار دارند که نیجریه را صحنه «آزار مسیحیان» می‌دانند؛ این رویکرد بیشتر جنبه سیاسی داخلی دارد.
رقابت با چین و روسیه: چین شریک اقتصادی نخست نیجریه شده و روسیه همکاری نظامی خود را گسترش داده است. آمریکا در رقابت نفوذ، به دنبال تثبیت جایگاه خود در بزرگ‌ترین کشور غرب آفریقاست.
انرژی و منابع: نیجریه یکی از تولیدکنندگان مهم نفت در جهان است و در شرایط رقابت بر سر انرژی، هدف طبیعی فشارهای آمریکا محسوب می‌شود.
واکنش نیجریه به تهدیدات
دولت نیجریه در ابوجا این تهدیدات را نه مقدمه‌ای برای دخالت نظامی، بلکه ابزاری برای فشار سیاسی و اقتصادی می‌داند و در سه مسیر حرکت می‌کند:
تقویت دیپلماسی با واشنگتن برای توضیح واقعیت تنش‌های مذهبی و جلوگیری از بزرگ‌نمایی آن.
افزایش همکاری امنیتی در مبارزه با تروریسم و گروه بوکوحرام، که برگ برنده‌ای در تعامل با آمریکا است.
بهره‌برداری از موقعیت خود در بازار انرژی برای تقویت مذاکرات تجاری و کاهش اثر احتمالی تحریم‌ها.
این اقدامات در شرایطی صورت می‌گیرد که ناامنی در منطقه افزایش یافته، به‌ویژه پس از خروج نیروهای آمریکایی از پایگاه پهپادی در نیجر که معادلات امنیتی ساحل را پیچیده‌تر کرده است.
چشم‌انداز آینده
انتظار نمی‌رود تهدیدات ترامپ به دخالت نظامی مستقیم منجر شود، اما احتمال فشارهای سیاسی و اقتصادی بسیار بالاست. در مقابل، حضور چین و روسیه در نیجریه رو به افزایش است و این کشور به صحنه رقابت قدرت‌های جهانی تبدیل شده است.
سناریوی محتمل، ادامه استفاده واشنگتن از پرونده «مسیحیان» به‌عنوان ابزار فشار خواهد بود، در حالی که نیجریه تلاش می‌کند میان حفظ حاکمیت ملی و روابط با آمریکا تعادل برقرار کند.
در نهایت، نیجریه در نقطه حساسی قرار گرفته است؛ جایی که فشارهای داخلی و رقابت‌های بین‌المللی در هم تنیده‌اند. هرگونه فروپاشی امنیتی یا گسترش آشوب نه‌تنها بر داخل کشور، بلکه بر کل منطقه ساحل آفریقا تأثیر خواهد گذاشت و موازنه قدرت در یکی از حساس‌ترین مناطق جهان را تغییر خواهد داد.
.................................
پایان پیام/ 167