به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، در پسِ دیوارهای بلند مراکز درمانی خوزستان، داستانی تلخ و تکراری در جریان است؛ داستان درد مضاعف بیمارانی که علاوه بر تحمل رنج بیماری، باید بار سنگین چالش‌های موجود در نظام درمانی را نیز به دوش بکشند. همواره در کلام مسئولان تاکید شده که بیمار علاوه بر دردی که تحمل می‌کند، نباید درد مالی داشته باشد. اما در عمل نه تنها دغدغه مالی، که در بحث عدالت درمانی و... نیز با مشکلاتی مواجه هستیم که نیازمند بررسی و رسیدگی مسئولان مربوطه است.

از مشکلات نوبت‌دهی تا الزام بیماران به مراجعه به مراکز خصوصی با تعرفه‌های آزاد، همه و همه نشان از بحرانی چندبعدی دارد که نه‌تنها سلامت که کرامت انسانی بیماران را نیز نشانه رفته است. این گزارش، نگاهی می‌اندازد به چالش‌های پیش‌روی درمان در خوزستان و پرسش‌هایی که پاسخش را باید در میز تصمیم‌گیران جُست.

یک مشکل اساسی که در خوزستان با آن مواجه هستیم، مشکل نوبت‌دهی در مراکز درمانی دولتی است. بیماران برای دریافت نوبت از پزشکان متخصص و فوق‌تخصص در بیمارستان‌ها و کلینیک‌های دولتی با مشکل جدی مواجه هستند. سامانه‌هایی که برای دریافت نوبت معرفی شده اگر دارای اختلال نباشند، معمولا دریافت نوبت از آن امری محال است! پاسخگویی تلفنی هم که معمولا وجود ندارد و بیمار یا خانواده او در اغلب موارد باید حضوری به آن مرکز دولتی مراجعه کنند تا شاید نوبتی به دست آورند.

مشکل دیگر هم نوبت‌دهی طولانی است که بر مشکلات بیماران به‌ویژه بیمارانی که وضعیت اورژانسی دارند افزوده است. در نهایت هم که دستمان به پزشک متخصص برسد، در برخی موارد ادامه پیگیری و درمان منوط به مراجعه به مطب یا کلینیک خصوصی پزشک می‌شود.

در مطب و کلینیک‌های خصوصی پزشکان متخصص و فوق‌تخصص هم که اغلب مبالغ ویزیت‌ها قابل توجه است؛ قوانین جالبی نیز حاکم است. برخی پزشکان صرفا با داروخانه، آزمایشگاه و مراکز تصویربرداری کلینیک خودشان یا مراکز خاصی کار می‌کنند که بیمار مجبور است فقط به آنجا مراجعه کرده و اگر هم قصد داشته باشد خدمات مورد نیاز را از مراکز دولتی یا مراکزی که طرف قرارداد بیمه تکمیلی‌اش هستند دریافت کند، نتیجه نهایی مورد تایید پزشک معالج قرار نمی‌گیرد!

این رفتار باعث ایجاد فشار مضاعف به بیماران می‌شود چون غالبا مجبور هستند با تعرفه‌هایی بسیار گران‌تر در مقایسه با مراکز دولتی یا طرف قرارداد، خدمات مورد نیاز خود را دریافت کنند.

در ادامه می‌خواهیم به موضوع گردشگری سلامت بپردازیم. گردشگری سلامت شاخه‌ای از گردشگری است که در آن شخص از کشوری به سایر نقاط دنیا با امکانات پیشرفته‌تر بهداشتی و درمانی سفر می‌کند تا از خدمات پزشکی کشور مقصد در مراکز درمانی بهره‌مند شود. در اغلب موارد، هدف از گردشگری پزشکی، بهره‌مندی از قیمت پایین خدمات پزشکی یا دریافت سریع‌تر و بهتر خدمات در سایر نقاط دنیاست.

کشور ما به‌لطف پزشکان و کادر درمان توانمندی که دارد و البته امکانات خوب بهداشتی و درمانی و تعرفه‌های ارزان‌تر نسبت به کشورهای دیگر به‌ویژه کشورهای منطقه، در سال‌های اخیر مقصد بیماران خارجی بسیاری بوده است. خوزستان هم به‌عنوان یک استان مرزی همواره مقصد مناسبی برای این گردشگران سلامت است. اما مطالبه عجیبی نیست که اولویت باید با هموطنان و هم‌استانی‌های خودمان باشد و سپس بیماران کشورهای دیگر.

یکی از بیمارانی که برای گرفتن یک عکس ارتوپدی به یک مرکز درمانی استان مراجعه کرده بود به خبرنگار تسنیم می‌گوید: «خدمت‌رسانی به بیماران خارجی در این مرکز بدون نوبت‌دهی خاصی انجام می‌شود. مبلغ تصویر پزشکی که برای من 5 میلیون تومان شد، برای بیمار یکی از کشورهای همسایه 14 میلیون تومان شد و همین نگاه اقتصادی نیز باعث شده تا عدالت درمانی زیر سوال رود.»

درمان، نه کالایی لوکس، که حقی همگانی است. نظام درمانی در خوزستان نیازمند نظارت و تصمیمات مدیران این حوزه است تا به سوی مسیری حرکت کند که در آن، سلامت و آرامش بیماران در اولویت نخست قرار گیرد.

یادداشت از میلاد گلداری خبرنگار تسنیم

انتهای پیام/