به گزارش خبرگزاری آنا، عباس سروش، در آیین افتتاحیه بیست‌وسومین کنگره ملی خوردگی، با اشاره به نقش گسترده دانشکده‌های مرتبط این دانشگاه در موضوع خوردگی، گفت: اسباب خوشحالی است که این کنگره مهم در دانشگاهی برگزار می‌شود که حداقل ۸ دانشکده این دانشگاه به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم با این حوزه در ارتباط هستند؛ ازجمله دانشکده‌های مهندسی پلیمر، مواد و متالورژی، مهندسی شیمی، شیمی، مهندسی نفت، دریا، مهندسی عمران و محیط زیست و مهندسی برق حتی دانشکده مدیریت نیز می‌تواند از منظر سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی به موضوع کمک کند.
وی با اشاره به سابقه فعالیت خود در حوزه مهندسی عمران و ژئوتکنیک و مطالعات زیست‌محیطی افزود: در دوران مسئولیتم در وزارت نیرو، از نزدیک با چالش‌های خوردگی در سیستم‌های انتقال آب و خسارات ناشی از آن آشنا شدم. آمار‌ها نشان می‌دهد که بیشترین خسارت‌های دلاری در بخش زیرساخت‌ها، مربوط به همین حوزه است.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر با تاکید بر اینکه خوردگی و محیط زیست یک چرخه دوطرفه و تأثیرگذار بر یکدیگر هستند، اظهار کرد: یعنی از یک‌سو خوردگی به محیط زیست آسیب می‌زند و از سوی دیگر تخریب محیط زیست، خود موجب تشدید خوردگی می‌شود. برای مثال، تغییر کیفیت آب دریا بر اثر خوردگی می‌تواند خود عامل افزایش خوردگی در سازه‌های دریایی شود.
سروش با اشاره به جنبه‌های پژوهشی و بین‌رشته‌ای این پدیده اظهار کرد: در رشته‌های مهندسی عمران و معماری نیز مسئله خوردگی شیمیایی در بنا‌های تاریخی مطرح است؛ زیرا فرسایش و از بین رفتن نما‌های تاریخی نه تنها مسئله فنی، بلکه تهدیدی برای میراث فرهنگی کشور است. ارزش بنا‌های تاریخی تا حد زیادی به شکل، رنگ و طرح نمای آنها بازمی‌گردد و در این حوزه باید تحقیقات جدی‌تری صورت گیرد.
وی با تأکید بر ضرورت سنجش اثرگذاری علمی و اجتماعی این رویداد‌ها گفت: موضوعی که همواره بر آن تأکید دارم، پایش و ارزیابی میزان تأثیر چنین کنگره‌ها و پژوهش‌هایی بر جامعه و صنعت است. این کار مستلزم جمع‌آوری و پردازش داده‌های دقیق، تحلیل و نتیجه‌گیری مستمر است تا بدانیم مجموعه پژوهشگران، اساتید و صنعتگران فعال در حوزه خوردگی و حفاظت از خوردگی، چه نقشی در کاهش خسارات و ارتقای دانش و عملکرد صنعتی کشور داشته‌اند.
وی با بیان اینکه کنگره خوردگی سابقه‌ای بیش از ۳۰ سال دارد و باید بررسی کنیم در این مدت تا چه اندازه توانسته دستاورد‌های علمی را به عمل و کاربرد صنعتی تبدیل کند، خاطر نشان کرد: البته بخشی از این فرایند به دانشگاه و پژوهشگران بازمی‌گردد، اما بخش دیگر به مجریان و نهاد‌های صنعتی مربوط است. تعامل و ارتباط میان این دو بخش ضروری است تا بتوانیم تأثیر واقعی پژوهش‌ها را در صنعت مشاهده کنیم.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر با تأکید بر ضرورت پیوند پژوهش با عمل اظهار کرد: نباید بگوییم کار ما فقط پژوهش است؛ کار ما پژوهش همراه با اطمینان از اثرگذاری آن در جامعه و صنعت است. یک پژوهشگر واقعی باید به‌عنوان یک شهروند مسئول مطمئن باشد که نتیجه تحقیقاتش در عمل نیز دیده می‌شود.
وی با اشاره به اهمیت داده‌های دقیق در ارزیابی روند پیشرفت کشور با تاکید بر اینکه پایش مستمر داده‌ها برای شناخت مسیر توسعه ضروری است، خاطر نشان کرد: مهمتر از آمار مقطعی، روند تغییرات است؛ باید ببینیم در ۳۰ سال گذشته تا چه اندازه توفیق داشته‌ایم. البته توسعه صنعتی کشور در این مدت چشمگیر بوده و می‌توان گفت اگر کار‌های علمی و پژوهشی انجام نمی‌شد، شرایط ناامیدکننده‌تر بود؛ اما با اتکا به داده‌ها می‌توانیم دقیق‌تر بفهمیم در چه نقطه‌ای ایستاده‌ایم و چه مسیری پیش‌رو داریم. سروش با تأکید بر دشواری‌های دسترسی به داده‌های ملی افزود: متأسفانه در کشور ما گاهی دسترسی به داده‌های عمومی و غیرطبقه‌بندی‌شده دشوار است، اما باید برای اصلاح این وضعیت تلاش کرد، زیرا بدون داده، هیچ تصمیم و تحلیلی پایه علمی ندارد. وی خواستار ارتباط بیشتر میان انجمن خوردگی ایران و دانشگاه‌ها شد و ابراز امیدواری کرد که تعامل میان انجمن و بخش‌های دانشگاهی تقویت شود.
رئیس دانشگاه صنعتی امیرکبیر ضمن دعوت به کار گروهی میان پژوهشگران تصریح کرد: پیشنهاد می‌کنم پژوهشگران در قالب کار‌های گروهی و بین دانشکده‌ای و بین دانشگاهی فعالیت کنند. امیدوارم در کنگره آینده، شاهد ارائه نتایج پژوهش‌هایی در زمینه خوردگی باشیم که به‌طور خاص به موضوع پایش و ارزیابی اثرگذاری تحقیقات در صنعت و جامعه می‌پردازند.
انتهای پیام/