احسان رزاقی در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «ادعاهای دوره‌ای امارات نسبت به جزایر سه‌گانه خلیج فارس؛ ایران از چه چیزی نگران است؟» نوشت:
امارات متحده عربی سال‌هاست ادعاهایی مبنی بر مالکیت سه جزیره ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ را مطرح و از طریق یارگیری‌های متعدد که آخرین آن حمایت اتحادیه اروپا از خواست آن کشور است ارجاع این پرونده به دیوان بین‌المللی دادگستری را طلب می‌کند. در ادامه به مرور مسیرهای ممکن ارجاع پرونده به آن دیوان خواهیم پرداخت.
۱. بنا بر مفاد کنوانسیون بین‌المللی ۱۹۸۲ حقوق دریاها در صورتی که میان اعضای کنوانسیون اختلاف لاینحلی بر سر خطوط ساحلی بروز نماید این اختلاف اتوماتیک وار در دیوان بین‌المللی دادگستری مطرح خواهد شد که به دلیل عدم عضویت ایران در آن کنوانسیون، طرف اماراتی امکان بهره‌برداری از آن را ندارد. برخی حتی پرهیز ایران از پیوستن به کنوانسیون مورد اشاره را ناشی از این نگرانی دانسته‌اند.
۲. مسیر دیگر نیز توافق طرفین برای پذیرش حکمیت نهاد مزبور است که طبعاً تن دادن به آن برای کشورها غیرقابل قبول بوده و یک کشور عقلاً نمی‌تواند در برابر هر ادعای سرزمینی به خاک خود، حاکمیتش را به داوری یک نهاد قضایی فرامرزی ببرد و مآلاً ایران نیز تاکنون آن را نپذیرفته است.
۳. اما مسیر دیگر که ایران به شدت از آن نگرانی دارد درخواست نظریه مشورتی (نوعی رسیدگی قضایی غیرالزام آور) از دیوان توسط شورای امنیت سازمان ملل است که در صورت ارائه به سود امارات می‌تواند از جنبه اخلاقی یک پیروزی و همچنین زمینه‌ساز اقدامات بعدی در این خصوص باشد.
انتهای پیام