نخستین چیزی که در رقابت جهانی پنیر به شما برخورد می‌کند، بو است.
به گزارش فرارو، در سی‌وهفتمین دوره این رویداد — تلفیقی از رقابت و جشن پنیر — که در سوئیس آغاز شد، برخی بازدیدکنندگان شاید آرزو کنند پنیرها سوراخ‌های بیشتری داشته باشند. با وجود توصیف‌هایی مانند «جوراب بدبو» و «سگ مریض»، این جشنواره بدون شک انفجاری حسی است و چالش بوها بخش جدایی‌ناپذیر آن است.
علاقه‌مندان، متخصصان آشپزی و مصرف‌کنندگان کنجکاو به این رویداد سه‌روزه در کشوری آمدند که پنیر در آن هم غذاست و هم بخشی از فرهنگ. روز نخست با رقابت اصلی آغاز شد؛ رقابتی با حضور بیش از ۵۲۰۰ نوع پنیر که نزدیک به یک‌پنجم آن‌ها از سوئیس بودند. مجموعاً ۴۶ کشور — از استرالیا تا اتریش، و بلغارستان تا برزیل — شرکت کرده بودند که رکوردی جدید در تعداد رقبا محسوب می شود.
انبوه این پنیرها که همگی در یک سالن نمایشگاهی در برن جمع شده بودند، ترکیبی کم‌نظیر از بوها ایجاد کرده بود. اما پس از عبور از این ترکیب متراکم، ظاهر، طعم و رایحه‌های منحصر‌به‌فرد هر پنیر، جذابیت اصلی کار را آشکار می‌کرد.
ده‌ها داور با پیش‌بند زرد در میان ردیف‌های طولانی میزهای شماره‌گذاری‌شده حرکت می‌کردند پیش از آنکه کار را آغاز کنند. آن‌ها قطعه‌ای مثلثی از پنیرهای سفت می‌بریدند و به بینی نزدیک می‌کردند یا با کاردک از پنیرهای نرم نمونه برمی‌داشتند و قوام آن را بررسی کرده و با زبان می‌چشیدند.
برنده امسال یک پنیری سوئیسی بود: گروییر از دامداری کوهستانی فوردرفولتیگن در ۲۰ کیلومتری جنوب برن که ۸۵ امتیاز کسب کرد. این پنیر از شیر خام گاو تهیه شده، یک شب آبکشی و سپس نمک‌سود شده و بیش از ۱۸ ماه رسیدگی شده بود.
در رتبه دوم از روستای اتشالدیا در ناحیه باسک فرانسه قرار گرفت؛ پنیری خامه‌ای و آغشته به گل. رتبه سوم نیز به اپنتسلر سوئیسی با ۹ ماه رسیدگی رسید.