به گزارس خبرگزاری آنا، امام‌علی صابرزاده، وزیر دفاع تاجیکستان، در دیدار با مقام‌های بلندپایه نظامی پاکستان، به ویژه عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش، بر توسعه همکاری‌های دفاعی و امنیتی دوجانبه تأکید کرد. پاکستان از این روند حمایت کرده و آن را بخشی از تلاش‌های خود برای ثبات منطقه‌ای معرفی کرده است. همزمان، بسته شدن مرز‌های اقتصادی با افغانستان و سخنان جنجالی وزیر دفاع پاکستان درباره توانایی رویارویی در دو جبهه، ابعاد پیچیده‌ای به معادلات سیاسی و اقتصادی این کشور افزوده است.
در جریان مذاکرات صابرزاده با مقام‌های اسلام‌آباد، دو طرف بر آموزش نظامی مشترک، همکاری در مقابله با تروریسم و ارتقای هماهنگی امنیتی منطقه‌ای تأکید کردند. وزیر دفاع تاجیکستان ضمن بیان ضرورت توسعه همکاری‌های دفاعی، بر اهمیت تقویت ثبات در آسیای مرکزی و جنوب آسیا هشدار داد.
عاصم منیر، رئیس ستاد ارتش پاکستان، ضمن استقبال از این ابتکار، گسترش روابط امنیتی با تاجیکستان را رویکردی ثابت پاکستان برای حفظ ثبات در منطقه دانست. وی گفت که همکاری‌های دفاعی دوجانبه می‌تواند به کاهش تهدیدات مرزی و تروریستی کمک کند.
با این حال، همزمان، خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، بار دیگر از آمادگی اسلام‌آباد برای جنگ همزمان با هند و افغانستان سخن گفته و تهدید کرد که جنگ را حتی می‌توان به خاک افغانستان کشاند. این موضع‌گیری‌ها بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های منطقه‌ای داشته و برخی کارشناسان آن را «قورباغه‌ای که می‌خواهد فیل شود» توصیف کرده‌اند؛ حکایتی از جاه‌طلبی بیش از حد و خطرات ناشی از آن.
در بخش اقتصادی، بسته بودن گذرگاه‌های مرزی پاکستان با افغانستان به ویژه در خیبرپختونخوا، فشار قابل توجهی بر تاجران و بازار‌ها وارد کرده است. تاجران پاکستانی ضمن حمایت از ارتش، از دولت خواسته‌اند سریع‌تر مرز‌ها را بازگشایی کند تا از رکود اقتصادی و بیکاری گسترده جلوگیری شود.
عادل راجا، خبرنگار پاکستانی، سیاست‌های اخیر عاصم منیر را عامل سرعت‌بخشیدن به سقوط اقتصادی کشور دانسته و هشدار داده که بسته شدن مکرر مبادی ترانزیتی با افغانستان، آخرین بازار‌های باقیمانده پاکستان را نیز از بین می‌برد.
به گزارش آنا، ارتباط نزدیک نظامی تاجیکستان و پاکستان، تلاشی آشکار برای ایجاد ائتلاف امنیتی منطقه‌ای در مواجهه با تهدیدات تروریستی و ناپایداری مرزی است. با این حال، اختلافات اقتصادی و تهدیدات جنگ‌طلبانه اسلام‌آباد، تصویر دیگری از معادلات منطقه‌ای ارائه می‌دهد.
پاکستان از یک سو تلاش دارد نقش خود را به عنوان بازیگر کلیدی امنیتی منطقه تثبیت کند، اما از سوی دیگر، مدیریت ناپایدار مرز‌ها و بحران اقتصادی داخلی، این کشور را در شرایط شکننده‌ای قرار داده است. نمونه آن، محدودیت تجارت با افغانستان و افزایش نارضایتی تاجران و شهروندان است.
همزمان، اظهارات وزیر دفاع پاکستان درباره توانایی جنگ با دو همسایه، نشانه‌ای از سیاست‌های پرخطر و جاه‌طلبانه اسلام‌آباد است که می‌تواند در صورت ادامه، پیامد‌های ناخواسته‌ای برای ثبات منطقه و اقتصاد داخلی این کشور به همراه داشته باشد.
به عبارت دیگر، تلاش‌های پاکستان برای نمایش قدرت، با واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی داخلی و منطقه‌ای در تضاد است و ممکن است به جای تثبیت موقعیت، منجر به فشار‌های داخلی و محدودیت‌های بین‌المللی شود.
انتهای پیام/